هوای زمین (به انگلیسی: Atmosphere of Earth)، لایه‌ای از گازهاست که سیارهٔ زمین را دربر گرفته و توسط گرانش زمین نگهداری شده و بیشتر به عنوان هوا شناخته شده‌است. جوّ زمین؛ برای جانداران روی زمین، با جذب تابش فرابنفش از تابش‌های خورشیدی، یک پناه است و با اثر گلخانه‌ای خود سطح زمین را از تفاوت مفرط دما بین روز و شب با ذخیرهٔ حرارت، گرم و یک‌نواخت‌تر نگاه می‌دارد.
از نظر حجم، هوای خشک ۷۸٫۰۹٪ ازت، ۲۰٫۹۵٪ اکسیژن، ۹۳٪ آرگون، ۰٫۰۳۹٪ دی اکسید کربن و مقدار کمی از گازهای دیگر است.[۱] هوا حاوی مقدار متغیری از بخار آب؛ به طور متوسط حدود ۱٪ در سطح دریا، و ۰٫۴ درصد از کل جو، نیز هست. محتوای هوا و فشار هوا در لایه‌های مختلف متفاوت است، و هوای مناسب برای استفاده در فتوسنتز گیاهان زمینی و تنفس حیوانات زمینی تنها در تروپوسفر زمین و در اتمسفرهای مصنوعی یافت می‌شود.
