Foi xestionado pola sociedade pública Aerocas e posteriormente pola canadense SNC-Lavalin. A pesar de ser inaugurado oficialmente en marzo de 2011, non recibiu todos os permisos para operar ata decembro de 2014[1] e ata setembro de 2015 careceu de operacións regulares, converténdose nun símbolo da disipación que caracterizou o desenvolvemento da crise española de 2008.[2][3][4] En outubro de 2016 operaba un pequeno número de voos con algo máis de 400 pasaxeiros ao día.[5]
Aeropuerto de Castellón-Costa Azahar, vuelo de Bristol
Desde o seu inicio, o proxecto do aeroporto de Castelló foi identificado como unha decisión persoal do Presidente da Deputación Provincial de Castelló, Carlos Fabra. Como manifestou en numerosas ocasións, o aeroporto de Castelló sería unha necesidade ineludible para poder converter a Castelló nunha zona turística de calidade. Así, o aeroporto debería entenderse dentro do marco do fomento do lecer, onde tamén se incluiría o futuro parque temático "Mundo Ilusión", a promoción do golf con torneos de categoría internacional, e enclaves residenciais como Marina d'Or.
Os detractores ao proxecto sinalan en cambio, que un aeroporto en Castelló é un gasto innecesario, dada a proximidade dos aeroportos de Reus e de Valencia, a aproximadamente 50 minutos de distancia da cidade de Castelló. Os ecoloxistas sinalan á súa vez que os terreos onde se está construíndo son dunha alta riqueza ecolóxica. De feito, conseguiuse paralizar en varias ocasións a súa construción mediante denuncias no xulgado por delitos ao medio ambiente.[6]
.JPG)
