José Luis Pérez-Payá

José Luis Pérez-Payá

Nome orixinal	José Luis Pérez-Payá Soler
Biografía
Nacemento	2 de marzo de 1928 Alcoi, España
Morte	12 de agosto de 2022 (94 anos) Madrid, España
Altura	1,81 m.
Peso	81 kg
Actividade
Ocupación	futbolista
Período de actividade	1950 - 1957
Deporte	fútbol
Posición de xogo	Dianteiro
Traxectoria   Equipo –1950   Real Sociedad 7 (5) 1948–1949 Barakaldo Club de Fútbol 11 (6) 1949–1950 Club Deportivo Alcoyano 17 (12) 1950–1953   Atlético de Madrid 65 (30) 1953–1957   Real Madrid CF 36 (13)

José Luis Pérez-Payá Soler, coñecido como Pérez Payá, nado en Alcoi o 2 de marzo de 1928 e finado en Madrid o 12 de agosto de 2022,^[1] foi un futbolista e dirixente deportivo español. Xogaba como dianteiro e militou en varios equipos da Primeira e da Segunda División, entre eles o Atlético de Madrid e o Real Madrid, gañando catro ligas e dúas Copas de Europa entre outros títulos.

Foi presidente da Real Federación Española de Fútbol entre 1970 e 1975.

Traxectoria

Inicios

Naceu en Alcoi o 2 de marzo de 1928, no seo dunha familia acomodada. Era fillo de Ángel Pérez Soler, industrial do papel e persoa moi ligada ao fútbol, pois á parte de practicalo, participou na fundación do Valencia CF, do Real Alcodiam, do Albaidense, do Ontinyent e do Alcoyano, sendo ademais presidente e adestrador dos dous últimos.^[2][3]

En 1946 ingresou na Universidade de Deusto para estudar Económicas e comezou a xogar ao fútbol na Sociedad Deportiva Deusto.^[4] Despois de dous anos militando neste club e de conquistar o Campionato de España de Afeccionados co Serpis (equipo afeccionado do Alcoyano),^[5] para a tempada 1948/49 fichou polo Barakaldo, da Segunda División, coa condición de xogar só os partidos na casa ou en localidades próximas, para dar prioridade así os estudos (destacado estudante, rematou a carreira como número 1 da súa promoción).^[4]

Barakaldo

O 31 de outubro de 1948, na oitava xornada de liga, debutou na categoría de prata, nunha vitoria por 3-0 sobre o Murcia. Foi titular en case tódolos restantes partidos como local e realizou dúas saídas, a Donostia e Xixón. Marcou 6 goles en 12 partidos, destacando os dous que lle fixo ao Girona (3-0) e o tanto que anotou nun histórico encontro ante a Real Sociedad, con 22.000 persoas nas bancadas do antigo estadio de Lasesarre.^[4] Rematou a tempada na quinta posición da táboa.

Alcoyano

En 1949, despois de xogar varios partidos amigables nas filas do Athletic,^[6] regresou a Alcoi e ingresou no Alcoyano, tamén da Segunda División. En só catro meses de competición, marcou 14 goles en 19 partidos, colocándose entre os máximos goleadores da liga, e levando ao equipo á primeira posición. Foi entón cando fichou pola Real Sociedad, en xaneiro de 1950.^[5]

Real Sociedad

Debutou na Primeira División coa Real Sociedad, aínda como amateur, o 22 de xaneiro de 1950, ante o Real Madrid, marcando os dos dous goles do seu equipo (2-2). Xogou un total de sete partidos co club donostiarra, marcando cinco goles.

Atlético de Madrid

No verán de 1950 fichou polo Atlético de Madrid, onde xogou durante os seguintes tres anos, ao tempo que preparaba as oposicións para funcionario do Estado.^[5] Alí deixou de xogar de interior para facelo como dianteiro centro, e formou parte da chamada "dianteira de cristal", xunto con José Juncosa, Ben Barek, Henry Carlsson e Adrián Escudero.^[7] Na súa primeira tempada, ás ordes de Helenio Herrera, marcou 14 goles en 26 partidos de liga, contribuíndo á conquista do título por diante do Sevilla. Marcou ademais un triplete na Copa Eva Duarte diante do Athletic, que serviu para empatar 5-5 e forzar un partido de desempate no que finalmente venceu o club vasco.

Na súa segunda tempada en Madrid gañou a Copa Eva Duarte e anotou un total de 15 goles, cifra que se reduciu na súa terceira e derradeira campaña, na que só conseguiu dous tantos. Pechou o seu paso polo Atlético con 81 partidos oficiais e 36 goles.

Real Madrid

En 1953 fichou polo Real Madrid, club no que militou outras tres tempadas e onde actuou por primeira vez como profesional.^[8] Viña de aprobar as oposicións a inspector de traballo.^[6] Gañou dúas ligas nas súas dúas tempadas e compartiu dianteira con xogadores como Gento, Di Stéfano ou Héctor Rial. O 8 de setembro de 1955 foi titular no primeiro partido da historia do Real Madrid na Copa de Europa, diante do Servette suízo. Conquistou a competición europea esa tempada e tamén na seguinte, na que sumou un terceiro título de liga co club branco e o cuarto na súa conta persoal. Co Real Madrid gañou ademais dúas Copas Latinas.^[9]

Disputou un total de 50 encontros oficiais co club, nos que marcou 24 goles.

Selección nacional

Foi internacional coa selección española en dúas ocasións.^[10] Debutou o 18 de maio de 1955 nun partido amigable contra Inglaterra no estadio de Chamartín, un encontro que rematou con empate a un gol. Xogou un segundo encontro medio ano despois, de novo contra Inglaterra, desta vez en Wembley, onde a vitoria foi para o conxunto inglés por 4-1.

Fóra do fútbol

En 1957 retirouse do fútbol, con 29 anos, para continuar a súa carreira no Ministerio de Traballo.^[6][8] Na década de 1960 foi asesor técnico do CD Castellón e directivo da Federación Valenciana de Fútbol.^[11] O 22 de setembro de 1970 xurou o cargo de presidente da Real Federación Española de Fútbol, que ocupou durante case cinco anos, ata o 26 de maio de 1975. Posteriormente, formou parte da xunta directiva da sección de veteranos do Real Madrid.^[8]

Vida persoal

Casou con María del Carmen Colomer, coa que tivo varios fillos. Unha das súas fillas, Cristina, faleceu con só catro anos, atropelada por un vehículo en Castelló.^[12]

Palmarés

Alcoyano Afeccionado

• Campionato de España de Afeccionados (1): 1948.

Alcoyano

• Segunda División (1): 1949/50.

Atlético de Madrid

• Primeira División (1): 1950/51.
• Copa Eva Duarte (1): 1951.

Real Madrid

• Primeira División (3): 1953/54, 1954/55, 1956/57.
• Copa de Europa (2): 1955/56, 1956/57.
• Copa Latina (2): 1954/55, 1956/57.

Notas

1. Agulló, Paco (2022-08-12). "Fallece José Luis Pérez-Payá, el alcoyano que hizo historia en el fútbol español". Consultado o 2022-08-13. 
2. "Onteniente Club de Futbol, Ángel Pérez Soler" (en castelán). Consultado o 18 de agosto de 2022. 
3. "Fallece José Luis Pérez-Payá, el alcoyano que jugó en el Madrid con Di Stéfano" (en castelán). 13 de agosto de 2022. Consultado o 18 de agosto de 2022. 
4. "El singular paso de Pérez-Payá por el Barakaldo" (en castelán). 8 de maio de 2017. Consultado o 18 de agosto de 2022. 
5. "Pérez Payá, un alcoyano al frente del fútbol español" (en castelán). 4 de maio de 2020. Consultado o 18 de agosto de 2022. 
6. Ramos, Jesús (27 de maio de 2016). "José Luis Pérez Payá, predestinado para el fútbol". Marca (en castelán). Consultado o 18 de agosto de 2022. 
7. "Los agentes dobles del derbi". Marca (en castelán). 18 de novembro de 2016. Consultado o 18 de agosto de 2022. 
8. "José Luis Pérez-Payá. DEP" (en castelán). 13 de agosto de 2022. Consultado o 18 de agosto de 2022. 
9. "Comunicado Oficial: fallecimiento de José Luis Pérez-Payá". 12 de agosto de 2022. Consultado o 2022-08-13. 
10. "Pérez Payá". Consultado o 2022-08-13. 
11. "Pérez Payá dimite de su cargo de federativo de la regional valenciana". Mundo Deportivo (en castelán). 9 de marzo de 1962. p. 3. Consultado o 18 de agosto de 2022. 
12. "Una hija de Pérez Payá atropellada y muerta por un turismo". La Noche (en castelán) (12856). 20 de febreiro de 1963. p. 8. Consultado o 18 de agosto de 2022. 

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Datos do xogador no sitio web do Real Madrid (en castelán).
• Datos do xogador Arquivado 18 de agosto de 2022 en Wayback Machine. no sitio web da selección española (en castelán).