محبوبه هنریان |
|---|
![]() محبوبه هنریان |
| زادهٔ | ۲۸ مهر ماه ۱۳۴۱
|
|---|
| ملیت |  ایرانی |
|---|
| تحصیلات | کارشناسی ادبیات و هنر- گرایش فیلم و رسانه
کارشناسی ارشد مهندسی چندرسانه ای - مولتی مدیا |
|---|
| پیشه | مستندساز، تهیه‌کننده، کارگردان، عکاس |
|---|
| سالهای فعالیت | ۱۳۷۸ تا کنون |
|---|
| وبگاه | |
|---|
محبوبه هنریان (۱۳۴۱- اصفهان) کارگردان، تهیه‌کننده، مستندساز و عکاس ایرانی تحصیلات سینمایی خود را در کشور انگلستان گذرانده‌است. او فارغ‌التحصیل کارشناسی ادبیات و هنر با گرایش فیلم و رسانه و کارشناسی ارشد مهندسی چندرسانه ای-مولتی مدیا- می‌باشد.[۱] در اکثر فیلم‌های او با تمرکز بر زنان، کودکان و نوجوانان، به موضوع جنگ، علل فرار کودکان، کودکان خیابانی، آزارهای جسمی، بی خانمانی و اعتیاد پرداخته شده‌است.[۲][۳][۴]
ساخت بیش از ۱۰ مجموعه مستند ۵ تا ۷۲ قسمتی در شبکه‌های مختلف سیما و بیش از ۹ فیلم مستند مستقل کوتاه و بلند درکارنامه کاری اوست.[۵][۶][۷]
محبوبه هنریان طی دوره‌های متمادی رئیس انجمن مستندسازان سینمای ایران بوده‌است.[۸][۹]
وی همچنین به عنوان داور در چندین جشنواره داخلی[۱۰][۱۱]
و خارجی، از جمله آکادمی اسکار تلویزیونی - امی، در نیویورک حضور داشته‌است.[۱][۱۲][۱۳]
زندگی
محبوبه هنریان، در مهر ماه سال ۱۳۴۱ در اصفهان بدنیا آمد. خانواده ش هنگامی که ۱۲ سال داشت به تهران مهاجرت کردند. در سن ۱۹ سالگی به کشور کانادا رفت و پس از گذراندن یک دوره «عکاسی» در کالج آلگانکویین، برای مدتی به کار عکاسی و خبرنگاری پرداخت. در سال ۱۳۶۷ در هیئت تحریریه یکی از روزنامه‌های ایران، به عنوان مترجم خبرهای سیاسی و فرهنگی مشغول به کار شد. هنریان در سال ۱۳۷۴ برای ادامه تحصیل به کشور انگلستان رفت و پس از یک دوره یکساله خبرنگاری «رسانه»، مشغول تحصیل در دانشگاه ناتینگهام ترنت در مقطع کارشناسی «فیلم و رسانه» شد.[۱۴] در سال ۱۳۷۷ اولین فیلم خود را با موضوع 'کودک و خشونت' در همان کشور ساخت. سپس در سال ۱۳۷۹ پس از دریافت کارشناسی ارشد در رشته «مهندسی چندرسانه ای» (مولتی مدیا) به ایران بازگشت و فعالیت حرفه ای خود را در حوزه ساخت مستندهای اجتماعی و در سمت «تهیه‌کننده و کارگردان» ادامه داد.[۴]
از آخرین کارهای او که به موضوع جنگ پرداخته شده، تهیه کنندگی فیلم بلند داستانی 'سامی'[۱۵] و تهیه کنندگی و کارگردانی مستند 'زندگی به من بازمی‌گردد' است.
از جمله فیلم‌های هنریان، مستند 'زیبایی ناشناخته' برنده بهترین فیلم مستند در مسکو و نمایش در کشورهای آمریکا، بلژیک، روسیه، برزیل، صربستان و ایران را داشته و فیلم 'بازی با زندگی' کاندید بهترین فیلم مستند در جشن صد سالگی خانه سینما و جشنواره کیش و منتخب فستیوال بین‌المللی فیلمسازان زن، کلن در آلمان بوده‌است.[۲][۱۶][۱۷][۱۸]
فعالیتها
داوری
محبوبه هنریان به عنوان داور در بسیاری از جشنواره‌های داخلی و خارجی معتبر حضور داشته‌است. از جمله عضو هیئت داوران «آکادمی بین‌المللی هنرها و علوم تلویزیون» معروف به اسکار تلویزیونی «امی» (EMMY)، آمریکا،[۱][۱۲][۱۳][۱۹] عضو هیئت داوران «آکادمی سینما و تلویزیون کانادا» (ACCT)، جشنواره فیلم «صداهای مستند» در دبی،[۲۰] جشن «خانه سینما»،[۱۱] «وارش» ...[۱۰][۲۱]
وی همچنین به عنوان «تهیه‌کننده مهمان» در فستیوال 'گوانجو' در چین (GZ DOC) و 'کنگره جهانی تهیه‌کنندگان علمی و واقع گرا' (WCSFP) در آلمان، که یکی از پراهمیت‌ترین گردهمایی‌های مورد توجه شبکه‌های تلویزیونی جهان و فیلم سازان است، دعوت و حضور داشته‌است. این کنگره با همکاری فستیوال 'هات داکس کانادا' (Hot Docs)، هر سال در یک کشور متفاوت برگزار می‌شود.[۲۲][۲۳]
در سال ۱۳۹۴ به دعوت فستیوال هات داکس (Hot Docs) کانادا، محبوبه هنریان به همراه فیلمسازان دیگری همچون مهناز افضلی، مهوش شیخ الاسلامی، مهرداد اسکویی، محمد رسول اف و مسعود بخشی در میز گردی با تمرکز بر کشور ایران، حضور پیدا کردند.[۲۳]
مسوولیت‌ها
محبوبه هنریان در سالهای ۱۳۸۱ و از ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۷ به عنوان «رئیس هیئت مدیره انجمن مستندسازان سینمای ایران» فعالیت کرده‌است.[۸] او در چندین دوره به عنوان «دبیر جشن مستند» خانه سینما ی ایران انتخاب شده‌است.[۲۴][۲۵][۲۶][۲۷] وی همچنین در سال ۱۳۸۸ به عنوان «مدیر بین‌الملل» خانه سینما به نمایندگی از هیئت‌مدیره در جشنواره کن حضور داشته‌است.[۲۸]
در سال ۱۳۸۳، هنریان به عنوان «مدیر مستندسازی» 'برنامه عمران سازمان ملل متحد' UNDP,انتخاب و پس از زلزله بزرگ بم در آن شهر مشغول به کارشد.
محبوبه هنریان به عنوان یکی از «زنان بانیان صلح از راه دین»، در پروژه مشترک مؤسسه گفت و گوی ادیان در تهران و شورای جهانی کلیساها در ژنو GWCC، طی سال ۸۹–۱۳۸۶ حضور داشته‌است.
وی همچنین «عضو هیئت علمی» کنفرانس مردم‌شناسی تصویری ایران، دانشگاه سنت اندروز اسکاتلند و «عضو هیئت علمی» همایش انسان‌شناسی تصویری، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، در سال ۱۳۸۷ بوده‌است.[۲۹]
سایر فعالیتها
محبوبه هنریان در کنار فیلمسازی علاقمند آموزش و شرکت در فعالیتهای انسان دوستانه نیز بوده‌است. او با حضور داوطلبانه در چندین کمپ پناهندگان آواره جنگ در اروپا و لبنان تلاش کرده تا با آموزش عکاسی، فیلمسازی و زبان انگلیسی به کودکان، نوجوانان و زنان، امیدی تازه به آینده را در آنها ایجاد کند.[۳۰]
عضویت آکادمی و انجمن‌های هنری
محبوبه هنریان عضو آکادمی و انجمن‌های بین‌المللی است. از جمله: 'آکادمی علوم و هنرهای تلویزیون' معروف به اسکار تلویزیونی ـ امی، EMMY -آمریکا، 'آکادمی سینما و تلویزیون کانادا' ACCT، 'انجمن مستندسازان کانادا' DOC، شبکه مستند سازان اروپا EDN، انجمن 'زنان فیلمساز تورنتو' WIFT
و انجمن 'اسکرین نوا اسکوشیا'- هالیفکس Screen Nova Scotia
آثار
فیلم‌شناسی
فیلم مستند
| سال |
نام اثر |
سمت |
زمان فیلم |
توضیحات
|
| ۱۳۹۸ |
زندگی به من بازمی‌گردد
|
نویسنده، کارگردان، تهیه‌کننده
|
فیلم کوتاه
|
| ۱۳۹۳ |
زیبایی ناشناخته[۱۶]
|
نویسنده، کارگردان، تهیه‌کننده
|
فیلم نیمه بلند
|
بهترین فیلم مستند- جشنواره بین‌المللی شکست موانع مسکو[۱۸][۳۱]
منتخب جشنواره سینما حقیقت[۳۲] اکران در INTERdoc، صربستان
|
| ۱۳۸۵ |
پنهان در غبار
|
نویسنده، کارگردان، تهیه‌کننده
|
فیلم نیمه بلند
|
منتخب فستیوال Bangkok Harm Reduction، تایلند، منتخب فستیوال In the Mind’s Eye، واترلو، کانادا،[۳۳] منتخب فستیوال Documentary Voices,Pulling Focus، دبی[۳۴]
|
| ۱۳۸۴ |
بم شهری که آرزوی ماست
|
نویسنده، کارگردان، تهیه‌کننده
|
فیلم بلند
|
| ۱۳۸۰ |
بیداری تلخ (بی‌خانمانان)
|
نویسنده، کارگردان، تهیه‌کننده
|
فیلم نیمه بلند
|
| ۱۳۷۹ |
بازی با زندگی (دختران فراری)[۳۵]
|
نویسنده، کارگردان، تهیه‌کننده
|
فیلم کوتاه
|
منتخب فستیوال بین‌المللی فیلمسازان زن کلن-آلمان،[۲] کاندید بهترین مستند در چهارمین جشن خانه سینما، کاندید بهترین فیلم در فستیوال کیش
|
فیلم داستانی
تهیه‌کننده
- ۱۳۸۹ ـ 'سامی'، ۷۸ دقیقه، کارگردان: حبیب باوی ساجد
- تهیه‌کننده و کارگردان
- ۱۳۸۲ ـ 'این یک بازی نیست'، ۳۰ دقیقه (اعتیاد)، با مشارکت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و دبیرخانه پیشگیری از اعتیاد
مجموعه‌های تلویزیونی
- مجموعه مستند ۲۶ قسمتی: 'مستند از نگاهی دیگر' (تولید در ایران و کانادا) ـ شبکه ۱ سیما، سال ۹۲–۱۳۹۰[۶]
- مجموعه مستند 'چین از دریچه نگاه دنیا'- بخش ایران- تلویزیون مرکزی چین CCTV، با مشارکت موزه بریتانیا و موزه ویکتوریا و آلبرت در لندن، سال ۱۳۹۱
- مجموعه مستند ۵ قسمتی: 'پنهان در مه' (آسیبهای اجتماعی در لندن) – شبکه ۱ سیما - سال ۸۶–۱۳۸۵[۳۶]
- مجموعه مستند ۱۳ قسمتی: 'فیزیک در ایران' (فیزیکدانان موفق) – شبکه ۴ سیما- سال ۱۳۸۵
- مجموعه مستند ۷۲ قسمتی: 'امیدهای فردا' (نوجوانان) - شبکه ۱ سیما ـ سال ۸۳–۱۳۸۲
- مجموعه مستند ۱۴ قسمتی: 'چشمان مضطرب' (کودکان اعتیاد) ـ شبکه ۵ سیما ـ سال ۱۳۸۱
- مجموعه مستند ۱۰ قسمتی: 'نمای نزدیک' (زنان موفق ایران) ـ شبکه جهانی جام جم ـ سال ۸۱–۱۳۸۰
- مجموعه مستند ۱۳ قسمتی: 'بچه‌های خیابان' ـ شبکه ۴ سیما ـ سال ۸۰–۱۳۷۹
- مجموعه مستند ۹ قسمتی: 'فتوکینا ۲۰۰۰' ـ شبکه ۴ سیما ـ سال ۸۰–۱۳۷۹
- مجموعه مستند ۳ قسمتی: 'اندیشه‌های سبز' (حقوق کودک) ـ شبکه ۴ سیما ـ سال ۱۳۷۹
- مجموعه مستند ۵ قسمتی: 'کودک. فیلم. خشونت' ـ شبکه ۴ سیما ـ سال ۱۳۷۹–۱۳۷۸
عکاسی
- ۱۳۹۴ - نمایشگاه عکاسی 'زندگی به من بازمی‌گردد'، در روز جهانی سازمان ملل در حمایت از قربانیان خشونت، تورنتو، کانادا[۳۷]
- ۱۳۹۳ - نمایشگاه عکاسی 'زندگی به من بازمی‌گردد'، تورنتو، کانادا[۳۸][۳۹]
منابع
پیوند به بیرون
