انگ اجتماعی چاقی

تمسخر فردی چاق توسط مردم

انگ اجتماعی چاقی یا چاقی-شرمی به گستردگی به عنوان سوگیری یا رفتارهای تبعیض‌آمیز برای افراد بیش‌وزن و چاق به دلیل وزن شان تعریف می‌شود.^[۱][۲] چنین انگ‌های اجتماعی می‌تواند کل زندگی فرد را تا زمانی که وزن اضافه وجود داشته باشد، از سن جوانی آغاز کرده و تا بزرگسالی ادامه دهد.^[۳] چندین مطالعه از سراسر جهان (برای نمونه، ایالات متحده، دانشگاه ماربورگ، دانشگاه لایپزیگ) نشان می‌دهد که افراد بیش‌وزن و چاق سطوح بالاتری از انگ را نسبت به همتایان لاغرتر شان تجربه می‌کنند. افزون بر این، آن‌ها کمتر ازدواج می‌کنند، فرصت‌های تحصیلی و شغلی کمتری را تجربه می‌کنند و به طور میانگین درآمد کمتری نسبت به افراد با وزن نرمال دارند.^[۳] اگرچه حمایت عمومی در مورد خدمات ناتوانی، حقوق شهروندی و قوانین ضد تبعیض محل کار برای افراد فربه در طول سال‌ها پشتیبانی شده است، ولی افراد دارای اضافه وزن و چاق هنوز تبعیض را تجربه می‌کنند، که ممکن است پیامدهای مضری در رابطه با هردوی سلامت جسمی (فیزیولوژیکی)^[۴] و سلامت روانی (پسیکولوژیکی) داشته باشد. این مسائل با اثرهای فیزیولوژیک منفی قابل توجهی که قبلا با چاقی مرتبط است، ترکیب می‌شوند،^[۵] که برخی پیشنهاد کرده‌اند که ممکن است ناشی از استرس ناشی از انگ اجتماعی چاقی باشد، نه از خود چاقی. ^[۴]

سوگیری ضد-چاقی به فرض‌های پیش‌داوری گفته می‌شود که بر پایه ارزیابی یک شخص به عنوان بیش‌وزن یا چاق باشنده است. هرچند داشتن اضافه وزن و فربهی برای تندرستی زیان‌بار است، ولی افراد فربه باید به عنوان یک انسان از آرامش نسبی اجتماعی برخوردار باشند تا به فکر تندرستی خویش باشند. سوگیری ضد-چاقی را می‌توان در بسیاری از جنبه‌های جامعه یافت،^[۶] و فعالان چاقی معمولا رسانه‌های مردمی را مقصر فراگیر شدن این پدیده می‌دانند.^[۷][۸]

جستارهای وابسته

• تن‌شرمی
• چاقی شکمی
• پنیس دفن‌شده

منابع

1. Puhl, Rebecca M.; Brownell, Kelly D. (2003-11-01). "Psychosocial origins of obesity stigma: toward changing a powerful and pervasive bias". Obesity Reviews. 4 (4): 213–227. doi:10.1046/j.1467-789X.2003.00122.x. ISSN 1467-789X. PMID 14649372.
2. Puhl, Rebecca M.; Heuer, Chelsea A. (2009-05-01). "The Stigma of Obesity: A Review and Update". Obesity. 17 (5): 941–964. doi:10.1038/oby.2008.636. ISSN 1930-739X. PMID 19165161.
3. "Dicke sind faul und dumm" (به آلمانی). Süddeutsche Zeitung. August 11, 2008. Retrieved March 8, 2011.
4. Muennig, P (2008). "The body politic: the relationship between stigma and obesity-associated disease". BMC Public Health. 8: 128. doi:10.1186/1471-2458-8-128. PMC 2386473. PMID 18426601.
5. "The Health Effects of Overweight and Obesity" (به انگلیسی). Center for Disease Control. August 11, 2011. Retrieved January 17, 2017.
6. Puhl, R.; Brownell, K. (2001). "Bias, discrimination, and obesity". Obesity Research. 9 (12): 788–805. doi:10.1038/oby.2001.108. PMID 11743063.
7. Ahern, A. L.; Bennett, K. M.; Hetherington, M. M. (2008). "Internalization of the Ultra-Thin Ideal: Positive Implicit Associations with Underweight Fashion Models are Associated with Drive for Thinness in Young Women". Eating Disorders. 16 (4): 294–307. doi:10.1080/10640260802115852. PMID 18568920.
8. Hawkins, N.; Richards, P. S.; Granley, H. M. C.; Stein, D. M. (2004). "The Impact of Exposure to the Thin-Ideal Media Image on Women". Eating Disorders. 12 (1): 35–50. doi:10.1080/10640260490267751. PMID 16864303.