Ռոբերտ Բրումը ծնվել է 1866 թվականի նոյեմբերի 30-ին Փեյսլիում։ 1893 թվականին ամուսնացել է Մերի Բայրդ Բեյլիի հետ[8][9]։
Գլասգոյի համալսարանում ուսանելու տարիներին Բրումը մասնագիտացել է մանկաբարձության մեջ[10][11]։ 1895 թվականին համալսարանն ավարտելուց հետո մեկնել է Ավստրալիա՝շարունակելով ուսումնասիրել բժշկություն։ 1897 թվականին բնակություն է հաստատել Հարավային Աֆրիկայում[11] նախքան Հարավաֆրիկյան պատերազմը։ 1903- 1910 թթ. եղել է Վիկտորիա քոլեջի կենդանաբանության և երկրաբանության պրոֆեսոր (հետագայում՝ Սթելենբոսի համալսարան), սակայն ստիպված է եղել դուրս գալ այդ պաշտոնից` էվոլյուցիոն հավատ զարգացնելու համար[11]։ Բժշկական գործունեություն է ծավալել Հարավային Աֆրիկայի Կառու շրջանում, որը հարուստ է տերապսիդ հանածոներով։ Հիմնվելով այդ հանածոների և կաթնասունների անատոմիայի շարունակական ուսումնասիրությունների վրա՝ 1920 թվականին Բրումը դարձել է Լոնդոնի թագավորական ընկերության անդամ։ «Թաունգի երեխայի» հայտնաբերելուց հետո Բրումը հետաքրքրվել է մարդու նախնիների փնտրտուքով և սկսել է ուսումնասիրել Յոհաննեսբուրգի հյուսիս-արևմուտքի դոլոմիտ քարանձավների հանածոները, մասնավորապես Ստերկֆոնտեյն քարանձավների (այժմ՝ Մարդկության օրրան, Համաշխարհային ժառանգության օբյեկտ)։ Ինչպես նաև այս քարանձավներից նկարագրելով ողնաշարավորների հանածոները՝ նա բացահայտել է մի քանի հոմինին հանածոներ, որոնց ամբողջականը ավստրալոպիտեկի գանգն է՝ Միս Պլես մականունով և մասնակի կմախք, որից պարզ է դառնում, որ ավստրալոպիտեկը ուղիղ է քայլել[11]։
Ռոբերտ Բրումը մահացել է 1951 թվականի ապրիլի 6-ին։
Գիտական ավանդ
Բրումին ճանաչում բերեցին գազանակերպ սողունների վերաբերյալ ուսումնասիրությունները։ Ռայմոնդ Դարտի կողմից աֆրիկյան ավստրալոպիտեկ երեխայի («Երեխան Թաունգից») գանգի հայտնաբերումից հետո Բրումի հետաքրքրությունը հնագիտության նկատմամբ մեծանում է։ 1934 թվականին Բրումը դարձավ Տրանսվաալի թանգարանի հնագիտության ասիստենտ։ Հետագա տարիներին Բրումը և Ջոն. Տ. Ռոբինսոնը մի շարք հետաքրքրաշարժ հայտնագործություններ կատարեցին, ներառյալ Ստերկֆոնտեյնի քարանձավի վեց գոմինիդների ֆրագմենտները, որը նրանք անվանեցին Plesianthropus transvaalensis, բայց հետագայում դասակարգվեց, որպես չափահաս աֆրիկյան ավստրալոպիտեկի կերպարանք։ 1937 թվականին Բրումը կատարեց իր ամենահայտնի հայտնագործությունը Paranthropus robustus-ը։ Այս հայտնագործությունները օգնեցին Դարտուին դասակարգել աֆրիկյան ավստրալոպիտեկների տեսակներին։ Բրումի հետագա կարիերան նվիրված է այս վայրերի և այնտեղ հայտնաբերված գոմինիդի վաղ շրջանի մնացորդների բազմաթիվ մեկնաբանություններին։ 1946 թվականին Բրումը պարգևատրվեց Գիտությունների ազգային ակադեմիայի Լոնդոնյան թագավորական ընկերության մեդալով։ Ստեղծագործել է մինչև կյանքի վերջին օրերը, մահվանից առաջ նա ավարտել է ավստրալոպիտեկների մասին մենագրությունը։
Հրատարակություններ
Գիտական ամսագրերում Ռոբերտ Բրումի հարյուրավոր ներդրումներից ամենակարևորները՝
Among hundreds of articles contributed by him to scientific journals, the most important include:
"Fossil Reptiles of South Africa" in Science in South Africa (1905)
"Reptiles of Karroo Formation" in Geology of Cape Colony (1909)
"Development and Morphology of the Marsupial Shoulder Girdle" in Transactions of the Royal Society of Edinburgh (1899)
"Comparison of Permian Reptiles of North America with Those of South Africa" in Bulletin of the American Museum of Natural History (1910)
"Structure of Skull in Cynodont Reptiles" in Proceedings of the Zoölogical Society (1911).
The South Africa Fossil Ape-Men, The Australopithecinae (1946).
Գրքեր
The origin of the human skeleton: an introduction to human osteology (1930)
The mammal-like reptiles of South Africa and the origin of mammals (1932)
The coming of man: was it accident or design? (1933)
The South African fossil ape-man: the Australopithecinae (1946)
↑Richmond, J. (2009). «Design and dissent: Religion, authority, and the scientific spirit of Robert Broom». Isis; an international review devoted to the history of science and its cultural influences. 100 (3): 485–504. doi:10.1086/644626. PMID19960839.
↑Johanson, Donald & Maitland Edey. Lucy: The Beginnings of Humankind. New York: Simon & Schuster, 1990 978-0-671-25036-2
↑Findlay, George H. Robert Broom F.R.S. Palaeontologist & Physician 1866-1951: Biography / Appreciation /Bibliography. Cape Town: A. A. Balkema, 1972. 978-0-86961-018-3