این خیزش در پی اعلام برنامه آلمانیها برای اخراج و تبعید ساکنان گتو آغاز شد. هدف اصلی آن نیز شکستن محاصره آلمانیها و مهیا ساختن فرصت برای فرار تعداد زیادی از یهودیان زندانی به جنگل نیژین در نزدیکی گتو بود. گروهی متشکل از ۳۰۰ تا ۵۰۰ رزمنده با ۲۵ مسلسل و ۱۰۰ تفنگ دستی و نیز کوکتل مولوتفهای دستساز به نیروهای آلمانی حمله کردند ولی به دلیل تعداد بسیار بیشتر نیروهای آلمانی تلفات شدیدی متحمل شدند. رهبران این خیزش اقدام به خودکشی کردند. تعداد اندکی که توانستند به جنگل نیژین پناه ببرند نیز بعدها به گروههای مقاومت مسلحانه در اطراف منطقه بیاویستوک پیوستند.