Forza Aérea Arxentina

Forza Aérea Arxentina
Fuerza Aérea Arxentina
Activa4 de xaneiro de 1945
País Arxentina
Tipoforza aérea
Papelguerra aérea
MarchaAlas Arxentinas
Páxina webargentina.gob.ar/fuerzaaerea
Insignias
Escarapela

A Forza Aérea Arxentina (FAA) é a rama aérea das Forzas Armadas arxentinas, sendo un dos brazos executores do Sistema de Defensa Nacional, xunto ao Exército e a Armada, cuxa misión principal é rexeitar agresións militares externas. Está subordinado ao presidente da Nación Arxentina, o cal é o comandante en xefe das Forzas Armadas.[1][2]

A súa consolidación como arma independente do Exército Arxentino data do 4 de xaneiro de 1945, cando se creou a Secretaría de Aeronáutica por medio dun decreto presidencial; por iso, é a máis nova das forzas militares.[3]

A Forza Aérea, mentres desenvolve operacións aéreas independentes, brinda apoio aéreo ás forzas terrestres e navais.

Aeronaves

A-4AR
Pampa II
Aeronave Orixe Tipo Variante Inventorio Notas
Combate
IA 63 Pampa Arxentina adestramento/ataque Pampa 3[4] 6[5] 1 pedido
Douglas A-4 Skyhawk Estados Unidos caza/ataque A-4AR 23[5]
Guerra electrónica
Learjet 35 Estados Unidos guerra electrónica EC-21A 1[5]
Repostaxe en voo
KC-130 Hercules Estados Unidos repostaxe KC-130H 2[5]
Transporte
Boeing 737 Estados Unidos transporte VIP 1[6]
C-130 Hercules Estados Unidos transporte C-130H 4[7] un avión é un L-100[8]
Fokker F28 Países Baixos transporte 1[5]
Turbo Commander Estados Unidos utilitario/transporte VIP 3[5]
Beechcraft C-12 Huron Estados Unidos transporte TC-12B 2[9] 8 pedidos[9]
Helicópteros
Bell 412 Estados Unidos utilitario 6[10][11]
Bell 212 Estados Unidos utilitario 12[12][11]
Mil Mi-17 Rusia utilitario Mi-171 2[5] 3 pedidos
Sikorsky S-70 Estados Unidos transporte VIP 1[13]
Sikorsky S-76 Estados Unidos transporte VIP 2[14]
SA 315B Lama Francia ligazón 3[5]
MD 500 Defender Estados Unidos utilitario lixeiro MD 500D 9[5]
Adestramento
IA 63 Pampa Arxentina adestrador avanzado AT 63 18[5]
Grob G 120TP Alemaña adestrador básico 7[5]
EMB-312 Tucano Brasil adestrador/ataque 14[5]
Lockheed Martin A-4 Estados Unidos adestrador de conversión OA-4AR 3[5]
Beechcraft T-6 Texan II Estados Unidos adestrador básico T-6C+ 12[5]
King Air 200 Estados Unidos 1[5]

Notas

  1. Donadio, Marcela (2016). «10: Arxentina». Atlas Comparativa de la Defensa en América Latina y el Caribe
  2. Libro Blanco de la Defensa 2015. ISBN 978-987-3689-22-2. OCLC 953184015. 
  3. "Nuestra historia". Arxentina.gob.ar (en castelán). 2018-11-21. Consultado o 2022-05-16. 
  4. "Argentine Air Force Orders Six IA-63 Pampa III Trainer and Light Combat Aircraft". MilitaryLeak (en inglés). 2021-05-19. Arquivado dende o orixinal o 16 de maio de 2022. Consultado o 2022-05-16. 
  5. 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 5,12 5,13 5,14 "World Air Forces 2022". FlightGlobal. p. 12. Arquivado dende o orixinal o 1 de abril de 2022. 
  6. "Argentine Gvmt T-04 (Boeing 737 - MSN 26456) (Ex 9M-MFF F-GJNY LV-AYE)". Airfleets. Consultado o 2022-05-16. 
  7. "World Air Forces 2021". Flightglobal Insight. 2021. Consultado o 4 de maio de 2021. 
  8. Infodefensa.com, Revista Defensa (10 de marzo de 2021). "Fadea apunta al reemplazo de los Hercules argentinos y señala el error de no haber comprado los españoles - Noticias Infodefensa América". Infodefensa.com. 
  9. 9,0 9,1 Bettolli, Carlos Borda (30 de decembro de 2021). "Arribó al país el TC-12B Hurón TC-115" (en castelán). Consultado o 2021-12-31. 
  10. "Fuerza Aerea Arxentina Bell 412". Consultado o 22 de decembro de 2014. 
  11. 11,0 11,1 "World Air Forces 2020". Flightglobal Insight. 2020. Consultado o 10 de febreiro de 2020. 
  12. "Argentine-Air-Force". helis.com. Consultado o 10 de febreiro de 2020. 
  13. "World Air Forces 2004". Flightglobal Insight. 2004. Arquivado dende o orixinal o 25 de outubro de 2014. Consultado o 17 de xaneiro de 2014. 
  14. "Fuerza Aerea Arxentina VIP S-76". Arquivado dende o orixinal o 2 de abril de 2015. Consultado o 1 de xaneiro de 2015. 

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!