در سال ۱۷۸۷ میلادی، آرشیتکت ژان-ردولف پرونه[و ۲] که در پرونده کاری خود ساخت مدرسه ملی معماری را به همراه دانیل-شارل ترودن داشت، دستور ساخت یک پل قوسی را دریافت می‌کند. پروژه ساخت این پل که از سال ۱۷۲۵ در زمان ساخت میدان کنکورد برای ایجاد ارتباط با این میدان و آنسوی سن و جایگزین کردن با قایق که در آن زمان برای جابجایی استفاده می‌شد در جریان بود.
ژان-ردولف پرونه که ساخت و اتمام این پل را که همزمان با جریانات انقلاب در فرانسه شده بود را تضمین کرده بود برای سریع کردن ساخت این پل از سنگ‌های بازمانده از تخریب قسمتی از قلعه باستیل استفاده کرد. استفاده از سنگ‌های بکار برده شده در این پل باعث ایجاد شعار نمادین میان انقلابیون شد:[۲]
«باشد که هم‌میهنانمان هر روز سمبل استبداد سلطنتی را زیر قدم‌هایشان لگدمال کنند!»
در سال‌های ۱۹۳۰-۱۹۳۲ به دلیل حجم رفت‌وآمد بیش از اندازه به پهنای پل از دو طرف افزوده شد
نام‌ها
این پل در دوره‌های تاریخی فرانسه نام‌های گوناگونی بخود گرفت. در ابتدا بنام پل لویی شانزدم، سپس پل انقلاب، پل کنکورد، دوباره در زمان بازگشت بوربونهاپل لویی شانزدهم نامیده شد و در نهایت از سال ۱۸۳۰ تاکنون بنام پل کنکورد شناخته می‌شود.
