Պեդրո Պաբլո Կուչինսկի

Պեդրո Պաբլո Կուչինսկի իսպ.՝ Pedro Pablo Kuczynski
Կուսակցություն՝	Alliance for the Great Change? և Peruvians for Change?
Կրթություն՝	Էքսետեր քոլեջ (1960), Markham College?, Ռոսսոլի Դպրոց (1956), Վուդրո Վիլսոնի անվան հասարակական և միջազգային հարաբերությունների դպրոց (1961), Երաժշտության թագավորական քոլեջ, Փրինսթոնի համալսարան, Օքսֆորդի համալսարան և Քեմբրիջի համալսարան
Մասնագիտություն՝	տնտեսագետ, քաղաքական գործիչ և բանկիր
Դավանանք	կաթոլիկություն
Ծննդյան օր	հոկտեմբերի 3, 1938(1938-10-03)[1][2][3]^[…] (86 տարեկան)
Ծննդավայր	Լիմա, Պերու
Քաղաքացիություն	Պերու
Ի ծնե անուն	իսպ.՝ Pedro Pablo Kuczynski Godard
Հայր	Մաքս Կուշչինսկի
Ամուսին	Nancy Lange?
Զավակներ	Alex Kuczynski?
Կայք՝	ppk.pe
Ինքնագիր
Պարգևներ	[4] [5] Պատվավոր դոկտոր Պատվավոր դոկտոր Պատվավոր դոկտոր Պատվավոր դոկտոր և James Madison Medal? [6]

Պեդրո Պաբլո Կուչինսկի Գոդար (իսպ.՝ Pedro Pablo Kuczynski Godard, հոկտեմբերի 3, 1938(1938-10-03)^{[1][2][3][…]}, Լիմա, Պերու), պերուացի քաղաքական գործիչ, Պերուի վարչապետ 2005-2006 թվականներին, 2011 թվականի ընտրություններում նախագահի թեկնածու և 2016 թվականի ընտրությունների արդյունքում նախագահ։ Պաշտոնը ստանձնել է 2016 թվականի հուլիսի 28-ին։ Հրաժարական է տվել 2018 թվականի մարտի 21-ին։ 2019 թվականի ապրիլի 19-ին ձերբակալվել է Պերուի Գերագույն դատարանի կողմից կոռուպցիայի գործով^[7].

Կենսագրություն

Կուչինսկու նախնիները եկել են պրուսական Պոզեն նահանգից (այսօր՝ Լեհաստան), սակայն նրա հրեա տատիկն ու պապիկը հետագայում տեղափոխվել են Բեռլին, որտեղ էլ ծնվել է Մաքս Հանս Կուչինսկին՝ Պեդրոյի հայրը, որը դարձել է բժշկության դոկտոր^[8]։ 1933 թվականին Մաքս Կուչինսկին կնոջ՝ Մադլեն Գոդարի հետ, որը ֆրանսիական ծագում է ունեցել, լքել է նացիստական Գերմանիան՝ նախ տեղափոխվելով Ֆրանսիա, ապա՝ Պերու, որտեղ ճանաչում է ստացել որպես բժիշկ, մարդաբան և արևադարձային հիվանդությունների մասնագետ^[9]։ Մոր կողմից նա ֆրանսիացի ռեժիսոր Ժան Լյուկ Գոդարի զարմիկն է եղել^[10]։

Ինքը՝ Պեդրո Պաբլո Կուչինսկին, ծնվել է արդեն Պերուում։ Միջնակարգ կրթություն է ստացել Պերուում և Մեծ Բրիտանիայում, 1960 թվականին ավարտել է Օքսֆորդի համալսարանը PPE (քաղաքագիտություն, փիլիսոփայություն, տնտեսագիտություն) մասնագիտությամբ։ 1961 թվականին ստացել է մագիստրոսի կոչում Փրինսթոնի համալսարանում, իսկ 2017 թվականին իր շրջանավարտների ասոցիացիայի կողմից արժանացել է Ջեյմս Մեդիսոնի մեդալին։

1969 թվականին նա հեռացել է Պերուից՝ Խուան Վելասկոյի ձախ ռազմական խունտայի սպառնալիքի պատճառով։ Աշխատել է Համաշխարհային բանկում, միջազգային ֆինանսական կորպորացիայում և «HalcoMining» ընկերությունում, 1980 թվականին վերադարձել է հայրենիք։ 1980-1982 թվականներին եղել է էներգետիկայի և հանքարդյունաբերության նախարար։

2000 թվականին Ալեխանդրո Տոլեդոյի հրավերով դարձել է նրա խորհրդականը նախագահական ընտրություններում։ Հաղթանակից հետո Տոլեդո Կուչինսկին երկու անգամ եղել է ֆինանսների և էկոնոմիկայի նախարար (2001-2002 և 2004-2005 թվականներ), իսկ 2005-2006 թվականներին եղել է Պերուի վարչապետը։ Կուչինսկին կառավարությունում աշխատանքը համատեղել է առևտրային ընկերություններում բարձր պաշտոններ զբաղեցնելու հետ, ինչը նրա վրա կոռուպցիայի մեղադրանքներ է առաջացրել։ Նախագահական ժամկետի ավարտից հետո Տոլեդո Կուչինսկին հիմնել է «Agua Limpia» ոչ առևտրային կազմակերպությունը, որը զբաղվել է երկրի հետամնաց շրջաններին մաքուր ջրով ապահովմամբ։

Մասնակցությունը նախագահական ընտրություններին

Նա իր թեկնածությունը դրել է 2011 թվականի նախագահական ընտրություններում, ստացել ձայների 18,5%-ը և գրավել երրորդ տեղը^[11]։

Հինգ տարի անց կրկին մասնակցել է ընտրություններին։ 2016 թվականի ապրիլի 10-ի նախագահական ընտրությունների առաջին փուլում 21 տոկոս ձայներով զբաղեցրել է երկրորդ տեղը։ Հունիսի 5-ին կայացած ընտրությունների երկրորդ փուլում հավաքել է ձայների 50,12%-ը՝ փոքր առավելությամբ առաջ անցնելով առաջին փուլի ֆավորիտ Կեյկո Ֆուխիմորիից, որի արդյունքում ընտրվել է Պերուի նոր նախագահ^[12]։

Նախագահություն

Նախագահի պաշտոնը ստանձնել է 2016 թվականի հուլիսի 28-ին^[13]։

Նրան մեղադրանք է առաջադրվել Կոնգրեսին ստելու համար՝ թաքցնելու իր կապերը բրազիլական «Odebrecht» շինարարական ընկերության հետ, որը ներգրավված է կոռուպցիոն սկանդալի մեջ, որը ազդել է Լատինական Ամերիկայի զգալի մասի վրա։

2017 թվականի դեկտեմբերին նրա դեմ իմպիչմենտի վերաբերյալ քվեարկություն է տեղի ունեցել, սակայն Կուչինսկուն պաշտոնից հեռացնելու օգտին քվեարկել են Պերուի Կոնգրեսի անբավարար թվով պատգամավորներ։

Դրան հաջորդել է Կուչինսկու սկանդալային որոշումը Պերուի նախկին նախագահ Ալբերտո Ֆուհիմորիին ներում շնորհելու մասին, որը 2009 թվականին դատապարտվել է 25 տարվա ազատազրկման՝ իր կառավարման շրջանում մարդու իրավունքների խախտումների համար։ Դա բողոքի ալիք է առաջացրել ամբողջ երկրում։ Պետության նախկին ղեկավարի ներումը, ինչպես պնդել են պերուացի քաղաքագետները, շնորհակալություն է հայտնել Ֆուխիմորիի ընտանիքին՝ իմփիչմենթին խոչընդոտելու հարցում ցուցաբերած օգնության համար։

Սկանդալը ստիպել է Կոնգրեսի շատ անդամների վերանայել իմփիչմենթի մոտեցումները։ Մի շարք նման ելույթներից և քվեարկության հնարավոր արդյունքների պարզ հաշվարկներից հետո կառավարությունում արտակարգ նիստ են անցկացրել, որտեղ ընդունել են իրենց պարտությունը, և Կուչինսկին 2018 թվականի մարտին որոշում է կայացրել հրաժարական տալ^[14][15]։

Հետագայում դատարանի որոշմամբ Ֆուխիմորիի ներումը չեղարկվել է^[16]։

Հրաժարականից հետո

2019 թվականի ապրիլի 19-ին ձերբակալվել է Պերուի Գերագույն դատարանի կողմից կոռուպցիայի գործով^[17]։

Ծանոթագրություններ

1. Hollar S. Encyclopædia Britannica
2. Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
3. Roglo — 1997. — ed. size: 10000000
4. https://web.archive.org/web/20170918005234/http://www.rree.gob.pe/elministerio/Documents/ORDEN%20DEL%20SOL.pdf
5. https://larepublica.pe/politica/818388-ppk-evo-morales-bolivia-es-la-ruta-mas-logica-para-el-tren-bioceanico/
6. https://alumni.princeton.edu/our-community/awards/james-madison-medal
7. «Экс-президента Перу приговорили к трем годам предварительного заключения» (ռուսերեն). www.kommersant.ru. 2019 թ․ ապրիլի 20. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ ապրիլի 20-ին. Վերցված է 2019 թ․ ապրիլի 20-ին.
8. «Президентом Перу стал сын польского еврея». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հունվարի 6-ին. Վերցված է 2019 թ․ հունվարի 6-ին.
9. «Pedro Pablo Kuczynski: wielkopolskie korzenia prezydenta Peru». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 24-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 24-ին.
10. Anderson, Jon Lee (2016 թ․ հունիսի 10). «A Surprising Coalition Brings A New Leader To Peru». The New Yorker. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 19-ին. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 7-ին.
11. Elecciones Presidenciales 2011. RESUMEN NACIÓN Արխիվացված 2011-09-02 Wayback Machine
12. Желтов М. В. (2016 թ․ հունիսի 12). «Перу: дочь Альберто Фухимори признала своё поражение в президентской гонке». ИнтерИзбирком. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ հունվարի 27-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 24-ին.
13. «Педро Пабло Кучински принес присягу при вступлении в должность президента Перу». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ հուլիսի 30-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 31-ին.
14. «Парламент Перу принял отставку президента страны Кучински». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ ապրիլի 23-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 23-ին.
15. ««Папа Куй» ушёл в отставку». Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ ապրիլի 8-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 23-ին.
16. «Peru court reverses ex-leader's pardon». BBC News (անգլերեն). 2018 թ․ հոկտեմբերի 3. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հոկտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 21-ին.
17. «Экс-президенту Перу заменили предварительное заключение на домашний арест» (ռուսերեն). www.ria.ru. 2019 թ․ ապրիլի 28. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ ապրիլի 24-ին. Վերցված է 2022 թ․ ապրիլի 24-ին.

Արտաքին հղումներ

• «A 77-year-old liberal economist appears set for a dramatic victory in Peru’s presidential election», վերլուծական հոդված «The Economist»-ում՝ նվիրված 2016 թվականի նախագահական ընտրություններում տարած հաղթանակին