Despois da guerra de Finlandia de 1809, Suecia sufriu a perda traumática de Finlandia, que viña constituíndo a metade oriental do reino sueco durante séculos.
Iso foi só unha solución temporal, pois, en 1810, o Riksdag elixiu o príncipe dinamarqués Cristian Augusto de Augustenborg como herdeiro ao trono. Como príncipe herdeiro, tomou o nome de Carlos Augusto, mais faleceu pouco despois no mesmo ano.
Bernadotte, nacido na cidade de Pau, na provincia de Béarn (Baixa Navarra), Francia, foi elevado a xeneral durante os tumultuosos anos da Revolución Francesa. En 1798, desposou a Désirée Clary, cuxa irmá Julie estaba casada con Xosé Bonaparte, o irmán máis vello de Napoleón. En 1804, Napoleón promoveuno a mariscal de Francia, concedéndolle máis tarde o título de Príncipe soberano de Pontecorvo, unha cidade do sur de Italia.
Escudo de Suecia.
Como príncipe herdeiro de Suecia, asumiu o nome de Carlos Xoán e tornouse oficialmente como rexente para o restante do reinado de Carlos XIII, asegurando unha unión persoal forzada entre Suecia e Noruega na campaña contra Noruega de 1814.
A casa de Bernadotte reinou nos dous países até a disolución da unión entre Noruega e Suecia en 1905. O príncipe Carlos de Dinamarca, un neto do rei Carlos XV, foi entón electo o novo rei de Noruega.
