Le Guerra Civil Anglese (cognoscite anque como le Revolution Anglese o Guerras del Tres Regnos) esseva un serie de guerras civil e machinationes politic in Anglaterra, Scotia e Irlanda ab 1642 usque 1651. Le disputas esseva inter le royalistas (Cavaliers), le adherentes del rege del tres regnos, e le parlamentarios (Roundheads, litteralmente "capites ronde"), le adherentes del Parlamento de Anglaterra.
Le primo (1642-1646) e secunde (1648-49) guerras esseva duo combattos inter le adherentes de Carolo I e le adherentes del Parlamento Longe. Le guerra tresime (1649-1651) esseva un combatto inter le adherentes del filio de Carolo I, Carolo II, e le adherentes del Parlamento Rump. Le guerra finiva le 3 September 1651 quando le parlamentarios ganiava le battalia de Worcester. Al contrario de guerras civil altere in Anglaterra, le disputa non esseva re qui deberea governar ma como ille deberea governar.
Il habeva tres consequentias: le judicio e execution de Carolo I in 1649; le exilio de Carolo II in 1651; e le abolition temporanee del monarchia anglese. Regnicolas nunquam ante habeva judicate e executate un monarcha europee. Le Commonwealth (Republica) de Anglaterra (1649-53) e le subsequente Protectorato reimplaciava le monarchia. Le Protectorato univa Anglaterra, Scotia e Irlanda sub le reger personal de Oliver Cromwell (1653-1658) e le reger breve de su filio Richard (1658-1659). In Anglaterra, le Ecclesia de Anglaterra perdeva su monopolio super le Christianismo, e le victores in Irlanda consolidava le Dominantia Protestante. Carolo II e le monarchia retornarea in 1660. Le guerra creava un precedente que un monarcha anglese non poteva governar sin le consentimento del Parlamento. Iste idea deveniva un lege in 1688, durante le Revolution Gloriose.
Linguas fonte
