Selo da RFA de 1985 conmemorando o 30 aniversario das Declaracións.
As Declaracións de Bonn-Copenhage son dúas declaracións redactadas de maneira independente polos gobernos de Dinamarca e Alemaña en 1955, aínda vixentes na actualidade. Nelas ambos estados recoñecen ás minorías de alemáns e dinamarqueses nos seus respectivos territorios e garanten os dereitos dos cidadáns das mesmas.
Contido
Resultado do plebiscito de Schleswig de 1920 que resultou na división do territorio entre Dinamarca e Alemaña.
De acordo ás declaracións, as minorías teñen a liberdade de conservar a súa nacionalidade e cultura a ambos os dous lados da fronteira. O acordo bilateral foi signado en Bonn, entón capital de Alemaña Occidental, o 29 de marzo de 1955. Acto seguido, o parlamento danés redactou a súa declaración o 21 de abril e o parlamento alemán faría o propio o 7 de xuño do mesmo ano. As dúas declaracións buscan a convivencia pacífica e harmónica entre ambas colectividades.
Ambas as dúas declaracións reafirman a vixencia dos dereitos e liberdades individuais para os membros das minorías. Os dous países adquiren o compromiso de que a lingua da minoría será incorporada á administración, xustiza e ensino de cadansúa parte de Schleswig, e a alemá deixa sen efecto a barreira electoral do 5% requirida para obter representación nas cámaras lexislativas para os partidos representantes da minoría dinamarquesa.[1]
.png)
