تتراکیس(سیکلوپنتادی‌انیل)اورانیوم(IV)

تتراکیس(سیکلوپنتادی‌انیل)اورانیوم(IV)
نام‌گذاری آیوپاک Tetrakis(η^5-cyclopentadienyl)uranium(IV)
دیگر نام‌ها Tetracyclopentadienyluranium U(Cp)4
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	۱۲۹۸-۷۶-۶^Y
پاب‌کم	۱۲۹۶۶۵۴۰۴
کم‌اسپایدر	۶۷۰۳۳۵۹۲^N
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1
SMILES [CH-]1C=CC=C1.[CH-]1C=CC=C1.[CH-]1C=CC=C1.[CH-]1C=CC=C1.[U+4]
InChI InChI=1S/4C5H5.U/c4*1-2-4-5-3-1;/h4*1-5H;/q4*-۱;+۴ Key: OQDGQBKHUMGQKF-UHFFFAOYSA-N
خصوصیات
فرمول مولکولی	C20H20U
شکل ظاهری	بلور قرمز رنگ
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
N
Infobox references

تتراکیس (سیکلوپنتادی‌انیل) اورانیوم (IV)، U(C₅H₅)₄، به اختصار U(Cp)₄ نیز نمایش داده می‌شود، یک ترکیب آلی حاوی اورانیوم است که از یک اتم اورانیوم که بین چهار حلقه سیکلوپنتادی‌انید قرار گرفته‌است تشکیل شده‌است.

سنتز و خواص

تتراکیس (سیکلوپنتادی‌انیل) اورانیوم (IV) اولین بار در سال ۱۹۶۲ توسط ارنست اتو فیشر تهیه شد. وی اورانیوم تتراکلرید را با پتاسیم سیکلوپنتادی‌انید اضافی در بنزن واکنش داد و این کمپلکس را به صورت بلورهای قرمز با بازده ۶ درصد به دست آورد^[۱][۲]

UCl₄ + 4 KCp → U(Cp)₄ + 4 KCl

بلورهای جامد U(Cp)₄ در برابر هوا پایدار هستند، اما محلول آن در بنزن به شدت به هوا حساس است.

کاهش U(Cp)₄ با فلز اورانیوم، تریس (سیکلوپنتادی‌انیل) اورانیوم (III), U(Cp)₃ را به دست می‌دهد.^[۱]

منابع

1. Seyferth, Dietmar (2004-07-01). "Uranocene. The First Member of a New Class of Organometallic Derivatives of the f Elements". اورگانومتالیکس. 23 (15): 3562–3583. doi:10.1021/om0400705. ISSN 0276-7333.Seyferth, Dietmar (2004-07-01). "Uranocene. The First Member of a New Class of Organometallic Derivatives of the f Elements". Organometallics. 23 (15): 3562–3583. doi:10.1021/om0400705. ISSN 0276-7333.
2. Fischer, Ernst Otto; Hristidu, Yani (1962-04-01). "Notizen: Über Aromatenkomplexe von Metallen LVII. Uran-tetracyclopentadienyl". Zeitschrift für Naturforschung B. 17 (4): 275–276. doi:10.1515/znb-1962-0410. ISSN 1865-7117.