Մարիա Գրոլմուսեցը ծնվել է 1896 թվականի ապրիլի 24-ին, Լայպցիգում բանասիրական գիտությունների դոկտոր և դպրոցի տնօրեն Յան Գրոլմուսի (Յոհաննես Գրոլմուս) ընտանիքում։ 1917 թվականի դեկտեմբերին ավարտել է Լայպցիգի մանկավարժական ուսումնարանը[1], որից հետո սկսել է դասավանդել տարրական դպրոցում՝ Լայպցիգի պետական դպրոցում։ 1918 թվականին անդամագրվել է Լուժիցի «Մատիցի սերբական» մշակութային հասարակական կազմակերպությանը։ Սովորել է Լայպցիգի և Բեռլինի համալսարանների բանասիրական և պատմական ֆակուլտետներում։ Ուսման տարիներին եղել է Սոցիալիստ ուսանողների լիգայի անդամ։ 1928 թվականին պաշտպանել է գիտությունների դոկտորի գիտական աստիճան «Յոզեֆ Գյորեսը և ժողովրդավարությունը» թեմայով։ Միաժամանակ, նա սկսում է լրագրողական հոդվածներ գրել «Rhein-Mainische Volkszeitung» թերթում, որը պատկանել է Գերմանական կենտրոն կուսակցության ձախ խմբակցությանը և համագործակցել է կաթոլիկ «Die Schildgenossen» ամսագրի հետ, որը հրատարակել է «Quickborn» կաթոլիկ երիտասարդական շարժման կողմից[2]։ 1927 թվականին ընդունվել է Գերմանիայի սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցության շարքերը, որտեղից հեռացվել է կոմունիստական գաղափարներին հավատարիմ լինելու պատճառով։ 1929 թվականին ընդունվել է Գերմանիայի կոմունիստական կուսակցություն, որտեղից շուտով հեռացվել է Բուխարինյան ընդդիմադիր Կոմունիստական կուսակցություն ընդունվելուց հետո։ 1932 թվականին ընդունվել է Գերմանիայի սոցիալիստական բանվորական կուսակցություն։
Նացիստների իշխանության գալուց հետո համագործակցել է հեղափոխական սոցիալիստների (Arbeitskreis Revolutionärer Sozialisten) հետ և զբաղվել անօրինական քաղաքական գործունեությամբ։ Նա ապօրինի տպագրական հրապարակումներ է տեղափոխել Չեխոսլովակիայից և ուղեկցել է քաղաքական փախստականներին սահմանն անցնելիս։ Դրա համար օգտագործել է իր հայրական տունը Վերին Լուժիցիի Դորֆ-Ռադիբոր գյուղում։ Նա քաղաքական հարաբերություններ է պահպանել ԳՍԴԿ-ի, ԳԿԿ-ի ընդդիմադիր խմբավորումների և Օտտո Բաուերի ավստրիացի սոցիալիստների հետ։
1934 թվականի նոյեմբերի 7-ին ձերբակալվել է իր ընդհատակյա գործունեության գծով ընկեր Հերման Ռեյնմուտի հետ[3]։ Բանտարկված է եղել Դրեզդենում։ 1935 թվականի նոյեմբերի 23-ին Արդարադատության ժողովրդական պալատի կողմից դատապարտվել է վեց տարվա ազատազրկման Վալդհեյմում[4]։ Վահանաձև գեղձի հիվանդության պատճառով բանտարկության ժամանակ նրան ազատություն են առաջարկել՝ ընդհատակյա գործունեությունից զերծ մնալու պայմանով[5]։ Մերժումից հետո 1940 թվականի դեկտեմբերին նրան տեղափոխել են Ռավենսբրյուկի համակենտրոնացման ճամբար, որտեղ էլ մահացել է 1944 թվականի օգոստոսի 6-ին՝ քաղցկեղից։
Երկեր
Die Frau und die junge Demokratie. Ein Bericht über Frau, Politik und Demokratie. Frankfurt 1925
Über die weibliche Form der Politik. W: Die Schildgenossen. 1/1926.
Was ist die linke Sozialdemokratie? W: Gegen den Strom. 4/1931.
Die Kluft. W: Kampfsignal. 1932.
Josef Görres und die Demokratie. Lipsk 1932.
Հիշատակ
Մարիա Գրոլմուսեցի անունով են անվանակոչվել փողոցներ Լայպցիգում, Բաուտցենում և Հոյերսվերդում, ինչպես նաև մի քանի ուսումնական հաստատություններ։
1959 թվականին ԳԴՀ փոստը թողարկել է փոստային նամականիշ՝ նվիրված Մարիա Գրոլմուսեցին։
Լուժիցկցի կոմպոզիտոր Ուլրիխ Պոգոդան գրել է «Մարիա Գրոլմուս» սիմֆոնիկ պոեմը նվագախմբի համար։
Գրականություն
Gerd Schäfer: Dr. Maria Grollmuß (1896-1944) - Eine fast vergessene Grenzgängerin, JahrBuch für Forschungen zur Geschichte der Arbeiterbewegung, Heft III/2012.
↑Paul Gedan (Hrsg.): Das städtische Lehrerinnenseminar zu Leipzig. Gedenkschrift zur Feier des 25jährigen Bestehens, Leipzig 1924, S. 62
↑Grólmusec, Marja (2000). Prégardier, Elisabeth; Mohr, Anne (eds.). Briefe nach Radibor : Maria Grollmuß, 1896-1944 : aus dem Zuchthaus Waldheim und dem Konzentrationslager Ravensbrück von 1938-1944 (գերմաներեն). Annweiler: Plöger. էջ 173. ISBN3-924574-69-3. OCLC45539984.
↑Peter Steinbach und Johannes Tuchel: Lexikon des Widerstandes 1933 – 1945. C.H.Beck; 2., überarb. u. erw. Auflage 1998, стр. 74, ISBN 340643861X
↑Grólmusec, Marja (2000). Prégardier, Elisabeth; Mohr, Anne (eds.). Briefe nach Radibor : Maria Grollmuß, 1896-1944 : aus dem Zuchthaus Waldheim und dem Konzentrationslager Ravensbrück von 1938-1944 (գերմաներեն). Annweiler: Plöger. էջ 174. ISBN3-924574-69-3. OCLC45539984.
Swen Steinberg: Grólmusec (Grollmuß), Marja (Maria Karoline Elisabeth). In: Institut für Sächsische Geschichte und Volkskunde (Hrsg.): Sächsische Biografie (in German).