باشگاه فوتبال استقلال تهران در فصل ۸۴–۱۳۸۳ پنجاه و نهمین سال فعالیت باشگاه استقلال تهران بود. این دومین فصلی بود که استقلال از ابتدای مسابقات با سرمربیگری امیر قلعه‌نویی وارد بازیها می‌شد.
لیگ برتر در این فصل با ۱۶ تیم برگزار شد. استقلال در نیم‌فصل نخست مسابقات روند متوسطی داشت و ۶ پیروزی، ۷ تساوی و ۲ شکست را در کارنامه ثبت کرد. در نیم‌فصل دوم تیم امیر قلعه‌نویی روند بهتری پیدا کرد و ۱۰ پیروزی، ۳ تساوی و ۲ شکست را به دست آورد. چهار شکست استقلال در بازیهای لیگ این فصل در دیدارهای مستقیم با فولاد و ذوب آهن رقم خورد و استقلال هر دو بازی رفت و برگشت با این تیم‌ها را واگذار کرد. امتیازهای از دست رفته در دیدارهای مستقیم با این دو تیم، تاثیر بسیاری در رده‌بندی تیمهای بالای جدول در پایان مسابقات داشت. استقلال ۶ امتیاز کمتر از فولاد جمع کرد و با امتیاز برابر با ذوب آهن و به دلیل گل‌شماری کمتر، در ردهٔ سوم جدول پایانی لیگ قرار گرفت. رضا عنایتی با ۲۰ گل زده بهترین گلزن باشگاه در این فصل بود و عنوان آقای گلی مسابقات را نیز از آن خود کرد.
در جام حذفی، استقلال در همان ابتدای کار و در مرحلهٔ یک‌شانزدهم پایانی مسابقات، برابر شاهین بوشهر در ضربه‌های پنالتی نتیجه را واگذار کرد و از گردونهٔ مسابقات کنار رفت.
آبی‌پوشان در این فصل در مسابقات قاره‌ای حضور نداشتند.
نخستین بازی استقلال در لیگ برتر فصل ۸۴–۱۳۸۳ در روز ۲۳ شهریور ۱۳۸۳ در ورزشگاه آزادی تهران برگزار شد که طی آن استقلال به دیدار هم‌نام اهوازی خود رفت. جدال دو تیم به دلیل روی‌دادهای هفته‌های آخر لیگ گذشته، حساسیت‌هایی را به همراه داشت. دو تیم در نخستین بازی خود در لیگ برتر این فصل در نهایت به تساوی ۱–۱ رضایت دادند. چهار روز بعد استقلال در هفتهٔ دوم بازیها به دیدار صبا باتری تهران رفت. این بازی نیز به جهت حضور تعدادی زیادی از بازیکنان فصل پیش استقلال در صباباتری، از حساسیت‌هایی برخوردار بود. هادی طباطبایی، محمد نوازی، ستار همدانی و سهراب بختیاری‌زاده بازیکنانی بودند که از استقلال جدا شده و به صباباتری پیوسته بودند. علی دایی مهاجم فصل پیش پرسپولیس هم در ترکیب تیم صباباتری بود. بر روی نیمکت تیم صبا که تازه به لیگ برتر آمده بود، پرویز مظلومی نشسته بود.[۱] این دیدار نیز با نتیجهٔ ۱–۱ به پایان رسید تا استقلال لیگ برتر این فصل را با دو تساوی در شهریور ماه آغاز کرده باشد.[۲]
در آن زمان تنش‌هایی در سکوهای ورزشگاه آزادی و نوشته‌های روزنامه‌های ورزشی به چشم می‌خورد. بر روی سکوها گروهی از هواداران از امیر قلعه‌نویی حمایت می‌کردند و گروهی جانب ناصر حجازی را می‌گرفتند. در همان روزها حجازی و قلعه‌نویی در مصاحبه‌هایی که علیه یکدیگر انجام دادند، بر این جو دامن زدند. این موضع‌گیری‌ها ادامهٔ تنش‌هایی بود که از فصل گذشته میان این دو و طیف‌های استقلالی هوادارشان بر روی سکوها پدیدار شده بود.[۳][۴]
استقلال در هفتهٔ سوم بازیها به نخستین برد خود در لیگ برتر در برابر فجر سپاسی دست یافت، دیداری که در تهران به میزبانی استقلال برگزار شد. استقلال در نیمهٔ دوم با گل رضا عنایتی از روی نقطهٔ پنالتی پیش افتاد و سپس علی سامره گل دوم را زد. سپاسی تنها یکی از گل‌ها را از نقطهٔ پنالتی پاسخ داد. مهرزاد معدنچی از تیم حریف در دقیقهٔ ۹۰ با کارت قرمز داور روبه‌رو شد.[۵] در هفتهٔ چهارم استقلال در رشت به دومین پیروزی خود رسید و خود را تا ردهٔ دوم جدول بالا کشید. گلهای استقلال را گیلائوری از روی یک ضربهٔ ایستگاهی و رضا عنایتی از روی نقطهٔ پنالتی به ثمر رساندند. تک گل پگاه رشت را در این بازی داریوش یزدانی بازیکن پیشین استقلال به ثمر رساند. مهدی امیرآبادی از استقلال در دقیقهٔ ۹۰ با دریافت کارت زرد دوم از بازی بیرون رفت.[۶] پس از بازیهای هفتهٔ چهارم، لیگ برتر به دلیل حضور تیم ملی فوتبال ایران در بازیهای مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان و نیز دیدار دوستانه با تیم ملی فوتبال آلمان در تهران، دو هفته تعطیل شد.[۷][۸]
پس از بازیهای تیم ملی ایران، لیگ برتر فوتبال ایران از سر گرفته شد و استقلال در هفتهٔ پنجم برای رویارویی با پاس تهران به میدان رفت. این دیدار با توجه به رقابت بسیار نزدیک و پرحاشیه‌ای که دو تیم در هفته‌های پایانی لیگ گذشته بر سر عنوان قهرمانی داشتند، حساس‌تر از پیش شده بود. پاس با مربی‌گری مجید جلالی و بازیکنان تأثیرگذاری هم‌چون خداداد عزیزی، جواد نکونام و آرش برهانی از شانس زیادی برای پیروزی در این بازی برخوردار بود اما در زمین مسابقه این استقلال بود که توانست نتیجه را با حساب ۲–۱ به سود خود رقم بزند. علی سامره در هر نیمه یک گل برای استقلال به ثمر رساند. پاس تنها یکی از این گل‌ها را با گل دقیقهٔ ۸۰ آرش برهانی پاسخ داد تا استقلال این بازی بزرگ را با پیروزی پشت سر بگذارد.[۹]
روز یکم آبان ۱۳۸۳ دو تیم استقلال و پرسپولیس در چارچوب هفتهٔ ششم لیگ برتر ایران به میدان رفتند. این پنجاه و هفتمین شهرآورد تهران بود. توفان و رگباری که چند ساعت پیش از این بازی در تهران رخ داده بود، از شمار تماشاگران این بازی کاسته بود. پیش از این بازی شانس استقلال برای پیروزی بیشتر برآورد شده بود با این حال دو تیم در این بازی به تساوی بدون گل دست یافتند.[۱۰] یک هفتهٔ بعد استقلال در دیدار با ابومسلم در حالی که تا دقیقهٔ ۵۹ با دو گل فرزاد مجیدی و سیاوش اکبرپور از حریف پیش بود، به فاصلهٔ چهار دقیقه دو گل دریافت کرد و بازی در نهایت به تساوی کشید. گل دوم ابومسلم روی گل به خودی و اشتباه گیلائوری به دست آمد.[۱۱]
نخستین شکست استقلال در این فصل لیگ برتر ایران، در هفتهٔ هشتم و برابر تیم ذوب آهن اصفهان در ورزشگاه فولادشهر رقم خورد. در فصل گذشته هم ذوب آهن نخستین شکست لیگ را به استقلال تحمیل کرده بود. در این دیدار ابتدا ذوب آهن روی اشتباه جورج توپالوویچ دروازه‌بان استقلال به‌وسیلهٔ فراز فاطمی، مهاجم پیشین استقلال، به گل رسید. فراز فاطمی در دقیقهٔ ۴۱ بازی با کارت قرمز داور روبه‌رو شد و تیم ذوب آهن ده نفره شد. با این حال استقلال نتوانست از کم شدن شمار بازیکنان حریف استفاده کند و این ذوب آهن بود که در دقیقهٔ ۶۱ به گل دوم خود رسید. در نهایت استقلال در دقیقهٔ ۸۱ با علی سامره به گل دست یافت. در حالی که آبی‌پوشان برای گل مساوی تلاش می‌کردند، ذوب آهن روی جاگیری اشتباه توپالوویچ، توسط سپهر حیدری گل سوم را نیز به ثمر رساند. سیاوش اکبرپور نیز در دقیقه ۸۴ با کارت قرمز مسعود مرادی روبه‌رو شد تا هر دو تیم ده‌نفره به کار خود پایان دهند.[۱۲]
آذر
هفتهٔ نهم جدال دو تیم مدعی استقلال و فولاد اهواز بود. روند این بازی به گونه‌ای بود که تصور می‌شد استقلال بتواند به‌آسانی پیروز از زمین بیرون بیاید، اما اشتباهات خط دفاعی از یک‌سو و از دست دادن فرصت‌های گل‌زنی از سوی دیگر مانع از نتیجه‌گیری استقلال در این دیدار شد. گل اول بازی را نادر احمدی در دقیقهٔ ۵۲ برای فولاد به ثمر رساند. در دقیقهٔ ۶۴ رضا عنایتی با ضربه‌ای دیدنی بازی را برابر کرد. ضربهٔ سر احمد مومن‌زاده، بازیکن پیشین استقلال، در دقیقهٔ ۸۴ گل دوم فولاد را به همراه داشت تا استقلال دومین شکست پیاپی را در لیگ متحمل شود و فولاد خوزستان نیز به تنهایی در صدر جدول لیگ برتر تکیه زند.[۱۳]
روز ششم آذر استقلال برق شیراز را در ورزشگاه حافظیه با سه گل شکست داد تا پس از دو شکست پیاپی خود را بازیابد. یک هفتهٔ بعد استقلال بازی هفتهٔ یازدهم خود را در برابر پیکان تهران برگزار کرد و در یک دیدار نفس‌گیر توانست با گل دقایق پایانی پیروز قربانی ۲–۱ به برتری دست یابد. گل اول بازی را امیر وزیری در دقیقهٔ ۹ وارد دروازهٔ استقلال کرد که تا پیش از پایان نیمهٔ نخست توسط حسین کاظمی پاسخ داده شد. استقلال در پایان این هفته پس از ذوب آهن و فولاد در ردهٔ سوم جدول جای گرفت.[۱۴]
آبی‌پوشان در هفتهٔ دوازدهم میهمان ملوان بندر انزلی بودند. دو تیم در یک بازی کسل‌کننده در زمین گل‌آلود انزلی به تساوی بدون گل رسیدند.[۱۵] در هفتهٔ سیزدهم استقلال میزبان شموشک نوشهر بود و با سه گل علیرضا منصوریان، سیاوش اکبرپور و علی سامره به پیروزی رسید. شموشک از دقیقهٔ ۶۸ این مسابقه با اخراج رامین محرم‌نژاد ده‌نفره به بازی ادامه داد.[۱۶]
دی
سه تساوی پیاپی در برابر سایپا، سپاهان و استقلال اهواز امید استقلال را برای حمله به صدر جدول کاهش داد. افزون بر نارسایی‌های فنی، حاشیه‌های درون تیم نیز در عدم نتیجه‌گیری در این بازیها نقش داشت.[۱۷]
هتریک رضا عنایتی برابر صبا باتری پایانی بود بر تساوی‌های استقلال در آن مقطع
پس از این سه تساوی، استقلال در هفتهٔ هفدهم برابر صبا باتری با هتریک رضا عنایتی به پیروزی دست یافت و دوباره به کورس قهرمانی بازگشت. پیروز قربانی در دقیقهٔ ۵۵ این بازی دومین کارت زرد خود را گرفت و استقلال ده نفره به بازی ادامه داد.
بهمن
روز دوم بهمن در شیراز استقلال در برابر فجر سپاسی تن به نهمین تساوی خود در این فصل داد. بازی بعدی استقلال با پگاه گیلان به دلیل شرایط نامساعد جوی به زمان دیگری موکول شد. در میانهٔ بهمن هم مسابقات به دلیل برپا شدن اردوی تیم ملی فوتبال ایران برای رویارویی با بحرین در مرحلهٔ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان تعطیل شد.[۱۸]
پس از این وقفه، استقلال در بازگشت به لیگ روی دور پیروزی قرار گرفت و چهار برد پیاپی را به دست آورد. روز ۲۸ بهمن استقلال به دیدار پاس تهران رفت. تیم مصطفی دنیزلی در نیمهٔ نخست با یک گل از استقلال پیش افتاد و دو ضربهٔ را هم به تیر دروازه کوبید. در حالی که همه چیز در نیمهٔ نخست از برتری پاس در این دیدار حکایت می‌کرد، استقلال در نیمهٔ دوم ورق را برگرداند. ابتدا عنایتی روی سانتر اکبرپور با ضربه‌ای آرام قفل دروازهٔ پاس را گشود و سپس در دقیقهٔ ۸۲ فرزاد مجیدی روی پاس گیلائوری گل دوم آبی‌ها را وارد دروازهٔ نیما نکیسا کرد. احمد کاظم و محمد نصرتی از پاس به ترتیب در دقیقه‌های ۸۹ و ۱+۹۰ با کارت قرمز داور از زمین بیرون رفتند تا پاس بازی را با ۹ بازیکن به پایان برساند. به این ترتیب استقلال در هر دو بازی رفت و برگشت لیگ برتر در برابر رقیب فصل گذشته‌اش به برتری دست یافت.[۱۹]
اسفند
پیروزی در شهرآورد، آن هم در یک بازی دراماتیک، روحیهٔ تیم را دو چندان کرد.
روز ۷ اسفند استقلال در شهرآورد پنجاه و هشتم برابر پرسپولیس صف‌آرایی کرد. این بازی در نیمهٔ نخست از سوی هر دو تیم محتاطانه دنبال شد و گلی را در برنداشت. قلعه‌نویی که با به میدان فرستادن میثم بائو در کنار علیرضا منصوریان کوشیده بود تا میانهٔ زمین را در اختیار بگیرد، در نیمهٔ دوم پس از آن‌که مطمئن شد خط میانی پرسپولیس از کار افتاده‌است، با دو تعویض ابتکار عمل را به دست گرفت و به حمله آمد. میثم بائو در دقیقهٔ ۶۰ بیرون رفت و علیرضا اکبرپور به زمین آمد. ۸ دقیقه بعد استقلال گل اول را به دست آورد. رضا عنایتی در محوطهٔ ۱۸ قدم پرسپولیس یک توپ بی‌جان و مرده را به گل تبدیل کرد. پرسپولیس پس از این گل به بازی برگشت. نخست شیث رضایی بازی را برابر کرد و سپس سهراب انتظاری در موقعیت آفساید گل دوم را به ثمر رساند که از چشمان داور دور ماند. این بار نوبت استقلال بود که به بازی بازگردد. گل دوم استقلال در دقیقهٔ ۸۳ با ضربهٔ محمود فکری به دست آمد و در دقیقهٔ ۲+۹۰ روی حرکت فرزاد مجیدی از راست و ارسال او روی دروازه، پیروز قربانی با ضربهٔ سر گل برتری استقلال را وارد دروازهٔ پرسپولیس کرد. فرزاد مجیدی که در فصل‌های گذشته از هافبک‌های تأثیرگذار استقلال بود، در این بازی در نقطهٔ اوج خود قرار داشت و یکی از بهترین بازیهای خود را برای استقلال انجام داد.[۲۰]
چهار روز بعد استقلال برابر پگاه گیلان (بازی عقب‌افتاده از هفتهٔ نوزدهم) قرار گرفت و با دو گل رضا عنایتی به پیروزی رسید. عنایتی در صدر جدول گلزنان لیگ قرار داشت.[۲۱]
در بازی بعدی آبی‌ها در مشهد مهمان ابومسلم خراسان بودند. استقلال در حالی که تا دقیقهٔ ۸۴ این مسابقه ۰–۲ از میزبان خود عقب افتاده بود، در دقایق پایانی مسابقه بازگشتی توفانی داشت و بازی را به سود خود به پایان رساند. در این دیدار ابتدا ابومسلم با دو گل مجتبی جباری بازیکن پیشین تیم امید استقلال پیش افتاد. رضا عنایتی در دقیقهٔ ۸۴ روی سانتر سیاوش اکبرپور یکی از گل‌ها را پاسخ داد. سه دقیقهٔ بعد میثم بائو گل مساوی استقلال را وارد دروازهٔ ابومسلم کرد و علیرضا اکبرپور در وقت اضافی مسابقه روی سانتر علیرضا منصوریان و با یک ضربهٔ سر گل پیروزی استقلال را به ثمر رساند. استقلال با این پیروزی به ردهٔ سوم جدول رسید. رویداد شایان ذکر این بازی، ورود مجاهد خذیراوی در نیمهٔ دوم بود که پس از ماه‌ها دوری به ترکیب استقلال بازمی‌گشت.[۲۲]
۲۱ اسفند استقلال پس از چهار پیروزی پیاپی در لیگ، در تهران برابر ذوب آهن اصفهان به میدان رفت و شکست سختی خورد. چهار روز پس از این بازی استقلال در واپسین دیدار خود در سال ۱۳۸۳ در چارچوب مرحلهٔ یک‌شانزدهم نهایی جام حذفی فوتبال ایران به دیدار شاهین بوشهر رفت. این مرحله در یک بازی و به میزبانی شاهین در بوشهر برگزار گردید. شاهین در ابتدای نیمهٔ دوم به گل رسید اما استقلال خیلی زود با مجاهد خذیراوی به این گل پاسخ داد. تلاش دو تیم در ادامهٔ بازی و وقت اضافه گل دیگری را در پی نداشت و کار به ضربه‌های پنالتی کشید. استقلال در پنالتی با نتیجهٔ ۴–۵ بازی را به میزبان خود واگذار کرد و از گردونهٔ بازیهای جام حذفی کنار رفت.[۲۳]
فروردین
استقلال که با دو شکست در لیگ و جام حذفی سال ۱۳۸۳ را به پایان برده بود، سال نو را هم با ناکامی آغاز کرد. روز ۲۱ فروردین آبی‌ها در اهواز رویاروی فولاد صدرنشین قرار گرفتند. این بازی یکی از آخرین شانس‌های تیمهای تعقیب‌کنندهٔ فولاد (ذوب آهن، پرسپولیس و استقلال) برای نزدیک شدن به صدر جدول بود و دو تیم دیگر نیز چشم به پیروزی استقلال در این دیدار داشتند.[۲۴] فولاد اما این بازی را با تک گل دقیقهٔ ۶۲ ایمان مبعلی به سود خود خاتمه داد تا فاصله‌اش را با رقبا حفظ کند و استقلال نیز با پذیرفتن این شکست از صدر جدول دورتر افتاد. در پایان بازیهای این هفته و به فاصلهٔ شش هفته تا پایان رقابت‌ها، فولاد با ۵۰ امتیاز پیش‌آهنگ لیگ بود. ذوب آهن ۴۷، پرسپولیس ۴۴ و استقلال ۴۲ امتیاز داشتند. دو شکست پی‌درپی استقلال در لیگ برابر ذوب آهن و فولاد کار را برای قلعه‌نویی و شاگردان‌اش دشوار کرده بود.[۲۵]
در هفتهٔ بیست و پنجم استقلال با برق شیراز دیدار کرد. پس از یک نیمهٔ بدون گل، استقلال در نیمهٔ دوم و در دقیقه‌های ۵۷ و ۶۰ دو گل غافل‌گیرکننده دریافت کرد. دو گل دیرهنگام رضا عنایتی آب رفته را به جوی استقلال بازگرداند و در دقیقهٔ ۳+۹۰ سیاوش اکبرپور گل برتری آبی‌ها را وارد دروازهٔ حریف کرد و بازگشت استقلال را کامل کرد. استقلال در این فصل چند بار دیگر نیز توانسته بود در دقیقه‌های پایانی نتایج بازیها را دگرگون کند و تلاش بازیکنان این تیم برای کسب نتیجه تا لحظهٔ دمیده شدن سوت پایان بازی، از ویژگی‌های استقلال در این روزها بود.[۲۶]
اردیبهشت
استقلال که پس از شکست در برابر ذوب آهن و فولاد کم‌امیدترین تعقیب‌کننده فولاد شمرده می‌شد، در اردیبهشت ۱۳۸۴ با سه برد پیاپی در برابر پیکان،[۲۷] ملوان[۲۸] و شموشک نوشهر[۲۹] خود را تا ردهٔ دوم جدول بالا کشید و دوباره در کورس قهرمانی قرار گرفت. پس از این بازیها لیگ برتر فوتبال ایران به دلیل برپا شدن اردوی تیم ملی مدتی تعطیل شد و دو هفتهٔ پایانی لیگ در خرداد ماه پیگیری شد.
خرداد
پس از برگزاری بازیهای باقی‌ماندهٔ تیم ملی در مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان که با راهیابی ایران به جام جهانی همراه بود،[۳۰] بازیهای لیگ از سر گرفته شد. روز ۲۲ خرداد بازیهای هفتهٔ بیست‌ونهم به‌طور هم‌زمان برگزار گردید. فولاد اهواز در این روز با پیروزی بر تیم پگاه سقوط‌کرده، به حدنصاب غیرقابل‌جبران در جدول رده‌بندی رسید و به فاصلهٔ یک هفته مانده به پایان رقابت‌ها، قهرمان جام خلیج فارس شد. استقلال در تهران سایپا را در یک بازی پرگل با نتیجهٔ ۴–۳ شکست داد. در هنگام برگزاری این مسابقه گلهای فولاد از اسکوربرد ورزشگاه آزادی پخش می‌شد، با این حال استقلال که می‌دانست نتیجهٔ این دیدار برای تیمهای پایین جدول تعیین‌کننده است، انگیزهٔ پیروزی را از دست نداد و بازی را با برد به پایان رساند.[۳۱]
در هفتهٔ پایانی لیگ، استقلال در تهران برابر سپاهان اصفهان متوقف شد و با توجه به گل‌شماری کمتر نسبت به تیم ذوب آهن، در ردهٔ سوم جدول قرار گرفت. در این بازی یک پنالتی استقلال توسط عنایتی از دست رفت. رضا عنایتی در پایان مسابقات این فصل با ۲۰ گل زده عنوان آقای گل لیگ را از آن خود کرد.[۳۲]
بازی پیش فصل و دوستانه
استقلال در اردوی پیش فصل در ترکیه در برابر دو تیم ترکیه‌ای قرار گرفت که از نتایج این دو بازی اطلاعاتی در منابع موجود نمی‌باشد.[۳۳]استقلال در تاریخ یکم شهریور سال ۱۳۸۳ به مصاف تیم اف اسپور رفت و در تاریخ سوم شهریور نیز در برابر استانبول اسپورت ترکیه قرار گرفت.
استقلال در این فصل برای در حضور در جام شیخ راشد دبی دعوت شد و به علت تداخل این تورنمنت با بازیهای لیگ برتر آبی‌پوشان با دو گروه از بازیکنان در این مسابقات حاضر شدند.[۳۴] ابتدا جمعی از بازیکنان امید و بازیکنانی که در لیگ برتر کمتر مورد استفاده قرار می‌گرفتند[۳۵] به امارات رفته و در بازی اول برای استقلال بازی کردند. استقلال در بازی دوم با تیم اصلی به میدان رفت. پس از انجام بازی دوم به دلیل فوت امیر امارات بازیها تعطیل شد و استقلال به ایران بازگشت.[۳۶][۳۷] استقلال به همراه تیمهای منتخب راشد، تیم ملی امید لبنان و آب و برق ابوظبی در یک گروه قرار داشت.
