سلول گولای نوعی آشکارساز نور-آکوستیکی است که عمدتاً برای طیف‌سنجی فروسرخ استفاده می‌شود. این شامل یک محفظه پُر از گاز با مواد جاذب فروسرخ و یک دیافراگم یا غشای انعطاف‌پذیر است. هنگامی که پرتوی فروسرخ جذب می‌شود، گاز را گرم می‌کند و باعث انبساط آن می‌شود. درنتیجه افزایش در فشار غشا را تغییر شکل می‌دهد. نور بازتاب‌شده از غشاء توسط یک فتودیود آشکار می‌شود و حرکت غشاء باعث ایجاد تغییر در سیگنال روی فتودیود می‌شود. این مفهوم در اصل در سال ۱۹۴۷ توسط مارسل جی گولای[۲][۳] توصیف شد که به نام او نامگذاری شد.
سلول گولای دارای حساسیت بالا و پاسخ هموار در طیف وسیعی از فرکانس‌ها است. زمان پاسخ نسبتاکم و درمرتبه ۱۰ میلی‌ثانیه است.. عملکرد آشکارساز در حضور ارتعاشات مکانیکی کاهش می‌یابد.
منابع
↑D. Klocke, A. Schmitz, H. Soltner, H. Bousack and H. Schmitz, "Infrared receptors in pyrophilous ('fire loving') insects as model for new un-cooled infrared sensors," Beilstein Journal of Nanotechnology2, 186 (2011), doi:10.3762/bjnano.2.22
↑M. J. E. Golay, "Theoretical consideration in heat and infra‐red detection, with particular reference to the pneumatic detector," Review of Scientific Instruments18, 347 (1947), doi:10.1063/1.1740948
