Sebastián[1][2] é un nome propiomasculinogalego. Sebaste é o nome dunha vila de Asia Menor[3] (hoxe en día Anatolia), que á súa vez deriva da verba grega σεβαστός (sebastos), "venerábel",[4] que vén de σέβας (sebas), "temor, reverencia",[5] á súa vez do verbo σέβομαι (sebomai), "sentir temor, escrúpulo, avergoñarse".[6]Sebastos foi a tradución grega do título Augusto, que usaban os emperadores romanos. Sebastián volveuse un nome moi común, moi especialmente en Galiza, por mor de que era o nome de San Sebastián, un mártircristián do século III. En galego tamén conta coa variante Bastián[2][7] e os hipocorísticosSebas e Sabas.[2] Na Idade Media era común a forma Sebaschán,[2][8] mais esta forma non se consolidou e xeneralizouse o semicultismo Sebastián.
Aínda que 13 parroquias teñen a San Sebastián coma padroeiro, o nome non é dos máis populares en Galiza (véxase: Categoría:Parroquias de Galicia baixo a advocación de san Sebastián). En xaneiro de 2023 existían 848 varóns en Galicia co nome Sebastián, cunha media de idade de 37,6 anos,[9] e 30 co nome Bastián, cunha media de idade de 12,9 anos.[10]
Santoral
20 de xaneiro, San Sebastián, soldado, santo e mártir cristián do século III.
↑Sebaste,
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary, on Perseus
↑σεβαστός,
Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, en Perseus
↑σέβας, Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, en Perseus
↑σέβομαι, Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, en Perseus
↑Varias fontes: Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970): Bastian, llaman así entre rústicos al que tiene el nombre de Sebastian. Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel: Bastián:Sebastián, forma familiar, nombre de varón.
