دو شبکه هدایت‌شده با «مدل شکار ترجیحی گسترش‌یافته». جایگاه گره‌ها در محور عمودی نشان دهنده سطح پروردگی آنهاست. شبکه سمت چپ حداکثر منسجم است (q=۰)، در حالی که شبکه سمت راست نامنسجم‌تر است (q=۰٫۴۹).
انسجام پروردگی (به انگلیسی: Trophic coherence)، ویژگی گراف‌های جهت‌دار (یا شبکه‌های جهت‌دار) است.[۱] این مبتنی بر مفهوم سطوح تغذیه‌ای است که عمدتاً در بوم‌شناسی استفاده می‌شود،[۲] اما می‌توان آن را به‌طور کلی برای شبکه‌های هدایت‌شده تعریف کرد و معیاری از ساختار سلسله مراتبی در بین گره‌ها را ارائه می‌دهد. انسجام پروردگی تمایل گره‌ها به سقوط در سطوح پروردگی کاملاً مشخص است. این به چندین ویژگی ساختاری و دینامیکی شبکه‌های هدایت‌شده مربوط می‌شود، از جمله رواج چرخه‌ها[۳] و موتیف‌های شبکه،[۴] پایداری بوم‌شناختی،[۱] فاصله زمانی،[۵] و فرآیندهای گسترش مانند اپیدمی‌ها و بهمن‌های عصبی.[۶]
