شمال چین (به چینی: 华北؛ به معنی «شمال چین»)
یکی از دو منطقهٔ جغرافیایی مهم چین است که در شمال کشور چین واقع شده است. مرکز این ناحیه دشت شمال چین یا دشت رود زرد میباشد.[۱] شمال چین ۲٬۱۸۵٬۱۰۵ کیلومتر مربع مساحت و ۱۶۴٬۸۲۳٬۱۳۶ نفر جمعیت دارد. در این ناحیه زبان اکثر مردم زبان ماندارین است که پایهٔ چینی استاندارد است. این ناحیه از گذشتههای دور و همچنان تا امروز مرکز سیاسی، نظامی و فرهنگی چین بوده است. پایتخت چین، پکن در این ناحیه قرار دارد.
چگالی جمعیت در این ناحیه بسیار بالا است. منابع معدنی آهن و زغال سنگ فراوانی در این ناحیه وجود دارد. همچنین، پنبه و انواع غلات نظیر گندم در این سرزمین کشت میشود که در سالهای اخیر به دلیل کمبود منابع آبی با مشکل مواجه شدهاست.[۴][۵] آب و هوای نسبتاً خشک این منطقه اجازه کشت برنج را (بر خلاف جنوب چین) به مردم منطقه نمیدهد.
فرهنگ
منطقهی شمال چین و منطقهی جنوب چین دو ناحیهٔ تقریبی فرهنگی کشور چین هستند که حول آنها تفکرات قالبی فراوانی در میان مردم چینی شکل گرفته است. ریشه این دو مفهوم، به تفاوتهای اقلیمی، جغرافیایی، فرهنگی، مشخصات فیزیکی ساکنان و نیز چند دورهی تاریخی جدایی رسمی این دو قسمت از یکدیگر برمیگردد. برای مثال، مردم شمال چین قد بلندتر[۶][۷][۸] هستند، به زبان ماندارین با لهجه شمالی تکلم میکنند و بیشتر به غذاهای بر پایه گندم علاقه دارند.[۸][۷][۹] (در مقابل مردم جنوب چین که بیشتر به غذاهای بر پایه برنج علاقهمند هستند.)
نویسنده مشهور چینی لو شون در دوره جمهوری چین (۱۹۴۹–۱۹۱۲)، در این باره نوشته است [۱۰]: «طبق مشاهدات من، شمالیها صادق و رو راست هستند؛ و جنوبیها باهوش و با مهارتند. اینها فضیلتهای نسبی این دو گروه است.»
شهرهای دارای جمعیت شهری بیش از یک میلیون
شهرهای با جمیعت بالای یک میلیون در این ناحیه در جدول زیر آورده شدهاند. پایتختهای استانی پررنگ شدهاند.
↑李洪顺 (2000年). "《华北地区水资源紧张的原因及解决措施》". 《中学地理教学参考》 (12期). {{cite journal}}: Check date values in: |year= (help)نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link)
↑Zhang, Xuan; Huang, Ze (July–August 1988). "The Second National Growth and Development Survey of Children in China, 1985: children 0 to 7 years". Annals of Human Biology. Informa Healthcare. 15 (4): 289–305. doi:10.1080/03014468800009761. PMID3408235.
↑ ۸٫۰۸٫۱Eberhard, Wolfram (December 1965). "Chinese Regional Stereotypes". Asian Survey. University of California Press. 5 (12): 596–608. doi:10.2307/2642652. JSTOR2642652.