Maidir lena ainm féin, is amhlaidh a d'úsáideadh sé foirmeacha éagsúla ar a lámhscríbhinní; Peadar Ua Gealacain, Peadar Ó Gealacáin, Peter Gilligan, Peter Galligan agus leaganacha eile nach iad. D'úsáid sé Peadar Ó Gealacáin lena ghinealach i Ls. K: ' Ag seo leabhar Pheadair, mhic Phádraig, mhic Lúcas, mhic Pádraig Uí Gealacáin, ó leathimeall an Chabháin, ag Sliabh gCleath, ó chogaidh Chromail go dtí an t-am seo agus cuid dá streibh ina gcónaí sa tír fós'.
Pádraig a bhí ar a athair agus ba í Margaret Williams a mháthair. Is i mBaile Mhic Cathnaoin[5] sa dúiche chéanna a bhí Peadar ag cur faoi ar feadh a shaoil.
Phós sé ar bhean darbh ainm Sinéad Ní Thánaiste (nó Jane Tennyson) Tá fianaise éigean ann go raibh ar a laghad mac agus iníon acu. Is ríléir ar chaighdeán a chuid lámhscríbhneoireachta go raibh sé thar barr feabhais.
Chan é amháin go raibh léamh agus scríobh idir Ghaeilge agus Bhéarla aige, ach bhí sé léannta leis i gcultúr an dá theanga. Bhí sé eolach ar an Laidin, ar an Mhatamaitic, ar an Astrálaíocht, agus ar an Cheol.
Thosaigh sé ag múineadh scoile sa bhliain 1814 agus is dóigh gur chaith sé leis an gceird anuas go 1826. Saol anchorrach a bhí ann nach raibh aon bhuanseasmhacht ag baint leis. Bhíodh sé de shíor ag aistriú ó áit go hait agus gan aige in amanna ach seal coicísein aon cheantar amháin.
Saothar
Is idir 1822 agus 1854 a bhí obair an scríobhaí á déanamh aige.[2] Tá iontu dánta, amhráin, laoithe fiannaíochta, beathaí na naomh, scéalta den uile chineál, aistriúcháin, mionphaidreacha, orthaí, tomhais agus ábhar ilchineálach, chomh maith le dánta a chum sé féin, a bhfuil go leor díobh i gcló ag Dawson. Le méid na hoibre a thomhas is leor a rá gur chaith sé dhá bhliain go leith, 1841 go 1844, ag scríobh ceann díobh a bhfuil 722 leathanach ann.
Bás
Fuair Peadar Ó Gealacáin bás agus é i ngreim ag an mbochtaineacht sa bhliain 1861. Is beag atá ar eolas againn sna blianta deiridh aige ach amháin gur chaith sé iad i Maigh nEalta. Fear a bhí ann a chaith a shaol ag caomhnú na litríochta traidisiún agus teanga a chuid daoine agus ba é a bhás clabhsúr thraidisiún fada scríbhneoireachta na lámhscríbhinní.[6]