PROFILBARU.COM

سرگئی راخمانینف
سرگئی راخمانینف
	راخمانینف در سال ۱۹۲۱
نام هنگام تولد	سرگئی واسیلیویچ راخمانینف; Серге́й Васи́льевич Рахма́нинов
زادهٔ	۱ آوریل [سبک قدیمی: ۲۰ مارس] ۱۸۷۳; ولیکی نووگورود، امپراتوری روسیه
درگذشت	۲۸ مارس ۱۹۴۳ (۶۹ سال); بورلی هیلز، ایالات متحده
علت مرگ	ملانوما
دیگر نام‌ها	Sergei Rachmaninoff
محل تحصیل	کنسرواتوار دولتی چایکوفسکی مسکو
پیشه(ها)	آهنگساز، پیانیست، رهبر ارکستر
امضاء

سرگئی واسیلیویچ راخمانینف (رحمانف) (به روسی: Серге́й Васи́льевич Рахма́нинов) (زادهٔ یکم آوریل ۱۸۷۳، بر اساس تقویم گرگوری یا ۲۰ مارس ۱۸۷۳، بر اساس تقویم یولیانی - درگذشته ۲۸ مارس ۱۹۴۳) نوازندهٔ پیانو و آهنگساز روس بود.^[۱] راخمانینف در خانواده‌ای علاقه‌مند به موسیقی متولد گردید و در سن ۴ سالگی نواختن پیانو را فرا گرفت. در سال ۱۸۹۲ از کنسرواتوار دولتی چایکوفسکی مسکو فارغ‌التحصیل شد و در همین سال‌ها چندین قطعه پیانو و قطعات ارکستری تصنیف نمود. در سال ۱۸۹۷، پس از واکنش‌های انتقادی منفی به نخستین سمفونی‌اش با نام سمفونی شماره ۱، راخمانینف به مدت ۴ سال در افسردگی به سر برد و پس از طول درمان موفقیت‌آمیز، تصنیف کنسرتو پیانو شمارهٔ ۲ خودش را در سال ۱۹۰۱ آغاز نمود که این مرتبه بازخورد بسیار مثبتی به همراه داشت و باعث شهرت وی گشت. پس از انقلاب روسیه، راخمانینف و خانواده‌اش روسیه را ترک کردند و در سال ۱۹۱۸ در ایالات متحده مستقر شدند.

راخمانینف در بسیاری موارد به عنوان یکی از بهترین پیانیست‌های زمان خویش و به عنوان آهنگساز، یکی از آخرین نمایندگان بزرگ موسیقی رمانتیک در موسیقی کلاسیک روسیه بود.^[۲] تأثیرات اولیه از چایکوفسکی و کورساکف و دیگر آهنگسازان روس، باعث ایجاد لهجه‌ای کاملاً شخصی که شامل بیان رسمی تغزلی، رسانندگی وسیع و نبوغ اساسی شد، که وجوه تمایز رنگ‌بندی ارکستر هستند.^[۳] راخمانینف سرانجام در سال ۱۹۴۳ در کالیفرنیا درگذشت.

زندگی

رحمانینوف در خانواده ای از اشراف روسی در امپراتوری روسیه بدنیا آمد. شجره خانوادگی ادعا می‌کند که از یک واسیلی افسانه ای، با نام مستعار «رحمان»، نوه استفان سوم مولداوی است. خانواده راخمانینوف تمایلات قوی موسیقایی و نظامی داشتند. پدربزرگ پدری او، آرکادی الکساندرویچ، موسیقیدانی بود که از جان فیلد آهنگساز ایرلندی درس خوانده بود. پدرش، واسیلی آرکادیویچ رحمانینوف (۱۸۴۱–۱۹۱۶)، یک افسر ارتش بازنشسته و پیانیست آماتور بود که با لیوبوف پترونا بوتاکووا (۱۸۵۳–۱۹۲۹)، دختر یک ژنرال ثروتمند ارتش که پنج ملک به عنوان بخشی از جهیزیه خود به او داد، ازدواج کرد. این زوج سه پسر داشتند: ولادیمیر، سرگئی و آرکادی و سه دختر. یلنا، سوفیا و باربارا؛ سرگئی فرزند سوم آنهاست.^[۴]

رحمانینوف در چهار سالگی آموزش پیانو و موسیقی را که توسط مادرش سازماندهی شده بود آغاز کرد. او متوجه توانایی او در بازتولید قسمت‌هایی از حافظه بدون اشتباه شد. با شنیدن خبر استعداد پسر، آرکادی به او پیشنهاد داد که آنا اورناتسکایا، معلم و تازه فارغ‌التحصیل کنسرواتوار سن پترزبورگ را استخدام کند تا با خانواده زندگی کند و به سرگئی جوان آموزش رسمی پیانو بدهد.

آثار

از آثار معروف او می‌توان به پیانو کنسرتو شمارهٔ ۲ و پیانو کنسرتو شمارهٔ ۳ و همچنین یک راپسودی برای ارکستر و پیانو براساس یکی از کاپریس‌های پاگانینی به نام راپسودی بر اساس تمی از پاگانینی، سمفونی شماره ۲ و همین‌طور اتودهای تابلو برای پیانو او اشاره کرد.

معروفترین اپرای وی الکو نام دارد.

بهترین مفسر

از دید خود راخمانینف بهترین کسی که موسیقی او را به خوبی می‌نوازد و از تفسیر خوبی دارد، ولادیمیر هوروویتس است.^{^{[نیازمند منبع]}}

نگارخانه

منابع

↑ Geoffrey Norris. "Rachmaninoff, Serge. " In Grove Music Online. Oxford Music Online Retrieved 11 November 2009.
↑ Other obvious candidates being Nikolai Medtner, Alexander Scriabin, Nikolai Myaskovsky, and Alexander Glazunov
↑ Norris, New Grove, 2nd. ed. , 707.
↑ Risemann, Oskar von (1934). Rachmaninoff´s Recollections Told To Oskar Von Risemann. Translated by Rutherford, Dolly. Macmillan Company, New York. pp. 32, 33, 38, 43. ISBN 978-0-8369-5232-2.