باشگاه فوتبال استقلال تهران در فصل ۷۱–۱۳۷۰ چهل و ششمین فصل فعالیت باشگاه استقلال در فوتبال ایران است. استقلال در این فصل در هفت جام مختلف به میدان رفت و در نهایت با دو قهرمانی و دو عنوان دومی توانست فصل را به پایان برساند تا یکی از درخشانترین و پربارترین فصلهای تاریخ این باشگاه به ثمر رسد.
استقلال در این فصل در لیگهای استان تهران و آزادگان شرکت کرد و توانست قهرمان لیگ تهران و نائب قهرمان لیگ آزادگان شود. این فصل آخرین فصل از جام باشگاه های تهران بود. استقلال که در لیگ قدس ۶۹–۱۳۶۸ قهرمان شده بود و به عنوان قهرمان ایران در تورنومنت ۲۱ تیمی لیگ قهرمانان آسیا ۹۱–۱۹۹۰ شرکت کرده بود توانست در این فصل در ادامه این بازیها شرکت کند و با شکست رفت و برگشت السد قطر در تهران و دوحه و گذشتن از سد محمدان داکا ، بانک بانکوک ، ۲۵ آوریل و پلیتاجایا به فینال داکا برابر دربرابر باشگاه فوتبال لیائونینگ رسید و با شکست ۲-۱ آنها به دومین عنوان قهرمانی خود در آسیا دست یافت ؛ استقلال از همان شروع فصل قصد داشت عنوان قهرمانی این جام را از آن خود کند تا برای دومین بار به مقام قهرمانی در آسیا برسد. در پاییز همین فصل و در آخرین روزهای ۱۹۹۱ میلادی استقلال در لیگ قهرمانان آسیا ۱۹۹۱ نیز شرکت کرد و با وجود صعود به دیدار فینال در نهایت در ضربات پنالتی مغلوب الهلال عربستان شد و نتوانست از عنوان قهرمانیاش دفاع کند. دیگر جام این فصل استقلال جام حذفی ۷۱–۱۳۷۰ بود که با حذف استقلال در مرحله یک چهارم نهایی همراه بود تا استقلال در این جام بر خلاف جامهای دیگر به موفقیت نرسد.
پیشزمینه
استقلال در حالی به استقبال این فصل رفت که فصل قبل در جام باشگاههای تهران به مقام دومی رسیده بود. استقلال در فینال جام حذفی ایران نیز در دیدار فینال در ضربات پنالتی مغلوب ملوان شد تا فصل را با دو عنوان دومی به پایان برساند. مرحله گروهی جام باشگاههای آسیا ۹۱–۱۹۹۰ نیز در تابستان ۱۳۶۹ برگزار شد و استقلال موفق به صعود از گروه خود شد اما به دلیل جنگ خلیج فارس و بحران در منطقه برگزاری مرحله یک چهارم نهایی این جام بارها به تعویق افتاد تا در نهایت در تابستان ۱۳۷۰ این بازیها در بنگلادش انجام شوند. تیم ملی ایران نیز در مهر ۱۳۶۹ با ترکیبی که عمدتاً بر اساس بازیکنان استقلال چیده شده بود توانست قهرمان بازیهای آسیایی ۱۹۹۰ شود تا بازیکنان استقلال با تجربه حضور و قهرمانی در یک تورنمنت بینالمللی پا به این فصل بگذارند.
در این فصل ادوین بونژاک مجاری به عنوان کمک مربی به تیم استقلال پیوست و علاوه بر مشاوره در امور فنی کارهای بدنسازی را نیز زیر نظر داشت.[۱][۲]
استقلال از اردیبهشت ماه در جام باشگاههای تهران شرکت کرد. این آخرین حضور استقلال در این جام بود و این جام در نهایت در بهمن ماه به استقلال رسید. در تیر ماه استقلال بعد از اردویی ده روزه در شهر رامسر به بنگلادش رفت و در مرحله حذفی جام باشگاههای آسیا شرکت کرد. این جام در نهایت با قهرمانی استقلال به پایان رسید. استقلال در فینال این بازیها توانست لیائونینگ، مدافع عنوان قهرمانی را مغلوب کند. استقلال در مرحله گروهی که تابستان ۱۳۶۹ برگزار شد نیز توانسته بود السد، قهرمان دو فصل پیشین را حذف کند.[۴]
استقلال از مرداد ماه و پس از بازگشت از بنگلادش در نخستین دوره لیگ آزادگان شرکت کرد. این لیگ که جدیدترین تلاش فدراسیون فوتبال ایران برای یک لیگ سراسری در ایران بود از مرداد آغاز شد و نهایتاً در تیر ۱۳۷۰ با قهرمانی پاس و نائب قهرمانی استقلال پایان یافت.[۵]
استقلال در جام حذفی ۷۱–۱۳۷۰ بر خلاف دیگر جامهای این فصل موفق نبود و با حذف با نتیجه ۰–۱ در مجموع دو بازی رفت و برگشت برابر ماشینسازی تبریز در مرحله یک چهارم نهایی وداع زود هنگامی با این جام داشت.[۶]
یادداشت: به دلیل مشکلاتی که در پروازهای تهران به تبریز ایجاد شد استقلال این بازی را ۱۰ نفره بازی کرد و تعدادی از بازیکنان تیم استقلال پس از پایان بازی به تبریز رسیدند