243 Ida

Ida (243 Ida)
Asteorid Ida sa svojim prirodnim satelitom Dactylom.
Otkriće
Otkrio	Johann Palisa
Datum otkrića	29. rujna 1884.
Mjesto otkrića	Beč
Kategorija	glavni asteroidni pojas
Orbitalni elementi Epoha 31. srpnja 2016. (JD 2457600.5)
Velika poluos	2,861 AJ
Perihel	2,743 AJ
Afel	2,979 AJ
Ekscentricitet	0,0411
Orbitalni period	1679,66 d 4,6 a
Inklinacija	1,132°
Longit. uzl. čv.	324,016°
Argument perihela	110,961°
Srednja anomalija	38,707°
Prosječna orbitalna brzina	0,2036°/d
Fizičke osobine
Dimenzije	59,8 × 25,4 × 18,6 kmkm
Masa	4,2 ± 0,6 ×1016 kg
Gustoća	2,6 ± 0,5 g/cm³
Gravitacija na površini	0,3–1,1 cm/s
Period rotacije	4,63 h
Spektralna klasa	asteroid S-tipa
Albedo	0,2383
Prosječna površinska temperatura	200 K

Ida (oznake 243 Ida) je asteroid u asteroidnom pojasu. Otkrio ga je Johann Palisa 29. rujna 1884. u Bečkom opservatoriju i ime je dobio po nimfi iz grčke mitologije. Kasnija teleskopska opažanja kategorizirala su Idu kao asteroid tipa S, najbrojniji tip u unutarnjem asteroidnom pojasu. Dne 28. kolovoza 1993. Idu je posjetila bespilotna svemirska letjelica Galileo, dok je bila na putu za Jupiter. To je bio drugi asteroid kojeg je posjetila neka svemirska letjelica i prvi oko kojeg je pronađen prirodni satelit, Dactyl. Površina Ide prekrivena je kraterima i uglavnom siva, iako manje varijacije boja označavaju novoformirana ili nepokrivena područja. Osim kratera, vidljive su i druge značajke, kao što su žljebovi, grebeni i izbočenja. Ida je prekrivena debelim slojem regolita, labavim krhotinama koje zatamnjuju čvrstu stijenu ispod. Najveće krhotine veličine do 25 cm, nazvani su blokovi izbacivanja, od kojih je nekoliko primijećeno na površini. Ida je jedno od tijela s najgušćim rasporedom kratera dosad istraženih u Sunčevom sustavu, a udarci su primarni proces oblikovanja njegove površine. Veliki dio površine asteroida nosi ime Pola regio, nazvan po Pulskoj zvjezdarnici.

Nedovršeni članak 243 Ida koji govori o asteroidima treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.