ایلیوشین ایل-۱۸ (روسی: Илью́шин Ил-۱۸؛ نام ناتو: کوت) یک هواپیمای توربوپراپ مسافربری بزرگ است که اولین بار در سال ۱۹۵۷ پرواز کرد و یکی از بهترین و با دوامترین هواپیماها در دوران شوروی شناخته میشد. هواپیمای ایل ۱۸ برای چندین دهه یکی از هواپیماهای اصلی جهان بود و بهصورت گسترده صادر میشد. با توجه به دوام فریم هواپیما، نمونههای زیادی با بیش از ۴۵۰۰۰ ساعت پرواز از این هواپیما وجود دارد که هنوز در دو نوع نظامی و غیرنظامی (به صورت محدود) عملیاتی است. جانشین ایل -۱۸ هواپیمای جت دوربرد ایلیوشین ایل-۶۲ بود.
تاریخچه عملیاتی
اولین ایل-۱۸ که در ابتدا مجهز به موتورهای کوزنتسوف انکی-۴ بود، در ۴ ژوئیهٔ ۱۹۵۷ پرواز کرد. در ۱۷ سپتامبر ۱۹۵۸ این هواپیما برای اولین بار با موتورهای جدید Ivchenko AI-20 پرواز کرد. ولادیمیر کوکی ناکی خلبان آزمایشگر این پرواز بود. بین سالهای ۱۹۵۸ و ۱۹۶۰ بیست و پنج رکورد جهانی توسط این هواپیما کسب شد که در میان آنها برد پرواز و رکوردهای ارتفاع با بارهای مختلف بهدست آمد. در سال ۱۹۵۸ این هواپیما موفق به کسب جایزهٔ نمایشگاه جهانی بروکسل شد. در آوریل ۱۹۷۹از یک بنای یادبود در فرودگاه شرمتیوو برای بزرگداشت این هواپیمای قابل توجه رونمایی شد.
۱۷ خط هوایی خارجی حدود ۱۲۵ فروند هواپیمای ایل-۱۸ را به خدمت گرفتند که بین ۱۰۰ تا ۱۲۰ صندلی داشتند. Iیل-۱۸ هنوز در سیبری، کره شمالی و خاورمیانه در حال خدمت است، در حالی که تعدادی از نمونههای تولید شده در اواسط دههٔ ۱۹۶۰ در آفریقا و آسیای جنوبی همچنان تا سال ۲۰۱۴ استفاده میشد. این هواپیما در ظرفیتهای مختلف نظامی از جمله جنگ الکترونیکی و شناسایی الکترونیکی Il-22PP که در اکتبر سال ۲۰۱۶ وارد خدمت شد، عمل میکند.[۲]
تا ژوئیهٔ سال ۲۰۱۸، ۷ فروند ایلیوشین-۱۸ در حال خدمت برای ۶ اپراتور وجود دارد.[۴]
انواع مختلف
ایل-۱۸
طراحی نمونه اولیه تنها خانواده ایل-۱۸.
ایل-۱۸اِی
مدل تولید اصلی، معادل پیش تولید، با موتورهای توربوپراپ Kuznetsov NK-4 یا Ivchenko AI-20. حدود ۲۰ فروند ساخته شدهاست.
ایل-۱۸بی
اولین مدل تولید بزرگ، یک فروند هواپیمای متوسط که میتواند ۸۴ مسافر را در خود جای دهد.
ایل -۱۸ کامبی
هواپیماهای ایل-۱۸ به پیکربندی مسافر / بار تغییر یافتهاست
ایل-۱۸دی
شبیه به Il-18I، اما مجهز به مخزن سوخت بخش مرکزی اضافی برای افزایش دامنه است. این نسخه با چهار موتور توربوپراپ Ivchenko AI-20M. ۳٬۱۶۹ کیلووات (۴٬۲۵۰ اسب بخار کوتاه) مجهز شدهاست.
رله ارتباطات Il-18D
سه هواپیما اصلاح شده برای ارائه رله ارتباطی بین هواپیماهای VIP و اعضای دولت.
Il-18D Pomor
یک Il-18D به هواپیمای شناسایی شیلات (Pomor = شخصی که در دریا زندگی میکند) تبدیل شدهاست.
سالن Il-18D
نسخه VIP از Il-18D
Il-18DORR
دو Il-18D به عنوان هواپیمای شناسایی ماهیگیری برای انستیتوی قطبی ماهیگیری و اقیانوسشناسی قطبی اصلاح شده، این اصلاحات عمدت شامل تجهیزات تجهیزات مأموریت تخصصی بود. اولین بار در سال ۱۹۸۵ پرواز شد و بعداً به عنوان استاندارد -18D اصلاح شد.
ایل-18E
مشابه با Il-18I، اما بدون افزایش ظرفیت سوخت.
سالن Il-18E
نسخه حمل و نقل VIP از Il-18E.
Il-18Gr
هواپیما تبدیل به پیکربندی محموله، (Gr - Gruzovoy - محموله).
Il-18GrM
چندین هواپیمای ایل -۱۸ با افزودن در محموله جانبی تحت فشار، به استاندارد Gr تغییر یافتهاست.
ایل -۱۸
مجهز به موتورهای ۳٬۱۶۹ کیلووات (۴٬۲۵۰ اسب بخار کوتاه) قدرتمند Ivchenko AI-20M، تولید ۳٬۱۶۹ کیلووات (۴٬۲۵۰ اسب بخار کوتاه) در صندلی بزرگ شده با حرکت صندوق عقب فشار به عقب توسط ۱٫۶۴ متر (۵ فوت) صندلیها به ۱۲۲ مسافر افزایش یافت
Il-18LL
(Letayuschchaya Laboratoriya - آزمایشگاه پرواز)، یک هواپیمای اصلاح شده از Il-18A به عنوان یک بستر ضدیخ و یک Il-18V که توسط مرکز تست پرواز چکوسلواکی به عنوان موتور تست شده استفاده میشود.
ایل-18RT
دو آزمایش Il-18V به عنوان Telemetry Relay Aircraft برای آزمایش موشک و آزمایشها وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین اصلاح شد.
Il-18RTL
نمونه اولیه برای Il-20RT، تبدیل شده از Il-18A c / n 188000401.
ایل-18S
نوع VIP Il-18B
Il-18SL
تعیین تعدادی از هواپیماهای آزمایشگاهی و تحقیقاتی مختلف، معمولاً دارای پسوند نامه ای همچون SL-18D برای آزمایشها هواپیما بود.
ایل-18T
این تعیین شده به هواپیماهای حمل و نقل باری غیرنظامی و نظامی تبدیل شده از هواپیماهای Il-18A / B / V داده شد.
Il-18AT: نسخه حمل و نقل نظامی / Medevac بر اساس Il-18A
Il-18BT: نسخه حمل و نقل نظامی / Medevac مبتنی بر Il-18B
Il-18VT: نسخه حمل و نقل نظامی / Medevac بر اساس Il-18V
Il-18TD
یکی Il-18T به عنوان یک نوع حمل و نقل نظامی اصلاح شد تا ۶۹ مورد از برانکار یا ۱۱۸ چترباز را بگیرد. توسط ارتش تحت تعقیب نیست که به استاندارد Il-18D تبدیل شود.
نسخه استاندارد Aeroflot که در سال ۱۹۶۱ وارد سرویس شد. موتور Il-18V با چهار موتور توربوپراپ Ivchenko AI-20K ساخته شده و دارای ۹۰ تا ۱۰۰ مسافر بود.
سالن Il-18V
نسخه VIP از Il-18V
Il-18V / قطبی
یک Il-18V برای Polarnaya Aviatsiya اصلاح شده - استفاده از هواپیمایی قطبی.
Il-18V-26A
یک Il-18V اصلاح شده برای Polyarnaya Aviatsiya اصلاح شده - استفاده از هواپیمایی قطبی با یک مخزن سوخت کمکی در کابین، طرح پنجره تجدید نظر شده و مخازن روغن بزرگ شده در موتورها، پوشیده از مناقصههای بیرون زده در موتورهای موتور (که گاه به آن Il-18D گفته میشود) قبل از ظهور مدل D واقعی).
کالیبراسیون Il-18V
یک Il-18V منفرد که توسط Interflug برای کالیبراسیون در داخل استفاده میشود.