Cornielles de Holanda, chamado tamén Cornelis de Holanda, foi un escultor do século XVI de orixe flamenga que traballou en Galiza.
Obras
Parte superior da fachada da basílica de Santa María A Maior de Pontevedra.
En 1520 realizou o retablo da capela maior da catedral de Ourense. A peza ten cinco corpos e seis columnas, representando escenas da vida de Xesús Cristo e a Virxe María. Destacan as esculturas da columna central de tres corpos, correspondentes a San Martiño, a Asunción da Virxe e a Piedade.
Na igrexa de Santiago de Betanzos fixo a capela de San Pedro e San Pablo, tamén chamada do Arcediago, por ser encargada polo arcediago Pedro López de Ben. O retablo, de estilo plateresco, encaixa coa bóveda de estilo gótico tardío atribuída a Guillén de Bourse. O conxunto complétase cos sepulcros do fundador e outros familiares e unha reixa gótica de ferro fundido atribuída tamén a Cornelis.
Na catedral de Lugo construíu o retablo do altar maior, que sufriu graves danos no terremoto de Lisboa de 1755; os dous fragmentos maiores salvados encóntranse colocados nos extremos da nave do cruceiro do templo.
Na basílica de Santa María a Maior de Pontevedra, aparece documentada a súa presenza a partir de 1538, cando deu poder a Sebastián Barros para «labrar e hedificar» na nave do lado nordeste. Participou na portada sur con Jácome García e en 1540 iniciou a gran fachada principal en colaboración co mestre de obras da catedral, o portugués João Nobre «para hacerla entrambos a dos de por medio»[1]. A fachada está construída a xeito de retablo con tres corpos e numerosas figuras escultóricas, similar á custodia da catedral de Santiago realizada por Enrique de Arfe. No Museo de Pontevedra hai unha imaxe de San Sebastián atribuída a Cornelis[2].
