گوستاو رادبروخ

گوستاو رادبروخ
وزیر دادگستری آلمان
دوره مسئولیت ۲۶ اکتبر ۱۹۲۱ – ۱۴ نوامبر ۱۹۲۲
صدراعظم	یوزف ویرت
پس از	اویگن شیفر
پیش از	رودولف هاینتسه
دوره مسئولیت ۱۳ اوت ۱۹۲۳ – ۲۳ نوامبر ۱۹۲۳
صدراعظم	گوستاف اشترزمان
پس از	رودولف هاینتسه
پیش از	اریش امینگر
اطلاعات شخصی
زاده	۲۱ نوامبر ۱۸۷۸ لوبک, Schleswig-Holstein, پروس
درگذشته	۲۳ نوامبر ۱۹۴۹ (۷۱ سال) هایدلبرگ
حزب سیاسی	حزب سوسیال دموکرات آلمان
محل تحصیل	دانشگاه هومبولت برلین دانشگاه هایدلبرگ
تخصص	وکیل, نظریه‌پرداز حقوق

گوستاو رادبروخ (انگلیسی: Gustav Radbruch؛ ۲۱ نوامبر ۱۸۷۸ – ۲۳ نوامبر ۱۹۴۹) حقوقدان و سیاست‌مدار اهل آلمان بود. او در اوایل دوران جمهوری وایمار، وزیر دادگستری آلمان بود. رادبروخ یکی از اثرگذارترین چهره‌های قرن بیستم در زمینهٔ فلسفه حقوق محسوب می‌شود.

زندگی

رادبروخ در شهر لوبک آلمان متولد شد و در شهرهای مونیخ، لایپزیگ و برلین در رشتهٔ حقوق تحصیل کرد. او در سال ۱۹۰۱ در آزمون وکالت ("Staatsexamen") پذیرفته شد و یک سال بعد دکترای خود را دریافت کرد.

او در سال ۱۹۰۳ برای تدریس حقوق کیفری وارد دانشگاه هایدلبرگ شد و در سال ۱۹۰۴ به عنوان استاد رشتهٔ حقوق کیفری و فلسفهٔ حقوق در این دانشگاه منصوب شد. در سال ۱۹۱۴، رادبروخ دعوت دانشگاه کونیگسبرگ برای تدریس را پذیرفت و در اواخر همان سال در دانشگاه کیل هم استاد شد.^[۱][۲]

رادبروخ عضو حزب سوسیال دموکرات آلمان بود و از ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۴ جزو نمایندگان رایشس‌تاگ بود. او در کابینه‌های یوزف ویرت و گوستاف اشترزمان، وزیر دادگستری بود. در دوران وزارت او چند قانون مهم به اجرا گذاشته شد از جمله قوانینی که دسترسی زنان به سیستم دادگستری را ممکن می‌کرد و همچنین قانون حفاظت از جمهوری که پس از ترور والتر راتناو اجرا شد.

در سال ۱۹۲۶، رادبروخ دعوت مجدد دانشگاه هایدلبرگ برای تدریس را قبول کرد و درس‌گفتار افتتاحیهٔ خود را با عنوان «تصویر حقوق از انسان» (Der Mensch im Recht) در مقام استاد جدید حقوق کیفری در ۱۳ نوامبر ۱۹۲۶ ادا کرد.^[۳]

پس از به قدرت رسیدن حزب نازی در ژانویهٔ ۱۹۳۳، رادبروخ را به علت فعالیت در حزب سوسیال‌‌ دموکرات سابق، از دانشگاه اخراج کردند. او سال‌های ۱۹۳۶-۱۹۳۵ را در یونیورسیتی کالج آکسفورد گذراند. رادبروخ در این دوران کتاب مهمی به نام «روح قانون انگلیس» (Der Geist des englischen Rechts) را نوشت هرچند که امکان چاپ آن تا سال ۱۹۴۵ فراهم نشد.^[۴] طی دوران رژیم نازی، رادبروخ عمدتاً به کارهای فرهنگی و تاریخی پرداخت.

بلافاصله پس از پایان جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵، رادبروخ تدریس را از سر گرفت اما پیش از آنکه بتواند نسخهٔ به‌روزشدهٔ کتاب درسی‌اش در زمینهٔ فلسفهٔ حقوق را تکمیل کند، در سال ۱۹۴۹ درگذشت.

در سپتامبر ۱۹۴۵، رادبروخ مقالهٔ کوتاهی با عنوان «پنج دقیقه فلسفهٔ حقوق» (Fünf Minuten Rechtsphilosophie) را منتشر کرد که در شکل‌دادن به فلسفهٔ حقوق ارزش‌محور (Wertungsjurisprudenz) که پس از جنگ جهانی دوم به عنوان واکنشی علیه اثبات‌گرایی حقوقی به کار بسته شد بسیار موثر بود.^[۵][۶][۷]

منابع

1. Museum, Stiftung Deutsches Historisches. "Gerade auf LeMO gesehen: LeMO Biografie". www.dhm.de (به آلمانی). Retrieved 2022-06-07.
2. Biographie, Deutsche. "Radbruch, Gustav - Deutsche Biographie". www.deutsche-biographie.de (به آلمانی). Retrieved 2022-06-07.
3. Radbruch, Gustav (2020-12-21). "Law's Image of the Human". Oxford Journal of Legal Studies. 40 (4): 667–681. doi:10.1093/ojls/gqaa026. ISSN 0143-6503. PMC 7839934. PMID 33536836.
4. «Kiel University  |  Famous Scholars from Kiel». www.uni-kiel.de. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۰۷.
5. Radbruch, Gustav (2006-03-01). "Five Minutes of Legal Philosophy (1945)*". Oxford Journal of Legal Studies. 26 (1): 13–15. doi:10.1093/ojls/gqi042. ISSN 0143-6503.
6. Radbruch, Gustav (2006-03-01). "Statutory Lawlessness and Supra-Statutory Law (1946)*". Oxford Journal of Legal Studies. 26 (1): 1–11. doi:10.1093/ojls/gqi041. ISSN 0143-6503.
7. Paulson, Stanley L. (2006-03-01). "On the Background and Significance of Gustav Radbruch's Post-War Papers". Oxford Journal of Legal Studies. 26 (1): 17–40. doi:10.1093/ojls/gqi043. ISSN 0143-6503.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Gustav Radbruch». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ ژوئیه ۲۰۱۴.
• «Gustav Radbruch». دریافت‌شده در ۲ ژوئیه ۲۰۱۴.^{[پیوند مرده]}

پیوند به بیرون