Delta III

Delta III / Delta 8930
Función	Lanzador espacial de capacidade media
país de orixe	Estados Unidos[1]
Tamaño
altura	35,0 m[1]
diámetro	2,44 m[1]
masa	301.450 kg[1]
Etapas	2[1]
Carga LEO
masa	8292 kg[1]
Carga GTO
masa	3810 kg[1]
foguetes derivados
Familia	Delta[1]
Lanzamento históricos
Estado	Retirado en 2000[1]
Total de lanzamentos	3
exitosos	1
fallos	2
Voo inaugural	27 de agosto de 1998[1]
Último voo	23 de agosto de 2000[1]
Acelerarores – GEM 46[1]
altura	14,7 m[1]
diámetro	1,17 m[1]
masa baleiro	2282 kg[1]
masa cheo	19.327 kg[1]
impulsado por	1[1]
potencia máxima	628,310 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico	273 s (a nivel do mar), 278 s (no baleiro)[1]
propelente	Propelente sólido[1]
Primeira etapa – RS27A[1]
altura	20,0 m[1]
diámetro	2,44 m[1]
masa baleiro	6822 kg[1]
masa cheo	104.377 kg[1]
impulsado por	1 RS-27A[1]
potencia máxima	1085,790 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico	254 s (a nivel do mar), 302 s (no baleiro)[1]
propelente	Oxíxeno líquido e queroseno[1]
Segunda etapa – RL-10-B2[1]
altura	8,80 m[1]
diámetro	2,44 m[1]
masa baleiro	2476 kg[1]
masa cheo	19.300 kg[1]
impulsado por	1 RL-10-B2[1]
potencia máxima	110,030 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico	462 s (no baleiro)[1]
propelente	Hidróxeno líquido e oxíxeno líquido[1]
[ editar datos en Wikidata ]

O Delta III (Delta 8930 segundo a numeración clásica dos foguetes Delta e Delta 3940 segundo a nova numeración) foi o nome dun foguete espacial dos Estados Unidos en servizo ao final da década de 1990 e principios dos 2000.^[1][2]

Características

O Delta III debía inaugurar a nova serie 8000 (3000 coa nova numeración) de foguetes Delta. Usaba os maiores aceleradores de propelente sólido usados pola familia Delta (que tamén acabaron usando os Delta II 7920H e Delta II 7925H), os GEM 46 e a etapa superior era crioxénica, alimentada por hidróxeno e oxíxeno líquidos, obtendo maior rendemento. Os dous primeiros intentos de lanzamento fracasaron, mentres que o terceiro foi un éxito. Os problemas de lanzamento, combinado cunha caída do mercado de satélites, deixou ó Delta III sen clientes: a NASA inclinouse por seguir os fiables Delta II, e a USAF decidiuse polo novo Delta IV para cubrir as súas necesidades. O Delta III foi finalmente cancelado.^[1][2]

Historial de lanzamentos

Voo[1][2]	Data[1][2]	Rampla de lanzamento[1][2]	Carga[1][2]	Resultado[1][2]	Notas[1][2]
D-259	27 de agosto de 1998	Rampla LC-17B de Cabo Cañaveral	Galaxy 10	Fallo	Primeiro voo dun Delta III. Debido a un problema de guiado, os foguetes aceleradores de propelente sólido usaron todo o seu fluído hidráulico ós 71 segundos de voo en movementos oscilatorios innecesarios. O control de terra enviou o comando de autodestrucción ó foguete aos 75 segundos de voo, co foguete a 16 km de altura.
D-269	5 de maio de 1999	Rampla SLC-17B de Cabo Cañaveral	Orion 3	Fallo	Un problema coa segunda etapa impediu a inserción do satélite nunha órbita utilizable.
D-280	23 de agosto de 2000	Rampla SLC-17B de Cabo Cañaveral	DM-F3	Éxito	Último voo dun Delta III.

Notas

1. Mark Wade (2011). "Delta 8930" (en inglés). Consultado o 29 de xuño de 2012. 
2. Gunter Dirk Krebs (2011). Gunter's Space Page, ed. "Delta-8930 (Delta-3940)" (en inglés). Consultado o 29 de xuño de 2012. 

Véxase tamén

Outros artigos

• Delta
• Delta A
• Delta B
• Delta C
• Delta D
• Delta E
• Delta F
• Delta G
• Delta J
• Delta K
• Delta L
• Delta M
• Delta N
• Delta P
• Delta 0100
• Delta 1000
• Delta 2000
• Delta 3000
• Delta 4000
• Delta 5000
• Delta II
• Delta IV