طبقه‌بندی بین‌المللی عملکرد، ناتوانی و سلامت

طبقه بندی بین المللی عملکرد، ناتوانی و سلامت (ICF) طبقه بندی از مولفه‌های سلامتی عملکرد و ناتوانی است.

ICF در ۲۲ مه ۲۰۰۱ در طی پنجاه و چهارمین مجمع جهانی بهداشت از همه ۱۹۱ عضو سازمان بهداشت جهانی (WHO) تأیید دریافت کرد.[۱] تصویب آن پس از نه سال بازنگری بین المللی با هماهنگی WHO انجام شد. طبقه بندی اولیه WHO برای تأثیر بیماری‌ها، طبقه بندی بین المللی اختلالات، محدودیت‌ها و معلولیت‌ها (ICIDH)، در سال ۱۹۸۰ ایجاد شد.[۲]

طبقه بندی ICF مکمل طبقه بندی بین المللی بیماریهای (ICD) (بازنگری دهم) است که حاوی اطلاعاتی در مورد تشخیص و وضعیت سلامتی است، اما در مورد وضعیت عملکرد نیست. ICD و ICF طبقه بندی اصلی در خانواده طبقه بندی بین المللی WHO (WHO-FIC) را تشکیل می‌دهند.[۳] : 3–4 

بررسی اجمالی

ICF در اطراف اجزای گسترده زیر ساخته شده‌است:

  • عملکردها و ساختار بدن
  • فعالیتها (مربوط به وظایف و اقدامات شخصی) و مشارکت (مشارکت در موقعیت زندگی)
  • اطلاعات تکمیلی در مورد شدت و عوامل محیطی

عملکرد و ناتوانی به عنوان یک تعامل پیچیده بین وضعیت سلامتی فرد و عوامل زمینه ای محیط و همچنین عوامل شخصی مشاهده می‌شود. تصویری که توسط این ترکیب عوامل و ابعاد تولید می‌شود، مربوط به «فرد در دنیای خود» است. طبقه بندی این ابعاد را به عنوان تعاملی و پویا به جای خطی یا استاتیک تلقی می‌کند. این امکان را برای ارزیابی درجه معلولیت فراهم می‌کند، اگرچه ابزار اندازه‌گیری نیست. این برای همه افراد، از هر شرایط سلامتی، قابل استفاده است. زبان ICF در زمینه اتیولوژی خنثی است، و بیشتر بر عملکرد و نه بیماری یا بیماری تأکید دارد. همچنین با دقت طراحی شده‌است تا در بین فرهنگ‌ها و همچنین گروه‌های سنی و جنسیت مرتبط باشد و برای جمعیت‌های ناهمگن بسیار مناسب باشد.

فواید

استفاده از ICF برای بیمار و پزشک متخصص فوایدی دارد. یک مزیت عمده برای بیمار، ادغام جنبه‌های جسمی، روحی و اجتماعی وضعیت سلامتی وی است. تمام جنبه‌های زندگی فرد (توسعه، مشارکت و محیط)، به جای اینکه فقط بر روی تشخیص وی تمرکز کند، در ICF گنجانده شده‌است. یک تشخیص در مورد توانایی‌های عملکردی شخص کمی نشان می‌دهد. تشخیص برای تعیین علت و پیش آگهی مهم است، اما شناسایی محدودیت‌های عملکرد اغلب اطلاعاتی است که برای برنامه‌ریزی و اجرای مداخلات استفاده می‌شود.[۴] هنگامی که تیم توانبخشی از فعالیت‌های روزمره ای که مشتری برای شرکت در آن آگاهی دارد، مطلع شد، می‌توان از توالی حل مسئله تنظیم شده توسط ICF استفاده کرد. به عنوان مثال یک متخصص کاردرمانی، بیمار را مشاهده می‌کند که فعالیتهای روزمره خود را انجام می‌دهد و توانایی‌های عملکردی بیمار را یادداشت می‌کند. سپس از این اطلاعات برای تعیین میزان بهبود توانایی‌های فرد از طریق درمان و تغییر میزان محیط برای تسهیل عملکرد فرد استفاده می‌شود.[۵] مداخله در یک سطح (توانایی‌های فعلی) این امکان را دارد که از وقایع در سطح موفقیت‌آمیز جلوگیری کند یا تغییر دهد (مشارکت). به عنوان مثال، آموزش علائم دستی به کودک ناشنوا تعامل مosterثری را تقویت می‌کند و مشارکت فرد با

درمانگران توانبخشی نه تنها در کارهای روزمره با بیماران خود، بلکه همچنین هنگام کار با سایر رشته‌های پزشکی با ICF بیمارستان‌ها و سایر ادارات بهداشتی مقامات بهداشتی و سیاست گذاران توانمند می‌شوند.[۶] همه موارد بصورت عملیاتی با توضیحات مشخص تعریف شده‌اند که می‌توانند با وضوح و سهولت در ارزیابی‌های زندگی واقعی اعمال شوند.[۷] زبان مورد استفاده در ICF به تسهیل ارتباط بهتر این گروه از افراد کمک می‌کند.

ارتباط بالینی

دانستن اینکه چگونه یک بیماری بر عملکرد فرد تأثیر می‌گذارد، برنامه‌ریزی بهتر خدمات، درمان و توان بخشی را برای افراد دارای معلولیت طولانی مدت یا شرایط مزمن امکان‌پذیر می‌کند. ICF فعلی درک جامع تری از سلامتی را تشکیل می‌دهد و به جای تمرکز بر بیماری، بیماری یا ناتوانی، یک نمایه جامع از یک فرد را تشکیل می‌دهد.[۸] پیامدهای استفاده از ICF شامل تأکید بر نقاط قوت افراد، کمک به افراد در مشارکت گسترده‌تر در جامعه با استفاده از مداخلات با هدف افزایش توانایی‌های آنها و در نظر گرفتن عوامل محیطی و شخصی است که ممکن است مشارکت آنها را مختل کند.[۵] مقدماتی: مقدماتی ICF «ممکن است به صورت بالینی به عنوان سطوح عملکردی که در یک استاندارد یا کلینیک و در محیط‌های روزمره دیده می‌شود، ترجمه شود».[۹] افراد واجد شرایط از استانداردسازی و درک عملکرد در ارزیابی چند رشته‌ای پشتیبانی می‌کنند. آنها همه اعضای تیم را قادر می‌سازند تا میزان مشکلات را حتی در مناطقی که فرد متخصص نیستند، کمی کنند.[۱۰] بدون صلاحیت، کدهای معنی ذاتی ندارند. اختلال، محدودیت یا محدودیت، از ۰ (بدون مشکل؛ ۰–۴٪)، ۱ (مشکل خفیف: ۵–۲۴٪)، ۲ (مشکل متوسط: ۲۵–۴۹٪)، ۳ (مشکل جدی: ۵۰-) واجد شرایط است. ۹۵٪) تا ۴ (مشکل کامل: ۹۶–۱۰۰٪). فاکتورهای محیطی با مقیاس منفی و مثبت که نشان دهنده میزان عملکرد محیط به عنوان مانع یا تسهیل‌کننده است، کمی می‌شوند.[۱۱] برای اهداف بیمه، افراد واجد شرایط می‌توانند اثربخشی درمان را توصیف کنند. می‌توان کاهش نمره مقدماتی را افزایش توانایی عملکردی بیمار دانست.

مجموعه‌های اصلی

یک مجموعه هسته‌ای ICF می‌تواند به عنوان یک چارچوب مرجع و ابزاری عملی برای طبقه بندی و توصیف عملکرد بیمار به روشی کارآمدتر عمل کند. مجموعه‌های اصلی ICF می‌توانند در طول دوره مراقبت و در طول یک وضعیت بهداشتی مورد استفاده قرار گیرند.[۱۰] طبقه بندی ICF شامل بیش از ۱۴۰۰ دسته محدودیت استفاده از آن در عمل بالینی است.[۱۲] استفاده از حجم اصلی ICF با بیماران خود زمانبر است. فقط بخشی از دسته‌ها مورد نیاز است. به عنوان یک قاعده کلی، ۲۰٪ کدها ۸۰٪ واریانس مشاهده شده در عمل را توضیح می‌دهند.[۱۳] مجموعه‌های ICF Core برای توصیف سطح عملکرد بیمار تا حد ممکن، اما به همان تعداد لازم، شامل دسته بندی ICF است. این فرضیه وجود دارد که با استفاده از یک مجموعه هسته ICF، در هنگام کدگذاری موارد بالینی، اطمینان بین آزمون دهنده افزایش می‌یابد زیرا فقط از گروه‌های مربوطه برای یک بیمار خاص استفاده می‌شود. از آنجا که تمام دسته‌های مربوطه در یک مجموعه هسته ای ICF ذکر شده‌است، استفاده از آن در ارزیابی‌های چند رشته‌ای، متخصصان بهداشت را از دست دادن جنبه‌های مهم عملکرد محافظت می‌کند.

استفاده برای کودکان

با استفاده از پزشکان و محققان از ICF، آنها از محدودیت‌های آن آگاهی بیشتری پیدا کردند. ICF توانایی طبقه بندی خصوصیات عملکردی کودک در حال رشد را ندارد. در طول سالهای اول زندگی کودک، کدهای ICF مختلف مورد نیاز است تا رشد و نمو معلولیت را حتی در صورت عدم تغییر تشخیص کودک، ثبت کند.[۱۴] سیستم کدگذاری می‌تواند اطلاعات اساسی در مورد شدت یک وضعیت سلامتی از نظر تأثیر آن بر عملکرد را فراهم کند. این می‌تواند نقش مهمی در ارائه دهندگان مراقبت از کودکان مبتلا به اختلالات طیف مانند اوتیسم یا فلج مغزی داشته باشد.[۱۵] کودکان مبتلا به این شرایط ممکن است تشخیص‌های یکسانی داشته باشند، اما توانایی‌ها و سطح عملکرد آنها به مرور زمان و در افراد متفاوت است. اولین پیش نویس طبقه بندی بین المللی عملکرد، معلولیت و سلامت کودکان و جوانان (ICF-CY) در سال ۲۰۰۳ تکمیل و در سال ۲۰۰۷ منتشر شد. ICF-CY برای سازگاری سازگار با ICF برای بزرگسالان ساخته شده‌است. یک تفاوت عمده بین ICF-CY و ICF این است که مقدماتی عمومی از ICF بزرگسالان در حال حاضر شامل جنبه‌های رشد برای کودکان و جوانان در ICF-CY است. توضیحات کدها در ICF-CY اصلاح و گسترش یافت و محتوای جدید به کدهای قبلاً استفاده نشده اضافه شد. کدها به ویژگی‌های سند به عنوان سازگاری، پاسخگویی، پیش‌بینی، ماندگاری و قابلیت دسترسی افزوده شدند. کدهای «سنجش» و «اکتشاف اشیا» و همچنین «اهمیت یادگیری» گسترش یافتند.[۴] از آنجا که شغل اصلی کودک بازی است، افزودن کدهای بیشتر در این زمینه نیز مهم است. سطوح مختلف بازی دارای کدهای جداگانه در ICF-CY هستند (انفرادی، تماشاگر، موازی). این با ICF بزرگسالان در تضاد است زیرا فقط یک کد در مورد اوقات فراغت یا تفریح وجود دارد.

تغییر در کدهای ICF-CY با گذشت زمان نشان دهنده اثرات رشد ناشی از تعامل کودک با محیط است. عوامل محیطی بر عملکرد و توسعه تأثیر می‌گذارد و می‌تواند به عنوان موانع یا تسهیل‌کننده‌های استفاده از ICF-CY ثبت شود. محیط کلیدی کودکان و نوجوانان شامل خانه‌های آنها، مراکز مراقبت روزانه، مدارس و امکانات تفریحی زمین بازی، پارک‌ها و زمین‌های توپ است.[۱۶] کودکان در زمان رشد چندین بار بین محیط‌های مختلف جابجا می‌شوند. به عنوان مثال، کودکی به دبستان یا دبیرستان یا از یک سرویس یا م agencyسسه خدمات به دیگری می‌رود. توجه به این انتقال کودکان معلول به عنوان یک نقش مهم برای ارائه دهندگان خدمات بهداشتی شناسایی شده‌است. انتقال به آماده‌سازی و برنامه‌ریزی برای یافتن محیطی مناسب و مناسب برای نیازهای کودک نیاز دارد. با استفاده از یک سیستم کدگذاری مانند ICF-CY ، انتقال روانتر خواهد بود و مداخلات می‌توانند از همان جایی که ارائه دهنده خدمات درمانی قبلی متوقف شده‌است، شروع شوند.

جستارهای وابسته

  • مدل اجتماعی معلولیت

منابع

خانواده اش را افزایش می‌دهد.

بیشتر خواندن

پیوند به بیرون

  1. ↑ "International Classification of Functioning, Disability and Health (ICF)". World Health Organization. 22 July 2016.
  2. ↑ "International Classification of Functioning, Disability and Health (ICF)". National Center for Health Statistics. 24 January 2008. Archived from the original on 10 May 2009.
  3. ↑ Towards a Common Language for Functioning, Disability and Health: ICF (PDF), Geneva: World Health Organization, 2002
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Lollar, Donald J.; Simeonsson, Rune J. (August 2005). "Diagnosis to function: classification for children and youths". Developmental and Behavioral Pediatrics. 26 (4): 323–330. doi:10.1097/00004703-200508000-00012. PMID 16100508.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Bornman, J. (4 February 2004). "The World Health Organization's terminology and classification: application to severe disability". Disability and Rehabilitation. 26 (3): 182–188. doi:10.1080/09595230020029365. PMID 14754630.
  6. ↑ Stucki, G.; Ewert, T.; Cieza, A. (20 November 2002). "Value and application of the ICF in rehabilitation medicine". Disability and Rehabilitation. 24 (17): 932–938. doi:10.1080/09638280210148594. PMID 12523361.
  7. ↑ Üstün, T.B.; Chatterji, S.; Bickenbach, J.; Kostanjsek, N.; Schneider, M. (3 June 2003). "The International Classification of Functioning, Disability and Health: A new tool for understanding disability and health". Disability and Rehabilitation. 25 (11–12): 565–571. doi:10.1080/0963828031000137063. PMID 12959329.
  8. ↑ Hemmingsson, Helena; Jonsson, Hans (September 2005). "An occupational perspective on the concept of participation in the international classification of functioning, disability and health – some critical remarks". The American Journal of Occupational Therapy. 59 (5): 569–576. doi:10.5014/ajot.59.5.569. PMID 16268024.
  9. ↑ Reed, Geoffrey M.; Lux, Jayne B.; Bufka, Lynn F.; Trask, Christine; Peterson, David B.; Stark, Susan; Threats, Travis T.; Jacobson, John W.; Hawley, Judy A. (May 2005). "Operationalizing the International Classification of Functioning, Disability and Health in Clinical Settings" (PDF). Rehabilitation Psychology. 50 (2): 122–131. doi:10.1037/0090-5550.50.2.122. The Capacity and Performance qualifiers as outlined in the ICF Activities and Participation section may be best translated clinically as the levels of functioning seen in a standardized or clinic setting (Capacity) and in everyday environments (Performance).[پیوند مرده]
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Rauch, A.; Cieza, A.; Stucki, G. (September 2008). "How to apply the International Classification of Functioning Disability and Health (ICF) for rehabilitation management in clinical practice". European Journal of Physical and Rehabilitation Medicine. 44 (3): 329–342. PMID 18762742.
  11. ↑ World Health Organization. (2001). International Classification of Functioning, Disability and Health (ICF). Geneva: Author.
  12. ↑ Arlinger, M.; Stamm, T.A.; Pisetsky, D.S.; Yarboro, C.H.; Cieza, A.; Smolen, J.S.; Stucki, G. (April 2006). "ICF core sets: how to specify impairment and function in systemic lupus erythematosus" (PDF). Lupus. 15 (4): 248–253. doi:10.1191/0961203306lu2298xx. PMID 16686267.
  13. ↑ Ustün, B.; Chatterji, S.; Kostanjsek, N. (July 2004). "Comments from WHO for the Journal of Rehabilitation Medicine special supplement on ICF core sets". Journal of Rehabilitation Medicine. 36 (Suppl. 44): 7–8. doi:10.1080/16501960410015344. PMID 15370741.
  14. ↑ Simeonsson, R.J.; Scarborough, A.A.; Hebbeler, K.M. (April 2006). "ICF and ICD codes provide a standard language of disability in young children". Journal of Clinical Epidemiology. 59 (4): 365–373. doi:10.1016/j.jclinepi.2005.09.009. PMID 16549258.
  15. ↑ Ogonowski, J.; Kronk, R.; Rice, C.; Feldman, H. (18 March 2004). "Inter-rater reliability in assigning ICF codes to children with disabilities". Disability and Rehabilitation. 26 (6): 353–361. doi:10.1080/09638280410001658658. PMID 15204487.
  16. ↑ Simeonsson, Rune J.; Lollar, Donald; Hollowell, Joseph; Adams, Mike (February 2000). "Revision of the international classification of impairments, disabilities, and handicaps: Developmental issues". Journal of Clinical Epidemiology. 53 (2): 113–124. doi:10.1016/S0895-4356(99)00133-X. PMID 10729683.

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!