پنیسیلامین در درمان بیماران دارای نشانههای بیماریویلسون و پیشگیری از ایجاد آسیب بافتی مصرف میشود. این دارو همچنین در درمان بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید شدید و فعال که به سایر درمانها پاسخ ندادهاند، بیمارانی که مبتلا به تشکیل سنگهای سیستئینی عودکننده و مسمومیت با فلزات سنگین (بویژه مس و سرب) هستند، استفادهمیگردد.
مکانیسم اثر
این دارو باجیوه، سرب، مس، آهن و احتمالاً سایر فلزات سنگین کمپلکس محلول در آب ایجاد میکند. بهعنوان ضد روماتیسم بهنظر میرسد فاکتورهای روماتوئید و کمپلکسهای ایمنی را کاهش میدهد.
عوارض جانبی
اسهال، سرگیجه، تهوع یا استفراغ، در خفیف معده، کاهش یا از بین رفتن حس چشایی، تب، درد مفاصل، بثورات جلدی
فارماکوکینتیک
این دارو در کبد متابولیزه میشود. زمان لازم برای شروع اثر در بیماری ویلسون ۳–۱ ماه و در بیماری آرتریت روماتوئید ۳–۲ ماهمیباشد. این دارو از راه کلیهها و مدفوع دفع میشود.