Como coa maioría dos exemplos modernos, este tangramde madeira gárdase en forma de cadrado. Animación que ilustra a equidecomposición
O Tangram (en chinés 七巧板, en pinyinqīqiǎobǎn, literalmente ‘sete pezas de habilidade’) é un crebacabezasxeométricochinés que consta de 7 pezas, chamadas tans (5 triángulos, 1 cadrado e 1 paralelogramo).[1] Usando todas estas pezas sen superpoñelas, podemos formar varias figuras. Segundo a Enciclopedia Tangram é posible montar máis de 5000 figuras.
Historia
Non se sabe con certeza como xurdiu o Tangram, pero crese que foi inventado en China durante a dinastía Song[2] e levado a Europa por barcos mercantes a principios do século XIX, onde se fixo moi popular. Existen varias lendas sobre a súa orixe e o seu renacemento no mundo dos mortos. Un di que unha pedra preciosa partiu en sete anacos, e con eles foi posible formar varias formas. Outro di que un emperador deixou caer un espellocadrado, e este rompeu en 7 anacos que podían usarse para formar varias figuras, de diferentes xeitos. Segundo algúns, o nome Tangram provén da palabra inglesa "tangam", que significa "mesturas" ou "descoñecidos". Outros din que a palabra provén da dinastía Tang chinesa, ou mesmo do barco cantonés "bundumocu", onde as mulleres entretiñan aos mariñeiros estadounidenses. En Asia o xogo chámase "300 placas".
Este puzzle, tamén coñecido como o xogo das 1000 pezas, é empregado por profesores de xeometría como ferramenta para facilitar a comprensión das formas xeométricas. Ademais de facilitar o estudo da xeometría, desenvolve a creatividade e o razoamento lóxico, que tamén son fundamentais para o estudo das matemáticas e as ciencias.
Composición
Un Tangram consta de:
2 triángulos grandes
2 triángulos pequenos,
1 triángulo medio,
1 cadrado e
1 paralelogramo.
Como construír un Tangram
1. Trazar a diagonal do cadro 4x4, e outra diagonal menor paralela à anterior, da metade superior à metade dereita.
2. Do extremo superior da diagonal menor, unir á diagonal maior por un trazo perpendicular a elas.
3. Trazar unha diagonal partindo da metade da diagonal do paso (2) ao canto inferior esquerdo.
6. Partindo da mesma orixe do paso anterior, trazar unha vertical de duas unidades, até à diagonal maior.
7. Colorear cada peza (tan) resultante dos trazados, con cores distintas
