جشنوارهٔ جهانی فیلم تهران یک جشنوارهٔ سالانهٔ فیلم بود که تا پیش از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران برگزار می‌شد. در این جشنواره، فیلم‌های برگزیده سینمای ایران در کنار آثاری از سایر کشورها به رقابت می‌پرداختند.[۱]
نخستین دورهٔ جشنواره در سال ۱۳۵۱ و آخرین آن (دورهٔ ششم) در ۱۳۵۶ برگزار شد. بعد از انقلاب این جشنواره تعطیل و پس از ۴ سال جشنواره فیلم فجر، هم‌زمان با روزهای دهه فجر برگزار شد.
لوحهٔ زرین بز بالدار برای بهترین بازی هنرپیشه مرد: برای فرانک کالای[اد] برای فیلم «در حاشیه» از مجارستان
لوحهٔ زرین بز بالدار برای بهترین بازی هنرپیشه زن: برای ماریانا دیمیتوروا[اذ] برای بازی فیلم «دوران جوانمردی» (Manly times) از بلغارستان
لوحهٔ زرین بز بالدار برای بهترین کارگردانی: برای کریستوف زانوسی برای فیلم استتار از لهستان
جایزهٔ بزرگ مجسمهٔ زیرین بز بالدار به بهترین فیلم: برای فیلم آخرین موج اثر پیتر ویر از استرالیا
بولتن و نشریه
خبرهای جشنوارهٔ اول (سال ۱۳۵۱) به‌صورت بولتن خبری چاپ و توزیع شد، اما از سال دوم به بعد نشریهٔ جشنواره به کوششِ جمال امید، هر سال با نامی منتشر می‌شد: سینما ۵۲ در سالِ ۱۳۵۲ و به همین‌ترتیب تا سینما ۶ در سالِ ۱۳۵۶.
