روابط ارمنستان و تاجیکستان

روابط تاجیکستان – ارمنستان

ارمنستان	تاجیکستان

روابط ارمنستان و تاجیکستان اشاره به روابط دوجانبه دیپلماتیک میان ارمنستان و تاجیکستان دارد. این دو کشور در تعدادی از سازمان‌های بین‌المللی و منطقه ای مانند سازمان ملل، کشورهای مستقل همسود، سازمان پیمان امنیت جمعی و اتحادیه اقتصادی اوراسیا حضور دارند. ارمنستان از طریق سفارت خود در عشق آباد، ترکمنستان در تاجیکستان نماینده می‌شود و دارای کنسولگری افتخاری در دوشنبه است. تاجیکستان از طریق سفارت خود در مسکو، روسیه در ارمنستان نماینده می‌شود. در تاجیکستان جامعه کوچکی از ارمنی‌ها وجود دارد که بسیاری از جمعیت اصلی آن‌ها کشور را پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و جنگ داخلی کشور را ترک کردند.

تاریخ

باور بر این است که اولین ارمنی‌ها در دهه ۱۹۳۰ وارد تاجیکستان شده‌اند.^[۱] بسیاری از تعصبات ضد ارمنی در آغاز دهه ۱۹۹۰ اتفاق افتاد، مانند شورش‌های دوشنبه ۱۹۹۰ که با شایعه ای بی اساس مبنی بر اسکان مجدد پناهجویان ارمنی در آنجا و مسکن رایگان در زمان کمبود مسکن ایجاد شد.^[۲]

روابط دیپلماتیک در ۱۲ اکتبر ۱۹۹۲ برقرار شد. سند اساسی روابط دیپلماتیک، پیمان دوستی و همکاری میان جمهوری تاجیکستان و جمهوری ارمنستان بود.^[۳]

روابط فرهنگی

در حال حاضر اتحادیه فرهنگی ارمنستان، به نام جامعه ارمنی‌ها مسروب ماشتوتس در این کشور وجود دارد که در سال ۱۹۸۹ در دوشنبه تشکیل شده‌است. این مرکز به مدت ۲۰ سال توسط مربی افتخاری جمهوری شوروی سوسیالیستی تاجیکستان، تلمان گورگن ووسکانیان تأسیس و هدایت شد.^[۴] یک مدرسه روزانه ارمنی در سال ۲۰۰۹ تأسیس شد.^[۵]

روابط اقتصادی

روابط اقتصادی بین تاجیکستان و ارمنستان کمیسیون بین دولتی تجارت و همکاری اقتصادی تاجیکستان و ارمنستان است. در سال ۱۹۹۴، حجم تجارت خارجی معادل ۲۳۹٬۰۰۰ دلار آمریکا بود. در سال ۲۰۰۰، مبلغ آن فقط ۱٬۰۰۰ دلار بود. در سال ۲۰۱۴، حجم تجارت بین کشورها تقریباً ۱ میلیون دلار آمریکا بوده‌است.^[۶]

بازدیدهای کشوری

سفرهای رئیس‌جمهور از ارمنستان به تاجیکستان

• رئیس‌جمهور روبرت کوچاریان (آوریل ۲۰۰۲)^[۷]
• وزیر امورخارجه وارطان اوسکانیان (آوریل ۲۰۰۳)^[۸]
• رئیس‌جمهور سرژ سارگسیان (اوت ۲۰۱۱)
• رئیس‌جمهور سرژ سرکیسیان (سپتامبر ۲۰۱۵)

سفرهای رئیس‌جمهور از تاجیکستان به ارمنستان

• رئیس‌جمهور امامعلی رحمان (۲۰۰۳)^[۹]
• رئیس‌جمهور امامعلی رحمان (۲۰۰۴)^[۸]
• رئیس‌جمهور امامعلی رحمان (۲۰۰۵)^[۱۰]
• رئیس‌جمهور امامعلی رحمان (۲۰۱۰)
• رئیس‌جمهور امامعلی رحمان (۲۰۱۷)^[۱۱][۱۲]

منابع

1. Машуров, Гарун (June 2004), "Армяне в Таджикистане/Armenians in Tajikistan", Ноев Ковчег (76), archived from the original on 2011-10-02, retrieved 2009-06-17
2. "Russians, Other Slavs, Jews, Germans, and Armenians", Language and Ethnicity Issues in Tajikistan, Open Society Institute, 1997, archived from the original on 1997-06-06
3. "Relations of Tajikistan with Armenia". Ministry of foreign affairs of the Republic of Tajikistan.
4. Media, Noev Kovcheg. "Таджики и армяне". noev-kovcheg.ru (به روسی). Retrieved 2021-02-19.
5. "Diaspora - Tajikistan". diaspora.gov.am (به انگلیسی). Retrieved 2021-02-19.
6. "Таджикистан". Официальный сайт Министерства иностранных дел Республики Армения. Archived from the original on 2011-09-29. Retrieved 2016-01-11.
7. "В Душанбе прибыл президент Республики Армения". Кавказский Узел. Retrieved 2017-08-20.
8. "Tajikistan - Bilateral Relations - Ministry of Foreign Affairs of Armenia". Mfa.am (به انگلیسی). Archived from the original on 2017-09-25. Retrieved 2017-08-20.
9. "В Ереван с официальным визитом прибывает Президент Таджикистана". Panarmenian.net. 24 November 2003. Retrieved 2016-01-11.
10. "Президент РТ Э. Рахмонов посетил сегодня с кратким визитом Армению". ИА «Азия-Плюс». 15 November 2005. Archived from the original on 2016-04-23. Retrieved 2016-01-11.
11. "Sargsyan: Relations between Armenia and Tajikistan are entering new level". News.am (به انگلیسی). Retrieved 2017-08-20.
12. "President of Tajikistan had an official visit to Armenia". Frontnews.eu (به انگلیسی). Retrieved 2017-08-20.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Armenia–Tajikistan relations». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۱ مه ۲۰۲۱.