زین‌الدین عبدالرئوف بن تاج‌العارفین بن علی زین‌العابدین بن یحیی بن محمد حدادی مناوی (۹۵۲ قاهره - ۱۰۳۱ هجری) عالم شافعی بود. نزد عبدالوهاب شعرانی به تحصیل پرداخت و با تصوف آشنا شد. مدتی کنج عزلت گزید و آثار فراوانی تألیف کرد. پس از مدتی به تدریس در مدرسه صلاحیه قاهره مشغول شد. برخی از آثار او عبارتند از:
- الاتحافات السنیة بالأحادیث القدسیة
- اتحاف السائل بما لفاطمة من المناقب و الفضائل
- ارسال أهل التعریف فی التصوف
- ارغام أولیاء الشیطان بذکر مناقب أولیاء الرحمان
- أسفار البدر عن لیلة القدر
- أسماء البلدان
- تیسیر الوقوف علی غوامض احکام الوقوف
- الروض الباسم فی شمائل المصطفی أبی القاسم
- شرح الدرة السنیة فی نظم السیرة النبویة(ص)
- شرح قصیدة ابن سینا فی النفس و الروح
- شرح المشاهد للشیخ الأکبر
- الصفوة فی مناقب بیت آل النبوة
- غایة الارشاد فی معرفة الحیوان و النبات و الجماد
- الفائق فی حدیث خاتمة رسل الخالق
- الفتح السماوی بتخریج أحادیث البیضاوی
- فردوس الجنان فی مناقب الأنبیاء المذکورین فی القرآن[۱]
پانویس
