De acordo coa estética tradicional xaponesa, wabi-sabi (侘寂?) é unha visión do mundo centrada na aceptación da fugacidade e da imperfección.[2] Esta estética é descrita como a beleza do que é "imperfecto, non permanente e incompleto".[3] É un concepto que deriva da ensinanza budista dos tres sinais da existencia (三法印,sanbōin?), especificamente a transitoriedade (無常,mujō?), o sufrimento (苦,ku?) e o baleiro ou ausencia da propia natureza (空,kū?).
As características da estética wabi-sabi inclúen a asimetría, a rugosidade, a simplicidade, a economía, a austeridade, a modestia, a intimidade, e a apreciación da xenuína integridade dos obxectos e dos procesos naturais.
Notas
↑森神逍遥 『侘び然び幽玄のこころ』桜の花出版、2015年 Morigami Shouyo,"Wabi sabi yugen no kokoro : seiyo tetsugaku o koeru joi ishiki" (Japanese)
Koren, Leonard (2008). Wabi-Sabi for Artists, Designers, Poets & Philosophers. Point Reyes, CA: Imperfect Publishing. ISBN978-0-9814846-0-0.
Suzuki, Daisetz T. (1959). "Chapter 2: General Remarks on Japanese Art Culture". Zen and Japanese Culture. Nova York: MJF Books. pp. 19–38. ISBN1-56731-124-5.