Os planetas terrestres, a escala, en orde de distancia crecente ao Sol, de esquerda a dereita: Mercurio, Venus, A Terra e Marte.Os sete maiores satélites do sistema solar e Plutón (o obxecto máis pequeno).
Un planeta terrestre, tamén denominado planeta telúrico ou planeta rochoso, é un planeta formado principalmente por silicatos. Os planetas terrestres son substancialmente diferentes dos planetas xigantes gasosos, os cales poida que non teñan unha superficie sólida e están constituídos principalmente por gases tales como hidróxeno, helio e auga en diversos estados de agregación. Todos os planetas terrestres teñen aproximadamente a mesma estrutura: un núcleo metálico, maioritariamente férreo, e un manto de silicatos que o rodea. A Lúa ten unha composición similar, excepto o núcleo de ferro. Os planetas terrestres teñen canóns, cráteres, montañas e volcáns. Ademais teñen atmosferas secundarias, procedentes dos seus procesos xeolóxicos internos, ao contrario que os xigantes gasosos que posúen atmosferas primarias, capturadas directamente da nebulosa solar orixinal.
O sistema solar ten catro planetas terrestres: Mercurio, Venus, a Terra e Marte, e un planeta anano no cinto de asteroides, Ceres, chamados conxuntamente planetas interiores. Os obxectos transneptunianos como Plutón parécense aos planetas terrestres en que teñen unha superficie sólida, pero son maioritariamente xeo. Algunhas grandes lúas do sistema solar tamén son desde certo punto de vista «planetas telúricos» xa que se consideran planetas secundarios de formacións rochosas, pero non todas as lúas, só aquelas o suficientemente grandes como para alcanzar equilibrio hidrostático. Durante a formación do sistema solar, probablemente houbo máis planetas terrestres (protoplanetas), pero fusionáronse para formar os actuais planetas, foron destruídos ou expulsados cara ao espazo interestelar mediante alteracións gravitacionais do resto de planetas. Só un planeta terrestre, a Terra, ten unha hidrosfera activa.
Planetas terrestres extrasolares
A maioría dos planetas exteriores ao sistema solar atopados ata a data son xigantes gaseosos, simplemente porque son máis grandes e máis fáciles de achar ou inferir a partir de observacións. Con todo, sospéitase que existen un gran número de planetas de tipo terrestre.
Os primeiros planetas terrestres extrasolares foron detectados por Aleksander Volszczan orbitando o púlsarPSR B1257+12. As súas masas son 2,0, 4,3 e 3,9 veces a da Terra. Foron atopados debido a que ocultaban periodicamente as emisións de radio de devandito púlsar. Se non estivesen orbitando un púlsar non serían detectados.
Reconstrución artística de Gliese 876 d.
Cando se atopou 51 Pegasi b, o primeiro planeta extrasolar orbitando unha estrela de tipo solar (51 Pegasi), moitos astrónomos deron por feito que se trataba dun planeta terrestre, ao supoñer que un xigante gaseoso non podería existir nunha órbita tan próxima (0,052 UA), pero posteriores medicións confirmaron que se trataba dun xigante gaseoso.
Achados recentes
En xuño de 2005 tívose noticia dun novo planeta terrestre extrasolar. Este orbita a anana vermella Gliese 876 (situado na constelación de Acuario), a 15 anos-luz. Ten unha masa de entre 6 e 9 veces a terrestre e un período orbital de 2 días terrestres.
O 10 de agosto de 2005, os experimentos PLANET/RoboNet e OGLE detectaron sinais dun planeta frío chamado OGLE-2005-BLG-390Lb, de 5,5 masas terrestres, orbitando unha estrela a 21.000 anos luz na constelación de Escorpio. Detectouse mediante a técnica de "microlentes gravitatorias", a única capaz de detectar planetas fríos de masas parecidas á Terra.
Aínda na primavera de 2005, outro planeta chamado OGLE-2005-BLG-169L, de 13 masas terrestres, foi achado nunha estrela situada a 9.000 anos-luz. Este podería ser un xigante gaseoso ou un planeta terrestre, e parece orbitar a súa estrela a unha distancia equivalente á do cinto de asteroides.
En xaneiro de 2016 o telescopio Kepler da NASA, en colaboración co espectrómetro HARPS do observatorio de La Silla, en Chile descubriron o planeta rochoso máis grande á data. Bautizado como BD + 20594 atópase na constelación de Aries a 500 anos luz de distancia e a súa masa é 17 veces a da Terra, aproximadamente como Neptuno. Ten unha densidade de aproximadamente 8 gramos por centímetro cúbico e é pobremente metálico.
Tipos de planetas terrestres
En teoría, hai dous tipos de planetas terrestres ou rochosos, un deles chamados planetas de silicio dominado por silicatos (como a Terra, Marte e Venus) e o outro é un tipo teórico que está conformado por compostos de carbono, como os asteroides de tipo condrito carbonáceo. Denomínaselles planetas de carbono ("planetas de diamante"), este tipo non foi observado ata o de agora pero detectáronse grandes cantidades de carbono en discos protoplanetarios dalgunhas estrelas onde poderían estarse formando planetas deste tipo, un destes é o disco de po da estrela Beta Pictoris.
Actualmente, en fase de deseño, hai algúns telescopios que serían capaces de resolver planetas individuais. Entre eles, o Terrestrial Planet Finder, Space Interferometry Mission, Darwin, New Worlds Imager, a misión Kepler e o Overwhelmingly Large Telescope.
