PROFILBARU.COM

Anton Niemancevič
	;
Biografía
Nacemento	8 de febreiro de 1893 ; San Petersburgo, Rusia
Morte	6 de xaneiro de 1943 (49 anos); Berlín, Alemaña
Lugar de sepultura	Minsk
Relixión	Igrexa católica bizantina belarusa
Educación	Seminario católico romano de San Petersburgo ; Academia Teolóxica Imperial de San Petersburgo ; Pontificio Instituto Oriental
Actividade
Ocupación	sacerdote católico (1915–)
Empregador	Universidade Católica de Lublin ; Da Zluchennya !
Membro de	Círculo belaruso de estudantes da Academia Teolóxica de San Petersburgo
Orde relixiosa	Compañía de Xesús

Anton Niemancevič^[1] (en belaruso Антон Неманцэвіч), de pseudónimo Zlučeniec (Злучэнец), nado o 8 de febreiro de 1893 en San Petersburgo^[2] e finado o 6 de xaneiro de 1943 en Minsk,^[3] foi un sacerdote e xesuíta belaruso, Doutor en Teoloxía e exarca apostólico da Igrexa Católica Bizantina Belarusa entre 1940 e 1943.

Traxectoria

Naceu o 8 de febreiro de 1893 en San Peterburgo^[4] nunha familia procedente da provincia de Sokulka, entón na gobernación de Grodno; e estudou na escola local até 1909, cando se graduou. Pasou entón ao seminario católico de San Petersburgo,^[5] e posteriormente á Academia Teolóxica Católica de San Petersburgo, xerme da Universidade Católica de Lublin, onde se graduou en Teoloxía en 1918.^[4] Foi ordenado sacerdote o 27 de setembro de 1915,^[4]^[5] e comezou o seu traballo pastoral en Kolpino, preto de San Petersburgo.^[5]

Logo da primeira guerra mundial foi perseguido pola súa actividade pastoral en Rusia. En 1919 foi arrestado polos soviéticos por primeira vez, e novamente en 1921 e enviado a prisión, saíndo da cadea o 1 de febreiro de 1925 nun intercambio de prisioneiros con Polonia.^[4]^[5] Marchou a Roma, onde entre 1925 e 1927 fixo o doutoramento no Pontificio Instituto Oriental.^[4]^[5] En 1928 foi profesor na Universidade Católica de Lublin, e en 1929 cambiou do rito romano ao rito bizantino e entrou nos xesuítas en Slonim.^[4]

Como xesuíta traballou nas actividades da Igrexa Grecocatólica en Polonia. Entre 1932 e 1939 foi editor das revistas eclesiásticas Da Zlučeńnia e Zlučeńnie, que promovía o rexurdimento da conciencia nacional entre os belarusos. Dende 1929 exerceu tamén de párroco grecocatólico en Slonim, e en 1933 pasou a ser párroco en Synkavičy e profesor de teoloxía pastoral no seminario pontificio oriental en Dubno.^[4]

En 1939 logo da campaña de setembro, o Kresy quedou incorporado á Unión Soviética, e a Igrexa Católica Bizantina Belarusa quedou sen dirixentes logo de que o exarca de Volinia, Podlasia e Polesia, Mykolai Charnetskyi, fora expulsado polos soviéticos xunto co resto dos redentoristas de Volinia. O 17 de setembro de 1940 Niemancevič foi nomeado exarca de Belarús polo arcebispo de Lviv Andrei Sheptytskyi.^[4]^[5]^[6] A finais de 1941 recibiu a aprobación papal á súa misión,^[4] e isto lle permitiu retomar brevemente as actividades da Igrexa Grecocatólica nos territorios de Belarús baixo ocupación alemá.

O 4 de xullo de 1942 Anton Niemancevič foi arrestado pola Gestapo na súa residencia en Albertina e levado a Minsk.^[4] Morreu o 6 de xaneiro de 1943 como mártir na prisión das SD en Berlín, segundo o investigador polaco Roman Dzwonkowski,^[4] mais anteriormente pensábase que finara en Minsk a finais de 1942, pouco despois da súa detención.^[4]^[5]

Notas

↑ Tamén aparece como Antoni Niemancewicz, Anton Nemantsevich, Anthony Niemantsevich.
↑ Usošyn, Jaŭhien; Hajek, Siarhiej. "Экзарх Антон Неманцэвіч: Верны Сьведка Евангельля (Ekzarch Anton Niemancevič: Vierny Śviedka Jevanhieĺlia)" (PDF). Roczniki Teologiczne. LIII-LIV (7 (2006-2007)): 155. ISSN 1233-1457. Cita como referencia Garbiński, Jerzy; Turonek, Jerzy (2003). Białoruski ruch chrześcijański XX wieku: słownik biograficzno-bibliograficzny (en polaco). Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy. p. 276. ISBN 9788386619948.
↑ Usošyn: Ekzarch Anton Niemancevič [...], p. 153.
↑ ^4,00 ^4,01 ^4,02 ^4,03 ^4,04 ^4,05 ^4,06 ^4,07 ^4,08 ^4,09 ^4,10 ^4,11 Fede e martirio: le Chiese orientali cattoliche nell'Europa del Novecento: atti del Convegno di storia ecclesiastica contemporanea (Città del Vaticano, 22-24 ottobre 1998) (en italiano). Libreria Editrice Vaticana. 2003. pp. 58–59. ISBN 9788820927837.
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 ^5,4 ^5,5 ^5,6 Чаплицкий (Chaplitskiy, Czaplicki), Бронислав (Bronislav, Bronisław); Осипова (Osipova), Ирина Ивановна (Irina Ivanovna) (2000). Книга памяти: мартиролог Католической церкви в СССР (Kniga pamiati: martirolog Katolicheskoi tserkvi v SSSR) (en ruso). Серебряные нити (Serebrianye niti).
↑ Christopher Lawrence Zugger (2001). The Forgotten: Catholics of the Soviet Empire from Lenin Through Stalin (en inglés). Syracuse University Press. p. 296. ISBN 9780815606796.

Véxase tamén

Bibliografía

Usošyn, Jaŭhien; Hajek, Siarhiej. "Экзарх Антон Неманцэвіч: Верны Сьведка Евангельля (Ekzarch Anton Niemancevič: Vierny Śviedka Jevanhieĺlia)" (PDF). Roczniki Teologiczne. LIII-LIV (7 (2006-2007)). ISSN 1233-1457.
Jorsz, Siarhiej. "Historyczne znaczenie misji wschodniej jezuitów w Albertynie" (PDF). Roczniki Teologiczne. LIII-LIV (7 (2006-2007)). ISSN 1233-1457.
Бронислав Чаплицкий (Bronislav Chaplitskiy), Ирина Ивановна Осипова (Irina Ivanovna Osipova) (2000). Серебряные нити (Serebrianye niti), ed. Книга памяти: мартиролог Католической церкви в СССР (Kniga pamiati: martirolog Katolicheskoi tserkvi v SSSR). (en ruso) Traducido por G. Kelley para a Universidade de Notre Dame (ligazón Arquivado 04 de marzo de 2016 en Wayback Machine.).