A segunda mutación consonántica é un conxunto de modificacións fonéticas que afectaron ás consoantes do antigo alto alemán (actualmente coñecido simplemente como "alemán", ou "alemán estándar") separándoo do baixo alemán a través dunha isoglosa coñecida como liña Benrath. Apareceu tras as modificacións descritas polas leis de Grimm e de Verner (que se agrupan baixo o nome de "primeira mutación consonántica") entre os séculos IV e VIII. Afectou a case todo o léxico do momento, pero tamén a palabras posteriores.
O estudo destas modificacións é básico para a comprensión das especificidades fonéticas do alemán a respecto das outras linguas xermánicas.
