هونگ پس‌از مرگ کیم جونگ ایل در سال ۲۰۱۱ و جانشینی کیم جونگ اون به شهرت رسید و پس‌از آن بر آزمایش‌های تسلیحاتی مختلف ازجمله آزمایش‌های هسته‌ای کره شمالی در سال ۲۰۱۳ و ژانویه ۲۰۱۶ نظارت داشت. مشارکت هونگ در توسعه تسلیحات، او را در لیست تحریم‌های بین‌المللی قرار داده است.
کار هونگ پس‌از مرگ کیم جونگ ایل، رهبر کره شمالی در سال ۲۰۱۱ و جانشینی کیم جونگ اون به‌طور جدی آغاز شد.[۳] هونگ در لیست کمیته تشییع جنازه کیم جونگ ایل شماره ۱۲۶ بود.[۶] از سال ۲۰۱۲، او کیم را به مناسبت پرتاب‌های آزمایشی موشک‌های مختلف و در تورهای راهنمایی در محل از ابتدای سال ۲۰۱۳ همراهی کرده است.[۳][۷] تا تاریخ ۲۰۱۳[بروزرسانی]، هونگ یکی از اعضای جایگزین کمیته مرکزی حزب کارگران کره بود.[۸]
هونگ و همکارش در برنامه تسلیحات هسته‌ای کره شمالی، ری هونگ-سوپ، به‌عنوان «دو نفر هسته‌ای» کره شمالی شناخته می‌شوند.[۱۰] این دو نفر اولین کسانی بودند که برای موفقیت در آزمایش ژانویه ۲۰۱۶ از کیم جونگ اون مدال دریافت کردند.[۳] نقش هونگ در برنامه هسته‌ای او را در زمان ایجاد تحریم‌ها علیه کره شمالی، در فهرست تحریم‌های سازمان ملل، ایالات متحده و کره جنوبی قرار داد.[۳]اتحادیه اروپا نیز هونگ را به فهرست افراد و نهادهای مسئول در برنامه‌های مرتبط با سلاح‌های هسته‌ای، موشک‌های بالستیک یا سایر برنامه‌های مرتبط با کشتار جمعی کره شمالی یا اشخاص یا نهادهایی که ازطرف آنها یا به دستور آنها عمل می‌کنند، اضافه کرده است.[۲]
نظرات
به گفته پروفسور یانگ مو-جین از دانشگاه مطالعات کره شمالی در سئول، هونگ «به‌عنوان یک مقام ارشد حزبی در برنامه توسعه هسته‌ای پیشرو است».[۳]مایکل مدن، نظریه‌پرداز و کارشناس کره شمالی، هونگ را بخشی از آخرین نسل از «مقامات سطح بالا که در دنیای کمونیستی قدیم تحصیل کرده‌اند» می‌خواند.[۳]
