En bioloxía sistemática e, en particular, en cladística, unha apomorfía é un trazo ou carácter biolóxico evolutivamente novidoso, unha novidade evolutiva derivada doutro trazo pertencente a un taxon ancestral filoxenéticamente próximo.
Apomorfía e plesiomorfía
O concepto de apomorfía oponse ao de plesiomorfía, que se refiere aos trazos historicamente máis antigos, dos cales derivan as apomorfías.
A distinción entre apomorfía e plesiomorfía non é absoluta, senón relativa a un nivel determinado da xerarquía sistemática:
No contexto dos mamífeross como subtaxon dos tetrápodos, o martelo do oído medio é unha apomorfía. En relación con este óso, a cartilaxe articular dos anfibios (unha parte do maxilar inferior da que deriva a bigornia) é un carácter plesiomórfico.
Se consideramos aos animais como un conxunto, a columna vertebral é unha apomorfía que caracteriza ao subtaxon dos vertebrados. Pero se queremos caracterizar a posesión de columna vertebral nun paxaro en relación ao taxon dos vertebrados, entón o trazo é plesiomórfico.
Sinapomorfías e autapomorfías
Cando se somete a análise un dendrograma, cladograma ou filograma, as apomorfías observadas (caracteres que difiren do taxon antepasado) pódense subdividir en dous subgrupos:
Sinapomorfías: aquelas apomorfías compartidas por dous ou máis grupos.
Autapomorfías: aquellas apomorfías que só aparecen nun grupo.
A orixe de novidades morfolóxicas é un dos asuntos máis debatidos en bioloxía evolutiva.
Etimoloxía
O termo apomorfía está formado polos elementos do latín científicoapo-, calco do grego antigo ἀπο-, derivado do adverbio ἀπό apó, "á parte", "lonxe", e -morfía, tirado da voz do grego antigo μορφή morphḗ, "forma". Literalmente: "forma separada".