بحران کورفو

با بحران کانال کورفو اشتباه نشود.

بحران کورفو
کورفو، یکی از جزایر ایونی
تاریخ ۲۹ اوت ۱۹۲۳ – سپتامبر ۲۷, ۱۹۲۳ موقعیت کورفو، یونان ۳۹°۴۰′ شمالی ۱۹°۴۵′ شرقی نتایج توافق ایتالیا و یونان تحت حمایت جامعه ملل
طرف‌های درگیر
ایتالیا	یونان
فرماندهان و رهبران
دریابد Emilio Solari
قوا
2[۱]–۳ نبردناو 2[۱]–۴ ناو 5[۱]–۶ ناوشکن 2 Torpedo boats[۱] 4 MAS boats[۱] ۲ زیردریایی[۱] ۱ کشتی هوایی[۲] هواپیمای نظامی[۳][۴][۵] ۶ آتشبار[۶] ۵٬۰۰۰[۲][۷]–۱۰٬۰۰۰[۸] سرباز	۱۵۰[۹]
تلفات و خسارات
هیچ	۱۶ غیرنظامی کشته، ۳۰ زخمی و ۲ قطع عضو (بنا بر منابع یونانی)[۱۰] ۲۰ غیرنظامی کشته و ۳۲ زخمی (بنا بر گزارش‌ها)[۲][۱۱]
Corfu موقعیت در یونان

بحران کورفو (انگلیسی: Corfu incident) بحرانی دیپلماتیک بین پادشاهی یونان و پادشاهی ایتالیا در سال ۱۹۲۳ بود. این بحران وقتی شروع شد که فرمانده‌ای ایتالیایی که برای مدیریت کمیسیونی برای حل اختلاف بین آلبانی و یونان به قلمرو یونان سفر کرده بود به همراه کارکنانش کشته شد. در پاسخ بنیتو موسولینی اولتیماتومی سخت‌گیرانه به یونان داد و زمانی که یونان این اولتیماتوم را تمام و کمال نپذیرفت، موسولینی نیروهایی را برای بمباران و تصرف کورفو اعزام کرد. موسولینی همچنین در جامعه ملل ایستاد و اعلام کرد ایتالیا تنها در صورتی کورفو را ترک می‌کند که اولتیماتوم و همچنین درخواست غرامت «اشغال کورفو» و حکمیت آن پذیرفته شد. در نهایت جامعهٔ ملل به خواسته‌های موسولینی تن در داد. واقعهٔ کورفو از اولین مواردی بود که ضعف جامعهٔ ملل در برخورد با قدرت‌های بزرگ آشکار می‌شد و باعث افزایش محبوبیت موسولینی در داخل ایتالیا و نمایش از سیاست خارجی فاشیسم در سطح جهان شد.

پیش‌زمینه

مرزهای شهریارنشین آلبانی در جریان کنفرانس صلح پاریس (۱۹۱۹) در ۱۹۱۹ تعیین نشده بودند و مسئله بر عهدهٔ جامعه گذاشته شده بود. تا ۱۹۲۱ این مسئله هنوز حل نشده بود به وضعیتی آشفته انجامیده بود. ارتش پادشاهی یونان عملیاتی نظامی در جنوب آبانی انجام داد. نیروهای پادشاهی یوگسلاوی (پادشاهی صرب‌ها، کراوات‌ها، و اسلوها) هم در شمال آلبانی پس از درگیری با طوایف آلبانیایی وارد معرکه شدند. جامعه ملل کمیته‌ای از نمایندگان قدرت‌های مختلف به منطقه اعزام کرد. در نوامبر ۱۹۲۱، جامعه ملل تصمیم گرفت که مرزهای آلبانی باید (به استثنای سه تغییر کوچک به نفع یوگسلاوی) به مرزهای ۱۹۱۳ بازگردانده شوند. یوگسلاوی به این تصمیم اعتراض کرد، ولی نیروهای آن چند هفته بعد منطقه را ترک کردند.^[۱۲]

ترور تلینی و واکنش ایتالیا و یونان

مرزهای آلبانی در ۲۴ اوت ۱۹۲۳ با ترور ژنرال ایتالیایی انریکو تلینی و چهار نفر از دستیارانش باز موجب درگیری‌های بین‌المللی شد. اجلاس سفیران تلینی و دستیارانش را به مرز یونان و آلبانی فرستاده بود تا مرز جدید بین دو کشور را نشانه‌گذاری کنند. رهبر ایتالیا بنیتو موسولینی از این رویداد به خشم آمد هشدار داد که کمیته‌ای باید طی پنج روز مسئله را بررسی کند و فارغ از نتیجهٔ پرونده، یونان باید به ایتالیا پنجاه میلیون لیر ایتالیا غرامت بپردازد، چرا که قتل در خاک یونان اتفاق افتاده بود. یونان در پاسخ موسولینی اعلام کرد که تنها در صورتی به ایتالیا غرامت می‌پردازد که ثابت شود جرم را یونانی‌ها مرتکب شده‌اند.^[۱۳]

تصرف کورفو

در واکنش به پاسخ یونانی‌ها، موسولینی در ۳۱ اوت ۱۹۲۳ یک ناو جنگی به جزیرهٔ کورفو اعزام کرد تا آن را بمباران کند، و نیروهای ایتالیایی جزیره را تصرف کردند. این اقدام موسولینی ناقض میثاق جامعه ملل بود و یونان از جامعه خواست تا وضعیت را حل کند. متفقین، پس از اصرار موسولینی، تصمیم گرفتند که اجلاس سفیران مسئول حل این اختلاف است، چرا که تلینی را این سازمان به مأموریت فرستاده بود.

رأی نهایی

شورای اجرایی جامعه اختلاف را بررسی کرد، ولی یافته‌هایش را به اجلاس سفیران ارائه داد تا سفیران رأی نهایی را صار کنند. اجلاس سفیران اغلب پیشنهادهای جامعه را پذیرفت و یونان را مجبور کرد که پنجاه میلیون لیر به ایتالیا غرامت بدهد. بااین‌همه مجرمان اصلی قتل هرگز پیدا نشدند.^[۱۴] در ۲۷ سپتامبر پرچم ایتالیا از کورفو پایین آمد و نیروهای ایتالیایی این جزیره را ترک کردند.^[۱۵]

پیامد

واقعهٔ کورفو از اولین مواردی بود که ضعف جامعهٔ ملل در برخورد با قدرت‌های بزرگ آشکار می‌شد و باعث افزایش محبوبیت موسولینی در داخل ایتالیا و نمایش از سیاست خارجی فاشیسم در سطح جهان شد.

منابع

1. Gooch, John (December 2007). Mussolini and his Generals: The Armed Forces and Fascist Foreign Policy, 1922-1940. انتشارات دانشگاه کمبریج. p. 45. ISBN 0-521-85602-7.
2. "BOMBARDMENT OF CORFU". The Morning Bulletin. Rockhampton, Qld.: National Library of Australia. 1 October 1935. p. 6. Retrieved 30 July 2013.
3. "GREEK FORT AT CORFU SHELLED BY ITALIAN WARSHIPS". Rochester Evening Journal And The Post Express. 4 September 1923. p. 2."Aeroplanes aided in the attack."
4. "CORFU OCCUPIED AFTER BOMBARDMENT; 15 GREEK CIVILIANS KILLED, MANY WOUNDED". Providence News. 1 September 1923. p. 37."As the landing of the Italians was carried out, fire also was opened from planes above the town."
5. "CORFU OCCUPIED AFTER BOMBARDMENT; 15 GREEK CIVILIANS KILLED, MANY WOUNDED". Providence News. 1 September 1923. p. 37."With firing from the fleet and airplanes."
6. "ITALIAN NAVY GUNS KILLED ARMENIANS ORPHANS IN CORFU". The Montreal Gazette. 5 September 1923. p. 10. "...and six batteries of light artillery."
7. "LEAGUE CHALLENGED". The Argus. Melbourne: National Library of Australia. 6 September 1923. p. 9. Retrieved 21 March 2013. "Eight thousand troops were landed."
8. "ITALIAN NAVY GUNS KILLED ARMENIANS ORPHANS IN CORFU". The Montreal Gazette. 5 September 1923. p. 10. "...when i left the Italians had landed 10,000 troops"
9. "5000 ITALIAN TROOPS HAVE LANDED AT CORFU GREEK GARRISON FLED". The Barrier Miner. Broken Hill, NSW: National Library of Australia. 3 September 1923. p. 1. Retrieved 23 March 2013.
10. "Οταν οι Ιταλοί κατέλαβαν την Κέρκυρα το 1923". TO BHMA.
11. "American Scores Bombardment Of Corfu Civilians". Meriden Morning Record. 4 September 1923. p. 1. "the number killed reached twenty, nine of these were killed outright and eleven died at the hospital. Thirty-two wounded are now in hospitals and there were perhaps fifty slightly wounded."
12. Northedge 1986, pp. 103–105.
13. Scott 1973, p. 86.
14. Scott 1973, p. 87.
15. Northedge 1986, p. 110.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Corfu incident». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۸ فوریه ۲۰۱۹.