باارزش‌ترین بازیکن بازی آل-استار کوبی برایانت[۱] (ام‌وی‌پی) یکی از جوایز سالانهٔ اتحادیهٔ ملی بسکتبال (ان‌بی‌ای) است که هر سال به بهترین بازیکن بازی آل-استار ان‌بی‌ای داده می‌شود. اهدای این جایزه در سال ۱۹۵۳ و هنگامی آغاز شد که مسئولان ان‌بی‌ای تصمیم گرفتند هر ساله برای این بازی یک ام‌وی‌پی انتخاب کنند. لیگ همچنین از بازیکنان دو بازی پیشین ستارگان تجلیل کرد. اد مکوالی و پاول آریزین به ترتیب به عنوان برندگان عنوان ام‌وی‌پی در سال‌های ۱۹۵۱ و ۱۹۵۲ انتخاب شدند.[۲] برنده با رأی هیأتی از اعضای رسانه برگزیده می‌شود که پس از پایان بازی، رأی خود را برای انتخاب بهترین بازیکن می‌دهند. بازیکنی (بازیکن‌هایی) که بیشترین رأی را بیاورد یا به صورت برابر بیشترین رأی را کسب کند به عنوان باارزش‌ترین بازیکن بازی All-Star معرفی می‌شود.[۳] در فوریه ۲۰۲۰، کمیسر آدام سیلور به یاد کوبی برایانت، برندهٔ چهار بارهٔ این جایزه، که چند هفته پیش در سقوط هلی کوپتر جان خود را از دست داده بود، جایزهٔ باارزش‌ترین بازیکن بازی آل-استار را به نام وی تغییر داد.[۱]
آخرین برنده این عنوان استفن کری گارد تیم گلدن استیت واریرز در سال 2022 است. کوبی برایانت و باب پتیت تنها دو بازیکنی هستند که چهار بار موفق به کسب عنوان ام‌وی‌پی بازی ستارگان شده‌اند. اسکار رابرتسون، مایکل جردن، شکیل اونیل و لبران جیمز هرکدام سه مرتبه این جایزه را به دست آورده‌اند، در حالی که باب کوزی، جولیوس اروینگ، آیزیاه توماس، مجیک جانسون، کارل مالون، آلن آیورسون، راسل وستبروک و کوین دورانت هر کدام دو بار برندهٔ این جایزه شده‌اند. لبران جیمز دارندهٔ دو عنوان ام‌وی‌پی این بازی‌ها، در حالی که ۲۱ سال و ۵۱ روز سن داشت، برای نخستین مرتبه در بازی آل-استار ۲۰۰۶ به این عنوان رسید و جوان‌ترین برندهٔ این عنوان تا به امروز به حساب می‌آید. کایری اروینگ، برندهٔ این جایزه در سال ۲۰۱۴، با ۲۱ سال و ۱۰ ماه، دومین بازیکن جوانی است که به این جایزه دست پیدا کرده‌است. نکتهٔ جالب توجه در مورد این دو بازیکن جوان این است که هر دو، در زمان عضویت در کلیولند کاوالیرز به این عنوان رسیده‌اند.[۴][۵] در سال ۱۹۹۹ به سبب لغو بازی به دلیل تحریم ان‌بی‌ای، این جایزه به کسی اهدا نشد.[۶] تاکنون در چهار بازی، دو بازیکن به صورت مشترک برندهٔ این جایزه شده‌اند – الگین بیلور و باب پتیت در سال ۱۹۵۹، جان استاکتون و کارل مالون در سال ۱۹۹۳، شکیل اونیل و تیم دانکن در ۲۰۰۰ و اونیل و برایانت در سال ۲۰۰۹. اونیل نخستین بازیکنی است که دو جایزهٔ مشترک را دریافت کرده و به عنوان بازیکن تیم‌های مختلف به این جایزه دست پیدا کرده‌است. بازیکنانی از لس آنجلس لیکرز یازده بار این جایزه را کسب کرده‌اند در حالی که بازیکنانی از بوستون سلتیکس ۸ بار این جایزه را برده‌اند. تیم دانکن از جزایر ویرجین ایالات متحدهٔ آمریکا و کایری اروینگ از استرالیا تنها برندگانی هستند که در ایالات متحده زاده نشده‌اند. دانکن و اروینگ[a] هر دو شهروند آمریکایی می‌باشند، اما از نظر ان‌بی‌ای بازیکنان «بین‌المللی» به‌شمار می‌آیند، زیرا در یکی از پنجاه ایالت یا واشینگتن دی سی زاده نشده‌اند.[۷] هیچ بازیکنی که به‌طور مطلق، خارج از ایالات متحده آموزش ببیند، برندهٔ این جایزه نشده‌است. اروینگ از دو سالگی در ایالات متحده زندگی کرده و دانکن در بسکتبال مردان Wake Forest Demon Deacons در بسکتبال کالج ایالات متحده بازی کرده‌است.
باب پتیت (۱۹۵۸، ۱۹۵۹) و راسل وستبروک (۲۰۱۵، ۲۰۱۶) تنها بازیکنانی هستند که این جایزه را به صورت متوالی کسب کرده‌اند. پتیت (۱۹۵۶)، باب کوزی (۱۹۵۷)، ویلت چمبرلین (۱۹۶۰)، بیل راسل (۱۹۶۳)، اسکار رابرتسون (۱۹۶۴)، ویلیس رید (۱۹۷۰)، دیو کاونز (۱۹۷۳)، مایکل جوردن (۱۹۸۸، ۱۹۹۶، ۱۹۹۸)، مجیک جانسون (۱۹۹۰)، شکیل اونیل (۲۰۰۰) و آلن آیورسون (۲۰۰۱) همگی در یک فصل موفق به کسب جایزهٔ باارزش‌ترین بازیکن ان‌بی‌ای و جایزهٔ بازی آل-استار به صورت همزمان شده‌اند. جردن تنها بازیکنی است که بیش از یک مرتبه موفق به انجام این کار شده‌است.[۸] چهارده بازیکن که عضو تیم میزبان بازی آل-استار بوده‌اند، توانسته‌اند این جایزه را به دست بیاورند: اد مکوالی (۱۹۵۱)، باب کوزی (۱۹۵۷)، باب پتیت (۱۹۵۸، ۱۹۶۲)، چمبرلین (۱۹۶۰)، آدریان اسمیت (۱۹۶۶)، ریک بری (۱۹۶۷)، جری وست (۱۹۷۲)، تام چمبرز (۱۹۸۷)، مایکل جردن (۱۹۸۸)، کارل مالون (۱۹۹۳)، جان استاکتون (۱۹۹۳)، شکیل اونیل (۲۰۰۴، ۲۰۰۹)، کوبی برایانت (۲۰۱۱) و آنتونی دیویس (۲۰۱۷)؛ باب پتیت و شکیل اونیل بیش از یک بار این موفق به انجام این کار را شده‌اند. کریم عبدالجبار بیشترین تعداد بازی در بازی ستارگان ان‌بی‌ای را به ثبت رسانده (۱۸ بار) اما هرگز موفق به کسب جایزهٔ MVP نشده در حالی که آدریان اسمیت در تنها حضور خود در این بازی، جایزهٔ ام‌وی‌پی را از آن خود کرد.
برندگان
بیل راسل، از اعضای تالار مشاهیر (سمت چپ) این جایزه را در بازی آل-استار ۱۹۶۳ دریافت کرد. ویلت چمبرلین، دیگر عضو تالار مشاهیر (مرکز) این جایزه را در بازی آل-استار ۱۹۶۰ به دست آورد.مایکل جردن از اعضای تالار مشاهیر سه بار این جایزه را در طی دوران فعالیت خود کسب کرد. چارلز بارکلی در بازی آل-استار ان‌بی‌ای ۱۹۹۱ برندهٔ این جایزه شد.شکیل اونیل (عضو تالار مشاهیر) سه بار این جایزه را از آن خود کرد. او همچنین با کسب این جایزه با سن ۳۶ سال و ۳۴۶ روز سن، مسن‌ترین برندهٔ این جایزه است.کوبی برایانت با کسب چهار بارهٔ این جایزه به‌طور مشترک با باب پتیت رکورد دار است. این جایزه پس از درگذشت او در سال ۲۰۲۰ به نام او تغییر یافت.لبران جیمز با ۲۱ سال و ۵۱ روز سن، جوان‌ترین برندهٔ این جایزه تاکنون محسوب می‌شود.[۹]کایری اروینگ در سال ۲۰۱۴ برای دومین مرتبه این جایزه را برد.
^
نشان دهندهٔ این است که بازیکن هنوز در ان‌بی‌ای فعالیت می‌کند.
↑ ۱٫۰۱٫۱کایری اروینگ از پدر و مادری آمریکایی در استرالیا به دنیا آمد و پس از دو سال به ایالات متحده برگشتند. اروینگ تابعیت دوگانهٔ استرالیا و ایالات متحدهٔ آمریکا را دارد اما به عنوان نمایندهٔ تیم ملی بسکتبال آمریکا در رقابت‌های بین‌المللی به میدان رفته‌است.[۱۲]
↑ ۲٫۰۲٫۱۲٫۲۲٫۳نشان دهندهٔ بازی‌های آل-استاری است که جایزهٔ ام‌وی‌پی برندگان مشترک داشته است.
↑چون تیم دانکن در جزایر ویرجین ایالات متحدهٔ آمریکا متولد شده و به عنوان یک بومی، شهروند ایالات متحدهٔ آمریکا به حساب می‌آید.[۱۰] او توانست در مسابقات بین‌المللی برای ایالات متحده بازی کند.[۱۱]
↑جیمز، در سن ۲۱ سال و ۵۰ روز به عنوان ام‌وی‌پی بازی‌های آل-استار رسیده و جوان‌ترین بازیکن در تاریخ ان‌بی‌ای است که به این عنوان دست یافته است.
↑اونیل، در سن ۳۶ سال و ۳۴۶ روز به عنوان ام‌وی‌پی بازی‌های آل-استار برگزیده شده و مسن‌ترین بازیکن در تاریخ ان‌بی‌ای است که به این عنوان دست یافته‌است.
.jpg)
