لونگ آونگ (انگلیسی: Loung Ung، ۱۷ آوریل ۱۹۷۰)؛ مدرس دانشگاه و فعال حقوق بشر کامبوجیِ شهروند آمریکا است. وی در بین سال‌های ۱۹۹۷ و ۲۰۰۳ میلادی در مقام سخنگوی کمپین بین‌المللی ممنوعیت مین‌های زمینی، وابسته به بنیاد سربازان آمریکا در جنگ ویتنام به فعالیت مشغول بود.[۱] جایزه صلح نوبل در سال ۱۹۹۷ میلادی به این کمپین اعطا شد.[۲]
وی که در پنوم‌پن کامبوج به‌دنیا آمد، ششمین فرزند از هفت فرزند و سومین از چهار دختر خانواده بود. تاریخ تولد واقعی او معلوم نیست: بسیاری از سوابق گواهی تولد اهالی شهرهای کامبوج توسط خمرهای سرخ نابود شده است.[۳]
در سن ده سالگی از کامبوج به ایالات متحده گریخت و پس از مهاجرت به آمریکا و اعطای تابعیت کشور جدیدش، دو کتاب از تجربیات زندگی و خاطرات خود که مربوط به سال‌های ۱۹۷۵ تا ۲۰۰۳ میلادی است، نوشت.
آونگ ازدواج کرده است و با همسرش در شیکر هایتس، واقع‌در حومهٔ کلیولند، اوهایو زندگی می‌کند.
منابع
پیوند به بیرون
|
|---|
| عمومی | |
|---|
| کتابخانههای ملی | |
|---|
| سایر | |
|---|
