دینگ (پارسی میانه: Dēnag) که به عنوان رام‌بهشت (پارسی میانه: Rām Vahišt) شناخته می‌شود، دختر گوچهر بازرنگی فرمانروای پارس، همسر ساسان و مادر پاپک بود. او مادربزرگ بنیان‌گذار سلسلهٔ ساسانی، اردشیر بابکان به‌شمار می‌رود.[۱]
نام
با توجه به ثبت نام او در سنگ‌نوشته شاپور یکم بر کعبه زرتشت به صورت «دینگ»، گمان می‌رود دینگ نام اصلی او و «رام‌بهشت» که طبری بدان اشاره کرده لقب وی بوده‌است.[۲] برخی از پژوشگران معتقدند که مأخذی که روایت طبری با واسطه یا مستقیم بدان بر می‌گردد، همسر ساسان را بامبشن به معنای «ملکه» معرفی کرده و نسخه‌برداری آن را به اشتباه نام خاص پنداشته و به «بامبشت» تصحیح کرده‌است.[۳]هویسه نیز بر آن است که رام‌بهشت صورت درهم‌ریخته واژه «بامبشن» است.[۳]هنینگ هم رام‌بهشت را قرائت غلطی می‌داند که طبری کرده‌است.[۳] همسر ساسان در تاریخ بلعمی «مشهب» نامیده شده‌است.[۳]
گمان می‌رود که رام‌بهشت در حدود سال ۱۴۰ میلادی زاده شده باشد. در سنگ‌نوشته شاپور یکم بر کعبه زرتشت از اعضای خاندان پاپک و مادر او دینگ یاد شده‌است.[۴] دینگ به هنگام شاهنشاهی نوه‌اش اردشیر بابکان زنده بود و در فهرست درباریان نام او در یکی از پرافتخارترین جاها آمده‌است.[۵]
Tabari (1999), translated by C. E. Bosworth, "The Sāsānids, the Byzantines, the Lakhmids, and Yemen", Tarikh-e Tabari (SUNY series in Near Eastern studies ed.), SUNY Press, vol. 5, p. 458, ISBN0-7914-4355-8
لوکونین، ولادمیر گریگورویچ (۱۳۵۰). تمدن ایران ساسانی. ترجمهٔ عنایت‌الله رضا. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
کتیبه‌های پهلوی. و.ب. هنینگ. ترجمه دکتر معین. مجله یغما. سال سوم، شماره ششم. ۱۳۲۹.
