این مقاله نیازمند بررسی توسط یک متخصص است. لطفاً پارامتر دلیل یا بحث در این الگو را برای مشخصکردن مشکل مقاله استفاده کنید. هنگام افزودن این برچسب لطفاً این درخواست را با یک ویکیپروژهدر میان بگذارید.
نمادهای اسلام نشانه‌ها و نمادهای دیداری هستند که ناگفتاری و نانوشتاری‌اند و برای بیان آشنایی با اسلام یا یک سنت ویژه در اسلام که احساس شادی، غم، هواخواهی (طرفداری) و دیگر را برای مخاطب فراخوان می‌کند یا حتی برای نشان دادن باورها و اندیشه‌ها به‌کار می‌رود.[۱]
برخی نمادها چون سبز از گاه‌ها پیش و در بسیاری از جاها، با اسلام پیوند خورده‌اند. دیگر نمادها دارای درازا و گسترهٔ محدود و کراندار هستند.
جهت‌یابی ساختمان‌های دینی در گذشته با خورشید، ماه، ستارگان یا سیارات در یک راستا قرار می‌گرفت و اغلب نزدیک کوه‌ها، غارها، درخت‌ها یا رودخانه‌های سرشناس ساخته می‌شد. شباهت ساختمان‌های دینی همه ادیان مفهوم مرکزیت به‌عنوان فضایی مقدس است. این مرکز با دروازه‌ها چارچوب در بخش بیرونی و درونی شناخته می‌شود. نور و رنگ نیز از ویژگی‌های متمایز این عمارت‌ها تلقی می‌شود که هرکدام از ساختمان‌های دینی براساس سنت‌های دینی و فرهنگی خود و همچنین خاستگاه‌ها و بنیادهای خود از رنگ نقاشی‌های دیواری، اشکال اساطیری، شیشه‌کاری منقوش انعکاس نور خورشید و انعکاس نور ماه بهره می‌گیرند.[۴]
↑It was extracted by at-Ṭabarānī in al-Awsaṭ: Ahmad bin Rashdine narrated that Abdul Ghaffar bin Dawud Saleh al-Harrani said: Hayyan bin Obeidillah told us that Abu Mijlaz Laheq bin Humeid narrated on authority of Ibn Abbas who said: "The flag of the Messenger of Allah صلی الله علیه وسلم was black and his banner white, written on it: There is no deity but God, and Muḥammad is His Messenger."
.svg)
