تنگهٔ ماکاسار[۱] (اندونزیایی: Selat Makassar) گذرگاه آبی باریکی واقع در اقیانوس آرام[۲] و در میان جزایر بورنئو در غرب و سولاوسی در شرق است که دریای جاوه در جنوب را به دریای سلب در شمال متصل میسازد.[۳][۲] این تنگه ۸۰۰ کیلومتر طول و بین ۱۳۰ تا ۱۳۷ کیلومتر پهنا داشته و جزایر متعددی در طول آن قرار گرفتهاند که بزرگترینشان جزیره لوت و سبوکو است.[۲] همچنین مهمترین زیستگاه حاشیهٔ تنگهٔ ماکاسار بالیکپاپان است که در بورنئو قرار دارد.[۲]
در بحبوبحهٔ جنگ جهانی دوم در ژانویهٔ ۱۹۴۲، نیروهای نظامی مشترک ایالات متحده و هلند یکی از ناوگانهای اعزامی ژاپن را در این تنگه مشغول داشتند. بااینوجود پس از ۵ روز مبارزه، نیروهای متفقین نتوانستند جلوی پیادهشدن ژاپنیها در بالیکپاپان را بگیرند و بدین ترتیب نخستین قدم برای اشغال بورنئوی تحت کنترل هلند برداشته شد.[۲]
منابع
↑واحد پژوهش و تألیف گیتاشناسی زیر نظر سعید بختیاری (تابستان ۱۳۸۷)، «نقشهٔ سیاسی اندونزی»، اطلس جامع گیتاشناسی ۸۷-۸۸، تهران: موسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی، ص. ص ۴۹، شابک۹۷۸-۹۶۴-۳۴۲-۲۷۰-۷
↑
Makassar Strait. Answers.com. The American Heritage® Dictionary of the English Language, Fourth Edition, Houghton Mifflin Company, 2004. http://www.answers.com/topic/makassar-strait, accessed July 22, 2011.