A obra conta a historia da vila de Castroforte del Baralla, unha cidade galega, capital dunha quinta provincia silenciada polo aparello burócrata do estado. José Bastida é un profesor que chega á vila a mediados do século XX, e conta a crónica da comunidade social desde a Idade Media, construída a través de paralelismos entre personaxes ao longo da historia.
A cidade, fundada como colonia a comezos da era actual, comezou a acadar importancia na época do bispo Jerónimo Bermúdez (alter ego de Diego Xelmírez), que promove a construción dunha basílica para a veneración do Corpo Santo. A partir de aí vaise construíndo a súa mitificación en base a un paralelismo entre a sociedade de diversas épocas.
A cidade de Castroforte del Baralla é unha vila galega. Ten bastantes elementos de Pontevedra (personaxes e lugares), pero sen estar representada completamente, pois é unha ambientación mitificada. Así, aparecen reflectidos os irmáns Andrés e Jesús Muruais, a Basílica de Santa María a Maior.
Acollida
O censor que informou sobre a súa publicación dixo da obra:
De todos los disparates que el lector que suscribe ha leído en este mundo, éste es el peor. Totalmente imposible de entender, la acción pasa en un pueblo imaginario, Castroforte del Baralla, donde hay lampreas, un cuerpo Santo que apareció en el agua, y una serie de locos que dicen muchos disparates. De cuando en cuando, alguna cosa sexual, casi siempre tan disparatada como el resto, y alguna palabrota para seguir la actual corriente literaria.
Este libro no merece ni la denegación ni la aprobación. La denegación no encontraría justificación, y la aprobación sería demasiado honor para tanto cretinismo e insensatez. Se propone se aplique el SILENCIO ADMINISTRATIVO.
