تنهایی دستهجمعی ششمین مجموعهٔ بکتاش آبتین، شاعر، کارگردان و زندانی سیاسی ایرانی است که در سال ۱۴۰۱ بهچاپ رسید.
این مجموعه — که پس از مرگ شاعر بهچاپ رسید — اشعار آزاد و منتشرنشدهٔ اوست که بهدست همسرش مریم یاوری، جمعآوری شدهاست.
مشخصات و درونمایه کتاب
بکتاش آبتین در مصاحبههایش از چاپ مجموعهای به نام «تظاهرات یکنفره»، شامل ۱۵ شعر بلند اجتماعی-سیاسی و نیز یک سیدی شامل دکلمه ۲۵ شعر عاشقانه با صدای خودش و آهنگسازی و تنظیم «مسعود اقبالی» خبر داده بود.[۱]
این آثار با زندانی شدن و سپس مرگ نابهنگام او هرگز منتشر نشدند؛ اما همسر او، مریم یاوری، آثار منتشرنشده بکتاش را جمعآوری و با نام «تنهایی دستهجمعی» توسط نشر ناکجا در پاریس منتشر کرد. این مجموعه، شامل ۱۲۷ شعر در ۱۶۸ صفحه است و اشعار شاعر پس از سال ۱۳۹۲ را دربر میگیرد؛ اشعاری که از لحاظ زبانی به کتاب آخر او، «در میمون خودم پدربزرگم» شباهت دارند.[۲] همچنین در این کتاب، بارکدی وجود دارد که میتوان با اسکن آنها شعر را با صدای خود شاعر شنید.[۳] بعضی از اشعار متأخرتر این مجموعه در زندان، سروده شدهاست و همسر او، مریم یاوری، از میان دو نام یعنی «آه برهنه» و «تنهایی دستهجمعی» -که بکتاش قبل از مرگ از داخل زندان پیشنهاد داده بود-نام دوم را برای این مجموعه برگزید.[۴]
تینوش نظمجو، ناشر کتاب، گفته که چاپ این کتاب برای بکتاش، اهمیت ویژهای داشتهاست، بهویژه که تعدادی از شعرهایش را وقتی سروده که در زندان بهسر میبردهاست.[۳]
نمونه شعر
اگر قرار بود این شعر، چاپ شود
سانسورچیها
چشمهای تو را آبی مینوشتند
هرگز اما این شعر چاپ نشد
چرا که چشمهای تو
شرابی بودند.
منابع