دانشجویان مسلمان پیرو خط امام به گروهی حدود ۴۰۰ تن از دانشجویانی گفته می‌شود که در ۱۳ آبان ۱۳۵۸، سفارت ایالات متحده آمریکا در تهران را اشغال کردند.
سید محمد موسوی خوئینی‌ها معروف به پدر معنوی دانشجویان مسلمان پیرو خط امام است.
در این جلسه احمدی‌نژاد و سید نژاد با تسخیر سفارت آمریکا مخالفت کرده و در برابر تسخیر سفارت شوروی را پیشنهاد می‌کنند. با عدم تصویب طرح با اجماع ابراهیم اصغرزاده ،محسن میردامادی ،حبیب‌الله بیطرف از رضا سیف‌الهی و رحیم باطنی به عنوان نمایندگان دانشجویان دعوت کرده تا نسبت به ادامه کار هماهنگی به عمل بیاورند.[۳]
وسایل اولیه و لجستیک برای اشغال سفارت توسط سپاه پاسداران آماده شده و حفاظت از این افراد نیز بر عهده سپاه پاسداران قرار داده شده تا در جریان سفارت امکان برخورد از دولت موقت با این افراد یا حضور سایر گروه‌های مانند مجاهدین خلق و چریک‌های فدایی خلق سلب شود.[نیازمند منبع]
سرانجام
این مجموعه در طی مدت فعالیت خود تا تابستان ۵۹ و تشکیل دولت محمدعلی رجائی از همکاری با دولت در خصوص نگهداری گروگانها و موارد مربوطه خودداری کردند و پس از اقدام به فراری نا موفق توسط یکی از گروگانها سرانجام شورای مرکزی دانشجویان با سپاه توافق کرده گروگانها برای نگهداری در زندان اوین و زندان توحید (موزه عبرت) در اختیار دولت قرار بگیرد. پس از این ماجرا و بیانیه الجزایر و آغاز جنگ عراق با ایران دانشجویان در جلسه ای نسبت به ادامه کار به بحث پرداخته و با رای اکثریت نسبت به اتمام فعالیت مجموعه دانشجویان خط امام اعلام شد.[۴][۵]
اگرچه فعالیت ظاهری این دانشجویان در سال ۱۳۶۰ پایان یافت اما سفارت آمریکا همچنان در اشغال این دانشجویان باقی ماند تا در سال ۱۳۶۴ با توصیه دولت سفارت در اختیار سپاه قرار گرفته و اسناد نیز به وزارت اطلاعات تحویل داده شد.[۶]
بنا به گفته صادق طباطبائی و محسن رضائی، هدف اصلی دانشجویان بنا به گفته طراحان اشغال سفارت و گروگانگیری مانند میردامادی و اصغرزاده نه برخورد با آمریکا و شاه بلکه به پائین کشیدن دولت موقت بود.[۷]
ساختار
مجموعه دانشجویان پیرو خط امام دارای دو کمیته بود: یکی کمیته مرکزی که در آن پنج عضو اولیه فعالیت می‌کردند و دیگری گروهی موسوم به شورا که تصمیمات اتخاذ شده در کمیته مرکزی را اجرایی می‌کرد و بدان شورای بازو گفته می‌شد.[۸]
.jpg)
