213P/Van Ness
|
| Otkriće
|
| Otkrio
|
Michael E. Van Ness[1]
(Lowell Observatory-LONEOS)
|
| Nadnevak otkrića
|
10. rujna 2005.[1]
|
Orbitalni elementi[2]
Epoha 25. kolovoza 2017. (JD 2457990,5)
|
| Klasifikacija kometa
|
komet Jupiterove obitelji
|
| SPK-ID
|
1001663
|
| Ekscentricitet (e)
|
0,407458
|
| Sr. udaljenost / velika poluos (a)
|
3,3471 AJ
|
| Perihel (q)
|
1,9833 AJ
|
| Afel (Q)
|
4,7110 AJ
|
| Ophodno vrijeme (period)
|
6,12 a
|
| Inklinacija (i)
|
10,3778°
|
| Srednja anomalija (M)
|
355,1122°
|
| Duljina uzlaznog čvora (node)
|
311,3167°
|
| Argument perihela (peri)
|
5,5546°
|
| Poslj. prolaz kroz perihel (tp)
|
24. rujna 2017.
|
| TJupiter
|
2,995
|
| Fizičke osobine
|
| Ukupna magnituda (M1)
|
11,3
|
| Jezgrina magnituda (M2)
|
14,7
|
213P/Van Ness (komet Van Ness 2), komet Jupiterove obitelji.
Otkrio ga je M. E. Van Ness s opservatorija Lowella - LONEOS 10. rujna 2005. godine. Srpnja 2011. komet se raspolovio.[3]
213P/Van Ness-B
Pri drugom prolasku kroz perihel, otkako ga se prati, iz kometine jezgre izdvojila su se dva fragmenta. Prvi je dobio ime 213P-B/Van Ness, i dosegnuo je magnitudu 20[4] Ako opstane, trebao je proći kroz sljedeći perihel 2017. uz 8 sati zaostatka iza glavne jezgre.,[5] a drugi fragment je ponio naziv 213P-C/Van Ness.
213P/Van Ness-B
|
| Otkriće
|
Orbitalni elementi[6]
Epoha 18. kolovoza 2011. (JD 2455791,5)
|
| Klasifikacija kometa
|
komet Jupiterove obitelji
|
| SPK-ID
|
1003151
|
| Ekscentricitet (e)
|
0,379727
|
| Sr. udaljenost / velika poluos (a)
|
3,4222 AJ
|
| Perihel (q)
|
2,1227 AJ
|
| Afel (Q)
|
4,7217 AJ
|
| Ophodno vrijeme (period)
|
6,33 a
|
| Inklinacija (i)
|
10,2400°
|
| Srednja anomalija (M)
|
9,7410°
|
| Duljina uzlaznog čvora (node)
|
312,6706°
|
| Argument perihela (peri)
|
3,3415°
|
| Poslj. prolaz kroz perihel (tp)
|
16. lipnja 2011.
|
| TJupiter
|
2,997
|
| Fizičke osobine
|
| Ukupna magnituda (M1)
|
7,3
|
| Jezgrina magnituda (M2)
|
18,2
|
Izvori
Vanjske poveznice
